“Μετά από την τραγική εμφάνιση στη Λάρισα, είδαμε κάποια αγωνιστική βελτίωση στο ματς με τον ΑΠΟΕΛ παρά την ήττα και κόντρα στην ΑΕΚ κάναμε επιτέλους μία εμφάνιση αντάξια της ερυθρόλευκης φανέλας, πετυχαίνοντας μία πεντακάθαρη και εύκολη νίκη” γράφει ο dp11.
Δεν ήταν δίκαιο το αποτέλεσμα στο παιχνίδι με τους Κύπριους, αλλά έτσι είναι το ποδόσφαιρο. Μετά από αυτά που είδαμε και δεν βλέπονταν στη Λάρισα, η ομάδα κατέβηκε με ένα ορθόδοξο σχήμα, έπαιξε κάτι που έμοιαζε επιτέλους με ποδόσφαιρο και έχασε από μία αδράνεια της άμυνας. Όμως, παρά την ήττα, φάνηκε λίγο φως στο σκοτάδι που υπήρχε μέχρι εκείνο το βράδυ.
Ο Μπέντο κατέβασε μία ενδεκάδα που είχε λογική και δεν επανέλαβε τα τραγικά λάθη του προηγούμενου παιχνιδιού. Έγιναν κάμποσες καλές ευκαιρίες, για να σκοράρουμε και να γυρίσουμε το παιχνίδι, αλλά δεν μας έκατσαν και τα σύννεφα πάνω από το λιμάνι πύκνωσαν πολύ !
Η αγωνία μου, όπως φαντάζομαι και πολλών ακόμα, ήταν τι θα γίνει στο παιχνίδι της Κυριακής κόντρα στην ΑΕΚ που κατέβαινε ξεκούραστη και φιλόδοξη για να πάρει το θετικό αποτέλεσμα, ανάβοντας φωτιές στην εξέδρα και στον κόσμο της ομάδα μας. Βεβαίως, υπήρχαν και αυτοί που ήθελαν να χάσουμε, για να φύγει ο προπονητής και να έρθει ο φούφουτος.
Ο Μπέντο ήξερε ότι βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο και έκανε την προσευχή του, για να του δώσει ο Θεός φώτιση και να παρατάξει ένα καλό σχήμα στον αγωνιστικό χώρο του “Γ.Καραϊσκάκης”. Αυτό και έγινε, αφού αποφάσισε να βάλει στη βασική ενδεκάδα τον Μάρτινς και τον Φορτούνη, αφήνοντας στον πάγκο τους δύο βετεράνους Αργεντίνους, τον Καμπιάσο και τον Ντομίγκεζ.
Έτσι “μιλάνε” οι πρωταθλητές !
Πριν αρχίσει το παιχνίδι, οι αντίπαλοι ήταν όλο χαμόγελα και γεμάτοι αισιοδοξία. Μερικοί από αυτούς μας θεωρούσαν χαμένους από χέρι, έδειχναν με έπαρση και τα δελτία που είχαν παίξει στο στοίχημα, προβλέποντας μία άνετη νίκη της ομάδας τους. Στο χωριό μου λένε ότι “πήρε η πορδή τους αέρα” σε ανάλογες περιπτώσεις. Την ίδια ώρα, οι πιο πολλοί από τους δικούς μας δεν μιλούσαν καθόλου και δεν απαντούσαν στις προκλήσεις, αφού δεν ένιωθαν καμία σιγουριά για ό,τι επρόκειτο να δούνε στο γήπεδο από την ομάδα μας.
Η καλή μέρα φάνηκε από νωρίς, καθώς σκοράραμε ένα γκολ πολύ όμορφο σε δημιουργία, πριν συμπληρωθούν 7 λεπτά στο ρολόι. Θα μπορούσαμε να έχουμε σκοράρει άλλο ένα γκολ στο πρώτο δεκάλεπτο, αλλά η μπάλα σταμάτησε στο δοκάρι της εστίας του Ανέστη μετά από το όμορφο πλασέ του Σεμπά και την κόντρα πάνω σε έναν αντίπαλο.
Με έναν κεφάτο Φορτούνη και με τον Μάρτινς να καθοδηγεί σωστά την ομάδα, φτάσαμε στο τέλος του πρώτου ημιχρόνου, διατηρώντας άνετα το προβάδισμα στο σκορ και χάνοντας κάποιες καλές ευκαιρίες για να το αυξήσουμε. Αν δεν άλλαζε κάτι δραματικά, όλα έδειχναν ότι θα περάσουμε ένα εύκολο βράδυ.
Αυτό και έγινε, αφού η εικόνα δεν άλλαξε στο δεύτερο μέρος. Η αντίπαλη ομάδα ήταν ουσιαστικά ακίνδυνη για την εστία του Καπίνο και μόνον μετά από το τρίτο γκολ έφτασε 2-3 φορές με κάποιες αξιώσεις στην περιοχή μας, ισοφαρίζοντας τα δοκάρια με ένα σουτ του Μπακασέτα.
Όταν ο Μάρτινς πήρε τη μπάλα, μετά από λάθος των αντιπάλων, προχώρησε και έγραψε το 2-0 όλα είχαν πλέον κριθεί, αν και απέμενε πολύς χρόνος μέχρι τη λήξη του παιχνιδιού. ΄Το συγκρότημα του Κετσπάγια δεν είχε ούτε τις αγωνιστικές αρετές, ούτε την ψυχολογία για να προσπαθήσει και να γυρίσει αυτό το παιχνίδι. Με το όμορφο, αν και αρκετά τυχερό, γκολ του Φορτούνη ολοκληρώθηκε ο θρίαμβος και – αν κρίνω από μένα – πιστεύω ότι οι περισσότεροι από εμάς φύγαμε δυσαρεστημένοι επειδή δεν βάλαμε και το κερασάκι στην τούρτα, στέλνοντας για τέταρτη φορά τη μπάλα στα δίχτυα του Ανέστη.
Καλός ήταν ο Καπίνο, εκτός από τη φάση που έχασε, όταν η μπάλα – σε μία συρτή σέντρα που έγινε από αριστερά – πέρασε μπροστά από το τέρμα του και δεν έπεσε σωστά για να τη διώξει. Μικρός είναι ακόμα, έχει όλα τα προσόντα να εξελιχθεί και να βελτιώσει τις ατέλειές του.
Καλή εμφάνιση από τον Φιγκέιρας, μέτρια από τον Ντε Λα Μπέγια, ενώ οι κεντρικοί αμυντικοί (Μποτία, Ντα Κόστα και Βιάνα) ήταν σταθεροί στις επεμβάσεις τους και πήγαιναν δυνατά στις διεκδικήσεις της μπάλας. Σταθερή αξία ο αρχηγός Μιλιβόγεβιτς, που είναι ψυχωμένο και δυνατό παιδί, παρ’ ότι δεν απέφυγε κάποια λάθη στις μεταβιβάσεις του.
Όλα τα λεφτά σ’ αυτό το παιχνίδι ήταν ο Μάρτινς και ο Φορτούνης, όπως έγραψα και νωρίτερα. Έτρεξαν και δημιούργησαν ρήγματα στην αντίπαλη άμυνα, είτε με προσωπικές ενέργειες που άνοιγαν διαδρόμους, είτε με όμορφες πάσες στους συμπαίκτες τους. Οι αλλαγές του Μπέντο, όταν κουράστηκαν αυτοί κουράστηκαν και το παιχνίδι είχε ουσιαστικά κριθεί, ήταν σωστές. Ειδικά, ο Φορτούνης έπρεπε να έχει βγει νωρίτερα, αφού στο δεύτερο ημίχρονο δεν είχε την ίδια απόδοση με το πρώτο μέρος του παιχνιδιού. Φαίνεται ότι ο Μπέντο είχε πάρει και άλλο δωράκι από τον Θεό, αφήνοντας τον Κώστα στο γήπεδο για να σκοράρει πριν φύγει για τον πάγκο.
Ο Νορβηγός με το δύσκολο όνομα, για τον Ελιουνούσι λέω, δείχνει κάποια καλά στοιχεία αλλά χάνεται για πολλή ώρα. Στα μέσα του δεύτερου μέρους, κάποια στιγμή αναρωτήθηκα αν είναι στο γήπεδο ή έχει φύγει από το παιχνίδι. Δεν ξέρω καλά το σουλούπι του και δεν μπορώ να τον παρακολουθώ, όταν δεν είναι εκεί που παίζεται η μπάλα, οπότε δεν θέλω να τον αδικήσω. Θα τον δούμε κι αυτόν, έχουμε ολόκληρη χρονιά μπροστά μας.
Πάμε και “στα σκούρα”, όπως λέει ένας φίλος τους έγχρωμους παίχτες μας. Για αστείο το λέει και για αυτό το αναφέρω, ρατσιστής δεν είμαι με τίποτα, όλοι κόκκινο αίμα έχουμε και τον ίδιο αέρα αναπνέουμε. Κάποτε είχα στήσει πόλεμο για τον Φουστέρ με κάποιους δικούς μας, αυτούς που τον αποκαλούσαν “βύσμα” του Βαλβέρδε. Μετά πήρε σειρά ο Αμπντούν, αργότερα ο Μανιάτης και τώρα έχουμε τον Σεμπά.
Λοιπόν, ο καθένας βλέπει ό,τι θέλει και έχει τη δική του γνώμη, η οποία είναι σεβαστή από μένα. Αυτό το παιδί είναι παρεξηγημένο και είναι κρίμα να τον κάψουμε μόνοι μας. Δεν είναι ο παιχταράς που θα κάνει τη διαφορά, αλλά σκίζεται μέσα στο γήπεδο και φέτος είναι πολύ βελτιωμένος σε σχέση με πέρσι. Δεν είναι της κλάσης του Τζόλε, του Γκαλέτι ή του Μιραλάς, αλλά είναι ένα φιλότιμο παιδί που παίζει για την ομάδα και έχει θέση σ’ αυτήν. Βαράτε και κράξτε όσο θέλετε, αυτή είναι η δική μου γνώμη, που έχω τη συνήθεια να βλέπω τον παίχτη και όταν η μπάλα είναι μακριά από αυτόν.
Ο Ιντέγιε είναι μεταμορφωμένος προς το καλύτερο και, για μένα, αποτελεί την ευχάριστη έκπληξη. Όχι επειδή έχει σκοράρει πέντε φορές φέτος, αλλά για τον τρόπο που αγωνίζεται. Δείχνει να έχει περισσότερη αυτοπεποίθηση, έχει χάσει πολλά κιλά και τρέχει σαν παλαβός. Έχω ξαναγράψει ότι δεν είναι χαρισματικός σκόρερ, αν ήταν μάλλον δεν θα έπαιζε στην ομάδα μας, αλλά θα έπαιζε σε κάποιο πρωτάθλημα υψηλότερου επιπέδου.
Ακολουθεί η διακοπή του πρωταθλήματος, για τις υποχρεώσεις των εθνικών ομάδων, και ο Μπέντο θα έχει λίγο χρόνο να δουλέψει με την ομάδα παρά τις απουσίες των διεθνών. Ελπίζω να έχει καταλάβει τα λάθη του και να μην τα επαναλάβει. Άλλο είναι το φρεσκάρισμα της ομάδας και άλλο είναι να κάνει πειράματα που κοστίζουν πολύτιμους βαθμούς. Το ποδόσφαιρο μπορεί να παίζεται με τα πόδια και με το κεφάλι, αλλά το καθαρό μάτι και το μυαλό είναι στοιχεία απαραίτητα σε όλες τις ανθρώπινες δραστηριότητες. Έχει 3-4 μπαλαδόρους στην ομάδα και είναι έγκλημα να τους αφήνει όλους στον πάγκο, όπως έκανε στη Λάρισα.
dp11 – Δημήτρης Παπαχρήστος
