Βασίλη, πάρ’το στο σπίτι σου !

“Δεν μειώνω καθόλου την προσπάθεια και την προσφορά των υπόλοιπων παιδιών και του Γιάννη Σφαιρόπουλου. Όμως, αν θυμηθούμε πώς κάναμε το πρώτο break, πώς γυρίσαμε από την κόλαση στο τρίτο παιχνίδι της σειράς και πώς κατακτήσαμε το τρόπαιο του πρωταθλήματος, πρέπει να παραδεχτούμε ότι χωρίς αυτόν είναι πολύ πιθανό να μας είχαν καθαρίσει με τρεις νίκες” γράφει ο dp11.

04aΨέματα δεν ξέρω να λέω και ούτε θέλω να μάθω ποτέ… Στη σειρά των τελικών ήμασταν τυχεροί, μετά τις τόσες ατυχίες που είχαμε μέσα στη χρονιά, με τους τραυματισμούς του Young και του Lojeski. Ακόμα και σ’ αυτό το κρίσιμο και καθοριστικό παιχνίδι, πήγαμε στο Ο.Α.Κ.Α. χωρίς τον Πρίντεζη και χάσαμε μέσα στο ματς τον Lojeski. Όμως πήγαμε να νικήσουμε, θέλαμε να νικήσουμε και τα καταφέραμε.

Βάλαμε το απίστευτο τρίποντο με ταμπλό, στο σουτ του Αγραβάνη από τη γωνία στην εκπνοή του χρόνου επίθεσης, παίρνοντας προβάδισμα 62-63 στην κανονική διάρκεια του παιχνιδιού. Βάλαμε το τρίποντο της ισοφάρισης με το σουτ του Μάντζαρη στη λήξη της πρώτης παράτασης. Είδαμε τον Hunter να καρφώνει τη μπάλα στο αντίπαλο καλάθι, σώζοντας πολλές χαμένες επιθέσεις μετά από άστοχα σουτ των περιφερειακών μας παιχτών.

Έπρεπε να γίνουν πρώτα όλα αυτά και άλλα πολλά, μέχρι να έρθει η ώρα του μεγάλου αρχηγού. Είναι τεράστιος παίχτης ο Βασίλης, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία για αυτό. Όμως, για να βάλεις όλα τα κρίσιμα σουτ σε τρία διαδοχικά παιχνίδια, πρέπει να έχεις και ρέντα. Αυτή τη φορά είχαμε την τύχη με το μέρος μας, ο θεός του μπάσκετ μας το χρωστούσε και μας το έδωσε. Δεν είμαστε αχάριστοι και τον ευχαριστούμε !

https://www.youtube.com/watch?v=INhueAkLakI

Υπήρξε σπουδαίος παίχτης και πολύ καλός αμυντικός, αλλά στην τελευταία φάση της μεγάλης του καριέρας ηττήθηκε από έναν μεγάλο αντίπαλο. Μιλάω για τον Δημήτρη Διαμαντίδη, που προσπάθησε αλλά δεν κατάφερε να αποσοβήσει το μοιραίο για την ομάδα του, καθώς είχε την ατυχία να βρεθεί απέναντι από τον τεράστιο Βασίλη Σπανούλη. Πόσα δεν έχει ακούσει αυτό το παιδί εκεί μέσα, από τη μέρα που αποφάσισε να ντυθεί στα ερυθρόλευκα και να εμφανιστεί απέναντι στην προηγούμενη ομάδα του…

Για να τα λέμε όλα, πόσα δεν άκουσε και από πολλούς δικούς μας, μετά από κάποιες μέτριες ή και κακές εμφανίσεις του απέναντι στους πράσινους, είτε στο Σ.Ε.Φ είτε στο Ο.Α.Κ.Α. Κόντεψα να πλακωθώ με τους δικούς μας, όταν μιλούσαν για μικρή ομάδα και για άχρηστους παίχτες 6:31 πριν τη λήξη του τρίτου τελικού, όταν το σκορ ήταν 59-66 και έπρεπε να το ανατρέψουμε, για να ξαναπάρουμε το πλεονέκτημα έδρας και να χρειαζόμαστε μόνον μία νίκη ακόμα για να κατακτήσουμε το πρωτάθλημα. Για πότε τρέξαμε σερί 18-6 και τελειώσαμε το ματς (σκορ 77-72) ούτε που πήραν χαμπάρι, αφού τα εθνικά μας ταλέντα είναι η γκρίνια και η μιζέρια, όχι η πίστη και η υπομονή.

Η χρονιά τελείωσε με τον καλύτερο τρόπο… Σίγουρα, δεν ήταν μία από τις καλύτερες χρονιές, αλλά μην ξεχνάμε ότι δεν είναι κάθε μέρα Πασχαλιά. Η οικονομική κρίση, που μαστίζει τη χώρα, έχει επηρεάσει και τις ομάδες μας. Δεν μπορούμε να κρατήσουμε παίχτες που αναδεικνύουμε, όταν σφυρίζουν γύρω τους ακριβά συμβόλαια από την Τουρκία και από τη Ρωσία. Χάσαμε τον Hines, τον Dunston, τον Περπέρογλου, τον Σλούκα και πιθανότατα θα χάσουμε και τον Hunter, αν επαληθευτούν οι φήμες που λένε ότι έχει συμφωνήσει με τη Real.

Η επόμενη μέρα δεν περιμένει

Όμως, η ζωή προχωρά και πρέπει να κοιτάξουμε προς την επόμενη μέρα… Θεωρώ ότι πρέπει να κρατήσουμε τον Σπανούλη στην ομάδα μας και πιστεύω ότι θα τα καταφέρουμε, έχοντας για σύμμαχο την Ολυμπία και τα τέσσερα παιδιά του. Νομίζω ότι και αυτός θέλει να μείνει και να κλείσει στο λιμάνι την ονειρεμένη καριέρα του. Έχει βγάλει αρκετά χρήματα και μπορεί να βγάλει και άλλα, έχει κάποια χρόνια μπροστά του. Όταν έρθει η ώρα να αποσυρθεί, φαντάζομαι ότι θα θέλει να βρίσκεται ανάμεσα σε ανθρώπους που θα έχουν τις καλύτερες αναμνήσεις για αυτόν και ξέρει ότι οι Έλληνες δεν έχουμε ισχυρή μνήμη. Προσπαθώ να μπω στο μυαλό του, ελπίζω και εύχομαι να μην πέσω έξω…

Ακούγεται ότι είναι πιθανή η επιστροφή του Μπουρούση, που φέτος έβγαλε μάτια στην Ισπανία και στη Euroleague, στην καλύτερη χρονιά της καριέρας του. Προσωπικά, τον θέλω στην ομάδα μας και δεν κολλάω σε όσα ελέχθησαν από εκείνον όταν έφυγε. Αν είμαστε ειλικρινείς, θα παραδεχτούμε ότι είπε λόγια που μουρμουρίζαμε όλοι μας, εκείνη την εποχή. Μπορεί να μας ενόχλησαν, μπορεί να δυσαρέστησαν τους αδερφούς Αγγελόπουλους, όμως η αλήθεια είναι πάντα ενοχλητική όταν δεν μας είναι ευχάριστη. Η ομάδα χρειάζεται καλούς Έλληνες παίχτες, με τους μισθοφόρους δεν μπορείς να ελπίζεις σε πολλά πράγματα.

3aa

Οι εγχώριοι αντίπαλοι έχουν ετοιμάσει μία νέα γενιά καλών παιχτών, που έχουν πάρει τις ευκαιρίες τους και δείχνουν έτοιμοι να πέσουν στη φωτιά. Αποχώρησε ο Διαμαντίδης, στον οποίο δεν συγχωρώ κάποιες απρέπειες και την πρόωρη αποχώρηση από το εθνικό μας συγκρότημα, αλλά δεν είμαι μικροπρεπής και θα του αναγνωρίσω ότι ήταν σπουδαίος παίχτης και έδωσε πολλά στο ελληνικό μπάσκετ. Μάλλον θα φύγει και ο Φώτσης, αλλά από πίσω έχουν τον Παππά, τον Γιάνκοβιτς, τον Μποχωρίδη, τον Χαραλαμπόπουλο, τον Παπαγιάννη και τον Λούντζη, που έχουν ταλέντο και ανθρώπους να τους στηρίξουν και να τους βελτιώσουν.

Εμείς, εκτός από τους “δεινόσαυρους” Σπανούλη και Πρίντεζη, έχουμε τον Μάντζαρη, τον Παπανικολάου, τον Παπαπέτρου, τον Αγραβάνη και δεν ξέρω πόσο ποντάρουμε στον Αθηναίου, στον Τσαϊρέλη, στον Καββαδά, στον Χριστοδούλου, στον Μουράτο και στον Τολιόπουλο. Οι αρμόδιοι πρέπει να αποφασίσουν και να κοιτάξουν προς το μέλλον, κάνοντας τις κατάλληλες προσθήκες. Από τους ξένους, εκτός από τον Young, θέλω να κρατήσουμε τον Hackett και τον Lojeski, θεωρώ πολύ εξελίξιμο τον Milutinov και, αν φύγει ο Hunter, θέλω πίσω τον Μπουρούση ή τον Hines.

Θεωρώ ότι δεν υπάρχει θέμα προπονητή, όσο και αν φάνηκε ότι ο Σφαιρόπουλος έκανε κάποια χτυπητά λάθη μέσα στη χρονιά. Νέος είναι ακόμα, φαντάζομαι ότι διδάσκεται από τα λάθη του και θα είναι πιο προσεκτικός στο μέλλον. Οι αλλαγές προπονητών δεν είναι καλό σημάδι για τις ομάδες που θέλουν να έχουν διάρκεια και όχι εκλάμψεις. Προτείνω να αφήσουμε τον Γιάννη στο τιμόνι της ομάδας μας και πιστεύω ότι η επόμενη χρονιά θα είναι καλύτερη, όπως ονειρευόμαστε όλοι εμείς που έχουμε τον ΘΡΥΛΟ μέσα στις καρδιές μας.

 

dp11 – Δημήτρης Παπαχρήστος