Olympiacos? Not at all for the standards of Greece!

Champions league 2012-2013Παρακολουθώντας το ματς της Κυριακής σε μετάδοση από Άγγλο speaker συνειδητοποίησα ότι ίσως και να έχουμε παρεξηγήσει κάποια πράγματα κοιτάζοντάς τα από το πρίσμα της μικρότητας της ελληνικής πραγματικότητας.

Δε λέω…η ομάδα δεν παίζει όπως θα θέλαμε και λάθη έχουν γίνει μπόλικα σε διοικητικό και τεχνικό επίπεδο, αλλά μήπως δεν έχουμε ακριβώς συνειδητοποιήσει τη γενικότερη πραγματικότητα και την κατάσταση που επικρατεί στο ελληνικό ποδόσφαιρο;; Η Ελλάδα  αντιμετωπίζει μία σοβαρή οικονομική κρίση που έχει αντίκτυπο σε οποιοδήποτε τομέα της κοινωνίας και φυσικά αντικατροπτίζεται και στο χώρο της άθλησης. Ό,τι πιο επαγγελματικό έχουμε σαν χώρα σε σχέση με τον αθλητισμό είναι το ποδόσφαιρο και κατά συνέπεια εκεί είναι πιο ορατό από παντού το οικονομικό πρόβλημα και το χάος που έχει προκαλέσει η κρίση.

Ο Ολυμπιακός είναι ένας από τους ελάχιστους υγιείς συλλόγους που παίρνουν μέρος στο ελληνικό πρωτάθλημα χωρίς οφειλές και με μια τάξη στα οικονομικά του – οι άλλοι ανταγωνιστικοί σύλλογοι που δεν έχουν χρέη είναι ο Αστέρας Τρίπολης και ο Ατρόμητος. Οι Πειραιώτες είναι αναγκασμένοι να λαμβάνουν μέρος σε ένα πρωτάθλημα χωρίς ανταγωνιστικότητα του οποίου είναι ισόβιοι κάτοχοι σχεδόν κάθε χρόνο, με το τοπίο να καθαρίζει – σχετικά με το ποιος θα είναι Πρωταθλητής – εκεί γύρω στα Χριστούγεννα!!!

Γίνεται εύκολα αντιληπτό λοιπόν ότι ο μοναδικός ουσιαστικός αντίπαλος του Ολυμπιακού είναι ο ίδιος του ο εαυτός!!! Η συνεχής βελτίωση της ομάδας και η ανάπτυξη της σε όλους τους τομείς γίνεται με βάση όχι του τι συμβαίνει μέσα στην ίδια μας τη χώρα αλλά σύμφωνα με τα ευρωπαϊκά στάνταρ και ακολουθώντας παραδείγματα μεγάλων ευρωπαϊκών συλλόγων. Για να το περιγράψω πιο αναλυτικά, τη στιγμή που διαλύονται οι βασικοί εγχώριοι «ανταγωνιστές» – όπως ο Παναθηναϊκός και η ΑΕΚ – και ο αμέσως επόμενος στη βαθμολογική κατάταξη είναι στο -16, ο Ολυμπιακός έχει την πολυτέλεια να σχεδιάζει ήδη την επόμενη αγωνιστική σεζόν και εμείς – οι οπαδοί του – να απαιτούμε έναν άλλο Ολυμπιακό, αυτόν που ονειρευόμαστε… Βέβαια δεν ξέρω κι εγώ τι ακριβώς ονειρευόμαστε που να είναι συμβατό με τα πραγματικά δεδομένα.. γιατί το να κερδίζουμε μέσα έξω στα ματς της Ευρώπης και να κοντράρουμε Ρεάλ και Μάντσεστερ δεν ξέρω κατά πόσο είναι εφικτό…Και για να μην παρεξηγηθώ…εχθρός του καλού είναι πάντα το καλύτερο και σίγουρα πρέπει να στοχεύουμε ψηλά γιατί οι βάσεις υπάρχουν και νομίζω υπάρχει και το όραμα και από τη Διοίκηση εκτός από εμάς τους οπαδούς…  Αλλά να μην ξεχνάμε που είμαστε… σε μια Ελλαδίτσα που υποφέρει και πασχίζει να τα φέρει βόλτα!! Πώς λοιπόν να μην κάνει εντύπωση στον Άγγλο εκφωνητή το φαινόμενο Ολυμπιακός μέσα στην ελληνική πραγματικότητα και να τονίζει ότι ο αγαπημένος μας σύλλογος έχει ξεφύγει από τα ελληνικά δεδομένα και κινείται σε ευρωπαϊκά πλαίσια(!!);;

Όταν λοιπόν ακούς κάποιον μη Έλληνα και σίγουρα αντικειμενικό σχολιαστή να εκφράζεται με τον καλύτερο τρόπο για τον Ολυμπιακό και να εντυπωσιάζεται με τα επιτεύγματα της ομάδας – εντός και ναι και εκτός συνόρων – δεν μένει παρά να αναρωτηθείς μήπως κάπου έχει γίνει κάποια παρανόηση και ο πήχης έχει μπει πολύ ψηλά δημιουργώντας προσδοκίες που δεν συνάδουν με τα δεδομένα της εποχής. Σίγουρα ο Ολυμπιακός μας έχει καλομάθει και το όνειρο το τρελό υπάρχει και με αυτό θα ζούμε σαν άρρωστοι οπαδοί του Θρύλου μας, απλά οι δυσκολίες είναι πολλές και ο δρόμος της ευρωπαϊκής καταξίωσης μακρύς και δύσβατος, οπότε η υπομονή, η ενίσχυση και η κρίση σε υγιή και λογικά πλαίσια είναι η καλύτερη βοήθεια που μπορούμε να προσφέρουμε στην ομάδα μας… Μην τρελαινόμαστε!!!