ΚΑΡΚΙΝΟΣ
• Η καλή μέρα από το πρωί φαίνεται. (Το πρωινό ξεκίνησε με συννεφιά. Τι ωραία…)
• Το μήλο κάτω από τη μηλιά θα πέσει. (Γι’ αυτό και τα πολύτιμα γονίδια πρέπει να διαιωνίζονται).
• Να λείπαν τα πιπέρια μου, να δω τις μαγειριές σου. (Πάντα παραπονιάρης, για όσα δεν του αναγνωρίζονται).
• Αλλού με τρίβεις, δέσποτα, κι αλλού έχω τον πόνο. (Ναι, αλλά δεν θα σου πει πού. Βρες το μόνος σου).
• Αδέλφια αγαπημένα, κάστρα που δεν παίρνονται. (Εξύμνηση στην ιερότητα και τη δύναμη των οικογενειακών δεσμών).
ΛΕΩΝ
• Όλα τα δάχτυλα δεν είναι ίσα. (Και φυσικά ο ίδιος είναι το μεγαλύτερο).
• Βασιλικός κι αν μαραθεί, τη μυρωδιά την έχει. (Η αρχοντιά και η μεγαλοπρέπεια του Λέοντα ακτινοβολούν, ακόμα και αν κηρύξει… στάση πληρωμών).
• Ας με λένε δημαρχίνα κι ας πεθαίνω από την πείνα. (Αν δεν μπορείς και να φαίνεσαι και να είσαι, προτίμησε το πρώτο).
• Όποια μέρα δεν γελάμε, τηνε χάνουμε απ’ τη ζήση. (Είναι ένα από τα ζώδια που εφαρμόζουν με απόλυτη συνέπεια αυτή τη σοφή αλήθεια).
• Ας μ’ αγαπούν οι επίσκοποι κι ας με μισούν οι διάκοι. (Αν πρέπει να επιλέξει τους θαυμαστές του, ας είναι τουλάχιστον οι καλύτεροι).
ΠΑΡΘΕΝΟΣ
• Η καλή νοικοκυρά, είναι δούλα και κυρά. (Ε, ποιος άλλος θα το έλεγε αυτό!)
• Των φρονίμων τα παιδιά, πριν πεινάσουν μαγειρεύουν. (Προνοητικότητα, η λέξη που αναβοσβήνει σαν φωτεινή επιγραφή στο μυαλό του).
• Φασούλι το φασούλι, γεμίζει το σακούλι. (Ακόμα και τα μικρότερα του μισού ευρώ κέρματα φυλάσσονται σε ξεχωριστά βαζάκια, ανάλογα με την αξία τους).
• Ανεμομαζώματα, διαβολοσκορπίσματα. (Οι δουλειές του αέρα, του ποδαριού και της αρπαχτής είναι έξω από τη λογική του).
• Τα άδεια βαρέλια περισσότερο βροντούν. (Τίποτα δεν του τη δίνει όσο η αναξιοκρατία των φιγουρατζήδων).
