Κανέναν τους δεν έχει ανάγκη ο Θρύλος. Κανέναν τους. Γι’ αυτό και δεν συμμάχησε ποτέ με κανέναν τους, για να… έχει «τα κόζια».
Ο Ολυμπιακός έχει τα δικά του «κόζια». Ποια είναι αυτά; Ο Μαρτίνς, ο Σα, ο Ποντένσε, ο Σισέ, ο Γκερέρο, ο Γκιλιέρμε, ο Χασάν, ο Τσιμίκας, ο Φορτούνης, ο Βαλμπουενά, ο Μασούρας, ο Καμαρά, ο Ελ Αραμπί, ο Λοβέρα, ο Αλέν, ο Καφού, ο, ο, ο… Το πιάνετε. Την ώρα που άλλοι πανηγυρίζουν… εκλογές και Μπουτσικάρηδες, ο Θρύλος πανηγυρίζει τριάρες και… Ελ Αραμπήδες!
Έτσι πρέπει. Έτσι έμαθε την ομάδα ο Βαγγέλης Μαρινάκης. Έτσι την έμαθε ο Πέδρο Μαρτίνς. Έτσι γουστάρουν οι ΓΑΥΡΟΙ!
Το ποδόσφαιρο είναι αμείλικτο. Δεν συγχωρεί εύκολα. Όταν σε βλέπει να το καταπατάς, να καταπατάς τη λογική του και να τη διαστρεβλώνεις, συνεχώς και ασταμάτητα, για να κερδίσεις κάτι, σου δίνει μαθήματα. Το ένα πίσω από το άλλο. Τίποτα από αυτά που γίνονται στον Παναθηναϊκό, ξανά, εδώ και λίγο καιρό, δεν συμβαδίζει με τη λογική. Τίποτα από αυτά που συμβαίνουν στον πάλαι ποτέ μεγάλο αντίπαλο του Ολυμπιακού, δεν είναι λογικά… Και τα πλήρωσε ΟΛΑ χθες το βράδυ, στο Καραϊσκάκη. Εκεί όπου τα τρία ήταν λίγα…
Όταν επενδύεις στα λάθος πράγματα, όταν ακολουθείς τα λάθος μονοπάτια, αυτά θα σε βγάλουν σε λάθος προορισμούς. Η τριάρα, λοιπόν, ήρθε αβίαστα και ήταν και… κολακευτική, για μία ομάδα, η οποία έβλεπε τον αντίπαλο να της βάζει γκολ, όποτε θέλει. Να «πατάει γκάζι» όποτε θέλει και να ακουμπάει κι άλλο γκολ… Κολακευτικά ήταν τα τρία, για τον ΠΑΟ…
Τι συζητάμε. Από τη μία είναι μια ομάδα που ρίχνει τριάρες στη Μίλαν και περνάει αέρας από το Emirates, νικώντας την Άρσεναλ και ανατρέποντας ήττα στο γήπεδό του. Και από την άλλη μια ομάδα, η μεγαλύτερη επιτυχία της οποίας είναι ότι έχει ακόμη έναν αξιόλογο προπονητή στο τιμόνι της και δεν την έχει παρατήσει… Α. Και την… εκλογή του Μπουτσικάρη. Δεν τα λες και τρομερές επιτυχίες… Δεν πειράζει. Ο Θρύλος τον δρόμο του. Μόνος του. Και όλοι τους. «Σύμμαχοι» και μη. Έχει για όλους τριάρες και σιγά-σιγά… θα έρθουν!
Πηγή Gavros.gr
