Τις καλύτερες μέρες του στον Ολυμπιακό ζει ο Μίτσελ όπως παραδέχθηκε, απαντώντας μάλιστα στα ελληνικά, σε σχετική ερώτηση που του τέθηκε κατά τη διάρκεια της συνέντευξης Τύπου μετά το 4-0 επί του ΠΑΟΚ.
Αναλυτικά όσα είπε:
“Είναι οι καλύτερες μέρες μου στον Ολυμπιακό. Είμαι χαρούμενος και παράλληλα υπερήφανος για τους παίκτες μου. Τους ζητάμε καθημερινά να δουλεύουν σκληρά και αυτό κάνουν.
Τα συγχαρητήρια αξίζουν σε εκείνους για την προσπάθεια τους. Μακάρι να μην τελείωνε αυτή εβδομάδα”, είπε αρχικά ο τεχνικός του Ολυμπιακού στη συνέντευξη Τύπου και συνέχισε:
Θα υποτιμούσαμε τον αντίπαλο και θα ήταν έλλειψη σεβασμού αν λέγαμε πως το παιχνίδι ήταν εύκολο. Άλλωστε η εικόνα του ματς δεν έδινε αυτή την εντύπωση στο πρώτο ημίχρονο. Σήμερα δεν δεχθήκαμε ούτε ένα σουτ στην εστία μας κόντρα σε έναν αξιόλογο αντίπαλο. Δεν ήταν εύκολο να παίξουμε στον ίδιο ρυθμό σε όλο το ματς.
Δεν ασχολούμαστε με τα πρωτοσέλιδα που προβάλλουν μόνο όσους σκοράρουν ή σώζουν την εστία μας. Για να σκοράρει ο Μήτρογλου πρέπει όλοι οι υπόλοιποι να κάνουν σωστά την δουλειά τους. Η άμυνα, ο Μανιάτης, ο Σάμαρης, ο Φουστέρ, ο Κάμπελ. Εμείς λοιπόν ασχολούμαστε με όλη την ομάδα και όχι με παίκτες μεμονωμένα.
Αν κρατήσουμε αυτό το επίπεδο και συνεχίσουμε να δουλεύουμε, θα έχουμε την πρόοδο που θέλουμε και αυτά θα είναι τα αποτελέσματα. Ένα παράδειγμα είναι η βελτίωση που έχουμε στις στημένες φάσεις, όπου πλέον οι παίκτες μας το διασκεδάζουν. Δεν αγχώνονται.
Αυτό που συνέβη τον τελευταίο μήνα είναι σαν να θέλεις να χτίσεις ένα σπίτι. Πρώτα κοιτάς το οικόπεδο και μετά σκέφτεσαι τι παράθυρα θα βάλεις… Το σκέφτεσαι μετά από λίγους μήνες. Δεν ξέρω καμία ομάδα με 14-15 καινούριους παίκτες να είναι έτοιμη πολύ γρήγορα μέσα στην σεζόν. Ζήτησα πάθος από τους παίκτες μου σε αυτά τα ματς και το είδα.
(σ.σ. μετά από ερώτηση του RedPlanet.gr) Σας διαβεβαιώνω πως πάντα ήμουν παθιασμένος αλλιώς δεν θα γινόμουν ποδοσφαιριστής. Ίσως πανηγύρισα λιγότερο σε κάποια παιχνίδια γιατί η περίσταση δεν το απαιτούσε. Δεν ξέρω αν με βοηθάει το παρελθόν μου ως παίκτης, αλλά σίγουρα με βοηθάει το πάθος μου. Έπαιζα με τους φίλους μου μπάλα και το έκανα επάγγελμα. Τι πιο ωραίο από αυτό; Ευχαριστιέμαι το παιχνίδι και ως προπονητής ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα. Είναι σαν να πηγαίνω στα μπουζούκια και να μην τραγουδάω. Και πάλι όμως διασκεδάζεις έτσι δεν είναι.
Σχεδιάσαμε το παιχνίδι για τον Κάμπελ, να παίξει ένας εναντίον ενός με τον Λίνο. Όλα πήγαν κατ’ ευχήν και ο παίκτης μας σκόραρε, ενώ μοίρασε και δύο ασίστ. Θέλαμε να εκμεταλλευθούμε τα πλεονεκτήματα του Κάμπελ απέναντι στους αντιπάλους και το καταφέραμε”.
