Είναι γεγονός ότι καμία από τις δύο αντιπάλους δεν εντυπωσίασε με την απόδοση της στα πρώτα παιχνίδια του ομίλου, πάντα τηρουμένων των αναλογιών και της δυναμικής των αντιπάλων τους.

Σε θεωρητικό επίπεδο και οι δύο ομάδες θα ήταν ικανοποιημένες από τον βαθμό της ισοπαλίας, αφού η μεν Βραζιλία αντιμετωπίζει το Καμερούν την τελευταία αγωνιστική, ενώ το δε Μεξικό θα έχει κατακτήσει βαθμό στην έδρα του μεγάλου φαβορί της διοργάνωσης – όμως η ιδιοσυγκρασία της Βραζιλίας μπροστά στο κοινό της δεν επιτρέπει τέτοιους συλλογισμούς.

ΒΡΑΖΙΛΙΑ: Ο Σκολάρι δεν αναμένεται να αποκλίνει των τακτικών/αγωνιστικών επιλογών της πρεμιέρας με την Κροατία. Ποδόσφαιρο κατοχής, ανάπτυξη από τα πλάγια, γρήγορο τέμπο στο τελευταίο τρίτο του γηπέδου, έμφαση στις προσωπικές ενέργειες του Νεϊμαρ και πολλές πλευροκοπήσεις από τα πλάγια μπακ. Η απόδοση των μπακ θα παίξει πολύ σημαντικό ρόλο στην εν λόγω αναμέτρηση αφού είναι οι ιδανικοί παίκτες για να αναδείξουν τα θεωρητικά μειονεκτήματα του 3-5-2 που χρησιμοποιεί ο Ερέρα.

Άλβες και Μαρσέλο έδειξαν να βρίσκονται σε καλή κατάσταση και είναι βέβαιο ότι θα πάρουν πολλά μέτρα με την μπάλα στην αναμέτρηση σε μία προσπάθεια να δημιουργήσουν υπεραριθμία στις πλευρές του Μεξικό. Η (πιθανότατη) απουσία του Χουλκ σαφώς επηρεάζει την επιθετική δυναμική των φτερών της Βραζιλίας, αν και η μέτρια κατάσταση που βρίσκεται ο άσσος της Ζενίτ σε αντιπαράθεση με την ταχύτητα του Μπερνάρντ, μπορεί να αποτελέσουν, εν τέλει, πλεονέκτημα για την Βραζιλία.

Κυρίαρχο ρόλο στο παιχνίδι της Σελεσάο θα έχουν σίγουρα οι Νεϊμαρ και Όσκαρ. Ο σταρ της Μπαρτσελόνα δεν θα βρεί τόσους χώρους όσους απέναντι στην Κροατία απέναντι στην συντηρητική αμυντική συμπεριφορά των «Ατζέκων» και είναι δεδομένο ότι θα ενεργήσει πολύ συχνά στον άξονα αφήνοντας χώρους για τις επελάσεις του Άλβες αλλά και προσφέροντας επιθετικό στήριγμα στον Φρεντ παίζοντας, ενίοτε, κοντά στον Φρεντ που φαίνεται να έχει δύσκολο έργο έναντι τριών σοβαρότατων κεντρικών αμυντικών.

Σημαντικός και ο ρόλος του Όσκαρ που επίσης θα κληθεί να κινηθεί πολύ στον άξονα και να συνεργαστεί με τον Νεϊμαρ. Οι τακτικές ιδιαιτερότητες του 4-2-3-1 απέναντι στο 3-5-2 δημιουργεί αυξημένες απαιτήσεις για τους μέσους της Βραζιλίας που θα πρέπει να ενεργήσουν και ως κρυφοί επιθετικοί – ειδικά αν αναλογιστεί κανείς ότι ο φρεντ δεν διαθέτει στοιχεία που τον ευνοούν εν συγκρίσει με τα στόπερ του Μεξικό που παίζουν κοντά και με μεγάλο βάθος.

Απουσίες: (-)

Πιθανή ενδεκάδα (4-2-3-1): Σέζαρ – Άλβες, Λουίζ, Σίλβα, Μαρσέλο – Γκουστάβο, Παουλίνιο –Όσκαρ, Νεϊμάρ, Μπερνάρντ – Φρεντ

ΜΕΞΙΚΟ: Ο Ερέρα δεν επιφύλασσε εκπλήξεις στην πρεμιέρα απέναντι στο Καμερούν και είδε την ομάδα του να παίρνει μία δίκαιη νίκη με άξονα τον τακτικό ρεαλισμό, την σωστή αμυντική συμπεριφορά και την οξυδέρκεια του Περάλτα στην επίθεση. Τεράστι ήταν επίσης η συμβολή του Μάρκεζ που δίδαξε πως παίζεται η θέση του λίμπρο συμβάλλοντας τα μέγιστα στην ανάπτυξη της ομάδας με την κάθετες προωθήσεις του και σωστή μεταβίβαση της μπάλας στους κεντρικούς μέσους.

Το Μεξικό κρατά χαμηλά την αμυντική τριάδα με στόχο να μην αφήνει χώρο στην πλάτη της άμυνας. Οι μπακ χαφ έχουν αρκετή αντοχή ώστε να αντέχουν τον απαιτητικό τακτικό τους ρόλο συμμετέχοντας τόσο στην φάση της άμυνας, όσο και της επίθεσης. Παρά το μεγάλο βάθος της αμυντικής τριάδας, οι κεντρικοί χαφ παίζουν πιο ψηλά και δεν φοβούνται να πιέσουν ψηλά τους αντιπάλους τους αφήνοντας τον Μάρκεζ να καλύψει τα όποια κενά με την εμπειρία του και τις σωστές του τοποθετήσεις.

Αυτό θα είναι το πλάνο και απέναντι στην Βραζιλία με τον Ερέρα να «στοχεύει» τους Παουλίνιο και Γκουστάβο με στόχο να τους κρατήσει μακριά από το παιχνίδι. Είναι δεδομένο ότι στόχος του Μεξικό είναι να κυριαρχήσει στην μεσαία γραμμή εκεί που οι 5 μέσοι μπορούν να παίξουν καθοριστικό ρόλο στην αποδιοργάνωση του παιχνιδιού της Βραζιλίας που θέλει την μπάλα στα πόδια. Η απόδοση των μπακ-χαφ απέναντι στα ντουμπλαρίσματα των Άλβες και Μαρσέλο είναι επίσης «κλειδί» στην αναμέτρηση.

Απουσίες: (-)

Πιθανή ενδεκάδα (3-5-2): Οτσόα – Ροντρίγκεζ, Μάρκεζ, Μορένο – Αγκιλάρ, Ερέρα, Βάσκεζ,Γκουαρδάδο, Λαγιούν – Ντος Σάντος, Περάλτα.

Συμπέρασμα

Το Μεξικό είναι αμυντική ομάδα με αξιόλογο άξονα και ταλέντο στην επίθεση – όμως η Βραζιλία δεν είναι Καμερούν. Η «Σελεσάο» δύσκολα θα χάσει την κατοχή της μπάλας και θα μείνει εκτεθιμένη πολύ λιγότερο στα μετόπισθεν σε σύγκριση με την σαφώς πιο επιθετικογενή και ποιοτική Κροατία. Η εμφάνιση των Όσκαρ και Νεϊμαρ στην πρεμιέρα σε συνδυασμό με τις ικανότητα των Άλβες/Μαρσέλο να εκμεταλλευτούν τα κενά του 3-5-2 δημιουργούν συνθήκες για κυριαρχία των γηπεδούχων και πιο αμυντικογενής στάση των φιλοξενούμενων.

Η λογική θέλει το Μεξικό να μην μπορεί να σκοράρει, ενώ κανείς δεν θα μπορούσε να αποκλείσει και το ενδεχόμενο ενός 0-0 που ίσως είναι βολικό προς το τέλος της αναμέτρησης αν η Βραζιλία δεν έχει ανοίξει το σκορ.