Μόνον γκολ με το… αριστερό !

“Αυτό που λέμε : άντε και με το δεξί, για να ευχηθούμε σε κάποιον να πάει καλά και να πετύχει, δεν το κατάλαβα ποτέ… Μια χαρά πόδι είναι και το αριστερό, ειδικά όταν στέλνει τη μπάλα στο πλεκτό, όπως έκαναν και οι τρεις σκόρερς της ομάδας μας, στο παιχνίδι της πρεμιέρας του πρωταθλήματος” γράφει ο dp11 στο σημερινό του κείμενο.

premiera

Όταν ξεκινάει ένα πρωτάθλημα, το πρώτο που έχει σημασία είναι να αρχίσεις τη συλλογή των βαθμών. Οι γκέλες των φαβορί στις πρεμιέρες είναι πολύ συνηθισμένο γεγονός σε όλα τα γήπεδα του κόσμου και έχει τη λογική του εξήγηση : οι ομάδες προέρχονται από την προετοιμασία και δεν έχουν βρει ακόμα τον αγωνιστικό τους ρυθμό. Ειδικά, όταν μιλάμε για ομάδες που καλούνται να ανεβούν έναν αγωνιστικό Γολγοθά, έχοντας πολλές και δύσκολες υποχρεώσεις μπροστά τους.

Είδαμε όμορφα πράγματα στα φιλικά αυτού του καλοκαιριού και, μάλιστα, κόντρα σε ομάδες υψηλού επιπέδου. Όμως, αλλιώς παίζεις όταν δεν έχεις το άγχος του αποτελέσματος, όταν μπορείς να κάνεις αλλαγές σε όλους τους παίχτες της ενδεκάδας, όταν οι διαιτητές δίνουν μέχρι και… time out για να δροσιστούν οι παίχτες και αλλιώς είναι όταν παίζεις κόντρα σε έναν αντίπαλο που δεν έχει τίποτα να χάσει και εσύ πρέπει να βάλεις τους βαθμούς στο σακούλι !

Ένας λόγος παραπάνω όταν έχεις απέναντί σου μία νεανική ομάδα, στην οποία παίζουν 4-5 δανεικοί από τον παραδοσιακό σου αντίπαλο και άλλοι 3-4 παίχτες που έχουν περάσει από τις δικές σου ακαδημίες και θέλουν να δείξουν ότι αδικήθηκαν… Ξέρετε ότι μία από τις πολλές ιδιότητες που έχουμε ως Έλληνες, είναι ότι νιώθουμε σχεδόν πάντα αδικημένοι και αυτό το κουβαλάμε σαν απωθημένο, προσπαθώντας να το βγάλουμε όποτε μας δίνεται κάποια ευκαιρία. Αυτό δεν είναι κατ’ ανάγκην κακό, αλλά κάποτε πρέπει οπωσδήποτε να μάθουμε και ορισμένα άλλα πράγματα, όπως είναι η υπομονή και η επιμονή, η συστηματική προσπάθεια και η διάρκεια σε ό,τι κάνουμε…

Ξεκινήσαμε πολύ καλά, αλλά…

Διαβάζοντας χτες την αποστολή της ομάδας μας, είδα τα εξής ενδιαφέροντα : α) υπήρχαν σ’ αυτή 11 παίχτες που ήρθαν αυτό το καλοκαίρι στου Ρέντη, β) υπήρχαν 5 παίχτες που ήρθαν στην ομάδα μας το περασμένο καλοκαίρι και γ) υπήρχαν μόνον δύο παίχτες (Μέγκιερι και Αβραάμ) με μεγαλύτερη προϋπηρεσία. Επίσης, στην αποστολή υπήρχαν μόνον τρεις Έλληνες (Αβραάμ, Διαμαντάκος και Μπουχαλάκης), αφού οι υπόλοιποι – που δεν είναι και πάρα πολλοί πλέον – απουσίαζαν για διάφορους λόγους.

Ούτε ψύλλος στον κόρφο του Μίτσελ και του κάθε προπονητή, όταν καλείται να φτιάξει ξανά και από την αρχή μία ομάδα, μέσα σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα. Όμως, για όλα αυτά θα μιλήσουμε παρακάτω… πάμε πρώτα στο παιχνίδι μας.

Η ομάδα κατέβηκε σοβαρή και πειθαρχημένη, με αποτέλεσμα να απειλήσει και να προηγηθεί νωρίς, όταν ο Κασάμι έπιασε “γεμάτο” το αριστερό σουτ και έστειλε τη μπάλα στη γωνία του Ταμπάκη μόλις στο 11ο λεπτό. Νωρίτερα, είχαμε δύο καλές ευκαιρίες του Ντομίγκεζ, όταν πρώτα δεν μπόρεσε να πιάσει απευθείας το σουτ μετά την υπέροχη πάσα του Ντοσεβί και λίγο αργότερα είδε τον αντίπαλο τερματοφύλακα να μπλοκάρει τη μπάλα, στην κεφαλιά που έπιασε μετά από την όμορφη σέντρα του Ελαμπντελαουί.

Το γρήγορο γκολ απελευθέρωσε την ομάδα και αυτή άρχισε να ξεδιπλώνει κάποιες από τις πολλές αρετές που διαθέτει, σε ατομικό και ομαδικό επίπεδο, μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Δεν άργησαν να έρθουν, σχεδόν απανωτά, τα δύο επόμενα γκολ και η σεμνή τελετή να λάβει τέλος, τουλάχιστον σε ό,τι αφορούσε τη συγκομιδή των βαθμών.

Μετά από την ωραία εκτέλεση του κόρνερ από τον Ντομίγκεζ, ο Ν’Ντιγκά έπιασε τη γυριστή κεφαλιά και ο Διαμαντάκος πήρε την ασθενή απόκρουση του Ταμπάκη και σκόραρε από κοντά με το αριστερό πόδι. Και λίγο αργότερα, ο Αφελάι κινήθηκε στο κέντρο της αντίπαλης άμυνας, πήρε τη φαλτσαριστή μπαλιά του Τσόρι και, αφού άδειασε – όπως αυτός ξέρει – τον αντίπαλο αμυντικό, πλάσαρε με το αριστερό και σκόραρε το πρώτο του γκολ με την ερυθρόλευκη φανέλα.

Το γκολ είναι η χαρά του ποδοσφαίρου και, έτσι όπως μπήκαν μαζεμένα τα τρία γκολ, μας άνοιξε η όρεξη και περιμέναμε ακόμα καλύτερη συνέχεια. Όμως, αυτή δεν ήρθε ποτέ…

Λίγο το σκορ ασφαλείας που είχε διαμορφωθεί, λίγο οι μικροτραυματισμοί του Αφελάι και του Διαμαντάκου, λίγο το σκληρό παιχνίδι κάποιων αντιπάλων, λίγο η ζέστη και η υγρασία… έφεραν αυτά που είδαμε, από το τρίτο γκολ και μετά.

Το δεύτερο ημίχρονο ξεκίνησε με την υποχρεωτική αλλαγή του Αβραάμ στη θέση του Μποτία και η ομάδα έδειξε από την αρχή ότι δεν είχε πολλή διάθεση να παίξει, αλλά μπήκε στο γήπεδο για να διαχειριστεί το αποτέλεσμα. Οι αντίπαλοι βγήκαν από το καβούκι τους και απείλησαν νωρίς-νωρίς, με την κεφαλιά του Γιαννιτσάνη που ανάγκασε τον Ρομπέρτο να κάνει μία δύσκολη απόκρουση…

Όμως, το πράγμα έδειχνε πού πάει και δεν άργησε να έρθει το γκολ, όταν ο Σκούρτης δέχτηκε τη μπάλα έχοντας πολύ ελεύθερο χώρο μπροστά του και, αφού ξεγέλασε τον Αβραάμ έξω από την περιοχή, έκανε το ίδιο και με τον Αμπιντάλ μέσα στην περιοχή και σκόραρε ένα όμορφο γκολ, δίνοντας κάποιο ενδιαφέρον στο παιχνίδι.

Οι αλλαγές του Αφελάι με τον Γκαζαριάν και του Διαμαντάκου με τον Μπενίτεθ δεν βοήθησαν να αλλάξει κάτι θεαματικά, οι δημιουργικοί χαφ (Κασάμι και Ντομίγκεζ) έδειχναν κουρασμένοι σωματικά και πνευματικά, τα λάθη στην κυκλοφορία της μπάλας έδιναν και έπαιρναν… Θυμάμαι ένα δυνατό σουτ του Κασάμι που απέκρουσε με δυσκολία ο Ταμπάκης, μία επέλαση του Ντοσεβί και ένα σουτ που απέκρουσε εύκολα ο αντίπαλος τερματοφύλακας, ένα διαγώνιο σουτ του Μαζουάκου που έφυγε άουτ και το λάθος κοντρόλ του Τσόρι, τη στιγμή που είχε πάρα πολύ χώρο και ολόκληρο το τέρμα μπροστά του, για να σκοράρει ένα πανεύκολο γκολ.

Το τέταρτο γκολ δεν ήρθε για εμάς, αλλά και οι αντίπαλοι δεν κατάφεραν κάτι περισσότερο, αφού μας απείλησαν σοβαρά μόνον με μία καλή κεφαλιά του Ίβενς, που έφυγε ελάχιστα έξω από το τέρμα του Ρομπέρτο, στις καθυστερήσεις των καθυστερήσεων και μετά από μία ακόμα ανεπίτρεπτη ολιγωρία της άμυνάς μας.

Η κριτική των παιχτών μας

Ρομπέρτο : σταθερή αξία και ελπίζω οι… ασχολίες και οι δραστηριότητες της συζύγου του να μην έχουν αρνητικές επιπτώσεις στην απόδοσή του.

Ελαμπντελαουί : δείχνει πολύ καλά στοιχεία στο επιθετικό κομμάτι, αλλά αφήνει πολλά κενά στην άμυνα… Για δύσκολα παιχνίδια θα προτιμούσα τον Σαλίνο, χωρίς δεύτερη κουβέντα.

Μαζουάκου : το παιδί είναι δυναμίτης, διαθέτει φοβερή ενέργεια, είναι άψογος στο κοντρόλ της μπάλας, βγάζει θαυμάσιες συρτές σέντρες, τρέχει με άνεση ολόκληρη την πτέρυγα… αλλά τρώει εύκολα και μερικές ντρίπλες, για να τα λέμε όλα. Θα ήθελα να τον δω να παίζει μαζί με τον Χολέβα και αρχίζουν να στριφογυρίζουν στο μυαλό μου κάποιες εικόνες από το μαγικό δίδυμο Γεωργάτου-Τζόρτζεβιτς, όταν ήταν στα ντουζένια τους !

Μποτία : ήταν σαφώς καλύτερος από τις προηγούμενες εμφανίσεις του και πιστεύω ότι θα βελτιωθεί, εκτός και αν παραμείνει ο Μανωλάς, οπότε δεν θα χρειαστεί…

Αμπιντάλ : τον περίμενα καλύτερο και πολύ πιο συγκεντρωμένο… έκανε κάποια σοβαρά λάθη, που είναι ανεπίτρεπτα για τη δικιά του ποδοσφαιρική αξία.

Ν’Ντιγκά : φιλότιμη παρουσία, αλλά χωρίς δημιουργία στο παιχνίδι του… Φάνηκε περισσότερο όταν “κάθησαν” οι δύο άλλοι χαφ (Τσόρι και Κασάμι), αφού τότε έτρεξε πολύ και κάλυψε τους κενούς χώρους, έκλεψε κάποιες μπάλες και μοίρασε χωρίς ρίσκο στα πλάγια.

Κασάμι : έβαλε ένα υπέροχο γκολ και προσπάθησε να το ξανακάνει, αλλά δεν κατάφερε να νικήσει για δεύτερη φορά τον Ταμπάκη… Δείχνει πολύ ευέξαπτος και αυτό δεν είναι καλό, όπως φαίνεται να έχει και μία υπερβολική αυτοπεποίθηση που τον οδηγεί σε αρκετά λάθη !

Ντομίγκεζ : τον επηρέασαν ψυχολογικά οι δύο ευκαιρίες που έχασε στο πρώτο δεκάλεπτο, αλλά βρήκε τα πατήματά του και έκανε το κουμάντο στο παιχνίδι της ομάδας μας. Όταν κουράστηκε, έκανε αρκετά λάθη – ανεπίτρεπτα για την αξία του – με αποκορύφωμα το… παιδαριώδες κοντρόλ προς το τέλος του παιχνιδιού, όταν έχασε μία μοναδική ευκαιρία για να σκοράρει.

Ντοσεβί : μ’ αρέσει πολύ αυτός ο παίχτης… έχει πολλά καλά στοιχεία και, αν βελτιώσει τα τελειώματα των φάσεων, θα αποδειχτεί πολύ σημαντικό εργαλείο στα χέρια του Μίτσελ. Είναι πολύ γρήγορος, έχει ωραίες αλλαγές κατεύθυνσης με τη μπάλα στα πόδια και σωστή ποδοσφαιρική παιδεία… τρέχει και βοηθάει παντού !

Διαμαντάκος : έχει αυτοπεποίθηση και καλή κίνηση χωρίς τη μπάλα, είναι μέσα στις φάσεις και έχει καλή επαφή με τα δίχτυα… Δεν είναι σούπερ, αλλά μπορεί να βελτιωθεί και να μας βοηθήσει αρκετά μέσα στη χρονιά… Τα μυαλά μέσα στο κεφάλι, Μήτσο !

Αφελάι : δεν πιστεύω να έχει κανένας αμφιβολία για την ποδοσφαιρική ποιότητα αυτού του παιδιού… Ελπίζω να μην έχει κάτι σοβαρό, αφού η ομάδα έχει απόλυτη ανάγκη τον υγιή Αφελάι !

Αβραάμ : στα φιλικά έδωσε πολλές υποσχέσεις, αλλά δεν ήταν το ίδιο καλός και στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος… Μακάρι να ήταν μόνον μία κακή βραδιά για τον αρχηγό μας !

Γκαζαριάν : δεν φάνηκε σχεδόν καθόλου στο παιχνίδι.

Μπενίτεθ : έδειξε διάθεση, αλλά το παιχνίδι και οι συμπαίχτες του δεν τον βοήθησαν.

Κόσμος πάει κι έρχεται…

Μας χαιρέτησε ο Σάμαρης, όπως όλοι ξέρετε. Αν αληθεύουν τα νούμερα (10 εκατομμύρια ευρώ) που ακούγονται, είναι ένα πολύ σημαντικό deal για την ομάδα μας. Ξέρω ότι υπάρχουν δύο απόψεις σ’ αυτά τα θέματα : η μία λέει ότι ο Μαρινάκης πουλάει χωρίς δεύτερη σκέψη ό,τι καλό έχουμε και η δεύτερη λέει ότι σιγά-σιγά αλλάζουμε συνολικά επίπεδο και μπαίνουμε στα μεγάλα clubs της Ευρώπης.

Δεν είμαι μάντης και, όπως ξέρετε οι περισσότεροι, δεν ανήκω στους βιαστικούς… Η Ρώμη δεν χτίστηκε σε μία μέρα, γι’ αυτό περιμένω να δω τη συνέχεια. Υποθετικά, λέω : αν αυτή η ιστορία με τις ακριβές πωλήσεις συνεχιστεί για μερικά χρόνια και, συγχρόνως, η ομάδα διατηρεί ή και βελτιώνει το αγωνιστικό της πρόσωπο, τότε θα πρέπει όλοι να παραδεχτούμε ότι ο Μαρινάκης έβλεπε πολύ πιο μακριά από εμάς !

Συνηθίζω να λέω στις ιδιωτικές μου συζητήσεις και έχω γράψει αρκετές φορές σε δημόσια σχόλια ή κείμενά μου, ότι το μόνο που ξέρω να κάνω είναι το… μάθημα και δεν μπορώ να γίνω επιχειρηματίας. Όπως έλεγε και ο μακαρίτης ο πατέρας μου, γεννήθηκα από… φτωχά χαμπέρια και δεν έμαθα να παίζω με τα χρήματα, αφού από 8 χρονών παιδάκι έτρεχα πρώτα για το χαρτζιλίκι και μετά για το μεροκάματο…

Δεν ξέρω να διαχειρίζομαι κεφάλαια και επιχειρήσεις, ίσως επειδή δεν είχα ποτέ, ούτε κεφάλαια ούτε επιχειρήσεις. Επίσης, συνηθίζω να λέω ότι δεν θεωρώ τον εαυτό μου ικανό να κυβερνήσω τη χώρα, όπως συμβαίνει με τους… μισούς Έλληνες που νιώθουν ικανοί να το κάνουν. Γι’ αυτό, συνήθισα να απλώνω τα πόδια μου μόνον όσο μου επέτρεπε η… κουβέρτα μου, αφού πάπλωμα αγόρασα γαι πρώτη φορά όταν είχα συμπληρώσει μισό αιώνα ζωής.

Κάποιοι μπορούν να πουν ότι είμαι συντηρητικός και, ίσως, δεν θα έχουν άδικο… Όμως, δεν μπορώ να κρίνω (πόσο μάλλον να επικρίνω και να κατακρίνω) όσους κάνουν πράγματα που δεν θα μπορούσα ποτέ να διανοηθώ ότι μπορώ να τα κάνω κι εγώ. Κρατάω ουδέτερη στάση και περιμένω να δω τη συνέχεια… Στο τέλος, η ιστορία θα μας κρίνει όλους κάποια μέρα !

Μέσα στον γενικό χαμό που επικρατεί, ήρθε και ο Ντουρμάζ… Αυτή τη βδομάδα αναμένεται επιτέλους και το τέλος του σήριαλ Πουλίδο (μην πάνε τζάμπα και τα… πιτόγυρα, που έγραψα για πάρτη του). Αναμένεται ο Μεξικανός ή κάποιος άλλος στη θέση του, αν αυτός δεν δικαιωθεί από τα δικαστήρια, όπως επίσης αναμένεται και ένας παίχτης στη θέση του Σάμαρη… Καλύτερα, ας μην μιλάμε με ονόματα, αφού μόνον τον Κασάμι πέτυχαν τα πρωτοσέλιδα και τα άπειρα δημοσιεύματα που μας ζάλισαν τα… ούμπαλα, όλο το καλοκαίρι !

ΥΓ.1 Επειδή τυχαίνει να ανήκω σ’ αυτούς που δεν “χαλάστηκαν” από τις ατυχείς και άστοχες δηλώσεις του Σάμαρη, θεωρώντας ότι δεν ήταν σκόπιμες αλλά αποτέλεσμα απειρίας και ανασφάλειας του παιδιού, θέλω να του ευχηθώ καλή συνέχεια στην καριέρα του και να τον ευχαριστήσω για όσα πρόλαβε να προσφέρει στην ομάδα μας, στον μόλις έναν χρόνο που φόρεσε τα ερυθρόλευκα.

ΥΓ.2 Αφού ξεκαθαρίσω σε όλους ότι δεν ανήκω στους καθωσπρεπιστές και δεν κυκλοφορώ γραβατιασμένος, θέτω τον εαυτό μου στη διάθεση της ΠΑΕ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ προκειμένου να αναλάβω αφιλοκερδώς το κούρεμα της γενειάδας του ψηλού (Σιόβα) και του νέου (Ντουρμάζ) που είναι σαν… κατσαπλιάδες. Επίσης, μπορώ να αναλάβω το ξύρισμα του Αντρίκου (Μπουχαλάκη), αφήνοντας μόνον το λεβέντικο κρητικό μουστάκι του, καθώς και τη βελτίωση της κόμης του Σαλίνο, του Τσόρι και του Μπενίτεθ. Θα εξαιρέσω μόνον τον… σκαντζόχοιρο (Μαζουάκου) επειδή αποτελεί είδος εν ανεπαρκεία !

YΓ.3 Θα αξίζει ένα τεράστιο “μπράβο” στον Μίτσελ, αν καταφέρει να ετοιμάσει έγκαιρα την ομάδα ενόψει των αγώνων του Champions League, μετά από τις τόσες αλλαγές που έγιναν στο ρόστερ. Ειλικρινά, δεν θα ήθελα να είμαι στη θέση του…

ΥΓ.4 Σιχαίνομαι τα κουτσομπολιά, όσο και τα… φίδια, αλλά μπαίνω στον κόπο να σχολιάσω κάποια δημοσιεύματα, που λένε ότι “κάτι τρέχει με τη Μάρτα”, επειδή αυτό μπορεί να έχει επιπτώσεις στην απόδοση του Ρομπέρτο και κατά προέκταση στην ομάδα μας. Καλή είναι η πλάκα και το… οφθαλμόλουτρο που κάνουμε με δαύτην, μικροί και μεγάλοι, αλλά έχω την εντύπωση ότι κάπου το έχει παρατραβήξει η κυρία…

ΥΓ.5 Ρομπέρταρε, μακάρι να μην τρέχει τίποτα και να είστε καλά και αγαπημένοι… Όμως, άμα σου κάνει νερά, να της πεις αυτό που λέμε εμείς οι “ανατολίτες” και ως έναν βαθμό παλαιομοδίτες : κυρά μου, σε υμνούμε και σε ευλογούμε… αλλά στον πάτο σε παίρνει και ο διάολος !

ΥΓ.6 Με καλή και φιλική διάθεση, καλώ τους πολύ “απελευθερωμένους” και τους… όψιμους Ευρωπαίους, πριν σπεύσουν να μου ρίξουν το “ανάθεμα” για όσα έγραψα παραπάνω, να σκεφτούν πώς θα ένιωθαν αυτοί ή τα παιδιά τους, αν ήξεραν ότι η γυναίκα τους ή η μάνα τους το… γλεντάει κανονικά !

ΥΓ.7 Επειδή δεν σκοπεύω να ξαναγράψω πριν από το δεύτερο επίσημο παιχνίδι, που θα γίνει το επόμενο Σάββατο 30/8 στο Αγρίνιο, ελπίζω να εμφανίσουμε καλύτερο πρόσωπο και μεγαλύτερη διάρκεια στο παιχνίδι μας, για να μην πάθουμε κι εμείς αυτά που έπαθαν πέρσι οι μπουγάτσες, την ίδια αγωνιστική και στο ίδιο γήπεδο. Άλλωστε, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι πέρσι αφήσαμε κι εμείς δύο βαθμούς εκεί…

dp11 – Δημήτρης Παπαχρήστος