Al Pacino VS Robert de Niro
Και οι δυο υπήρξαν καλοί, ειδικά ως κακοί, εξαιρετικά ταλαντούχοι, αν και τώρα τελευταία ακολουθούν μια πολύ light πορεία.
Το δίλλημα δεν είναι απλό, διότι πρέπει να ληφθούν υπόψιν δύο παράμετροι εκ διαμέτρου αντίθετοι: Πόσο γαμάτοι ήταν στις καλές τους στιγμές (Ταξιτζής, Ελαφοκυνηγός, Κάποτε στην Αμερική, Αδιάφθοροι, Καλά παιδιά, Οργισμένο Είδωλο – Σημαδεμένος, Νονός, Άρωμα Γυναίκας, Σέρπικο) και πόσο τραγικοί έχουν καταντήσει στις τελευταίες τους “αρπαχτές”.
Αλ Πατσίνο
Ένας ηθοποιός με ‘οσκαρικές’ ερμηνείες (“Άρωμα Γυναίκας”) που εκτός του φοβερού στυλ που είχε ως άντρας ηθοποιός στην περίοδο της μεγάλης δόξας των ’70s, μπορεί έστω μία στο τόσο και κλείνει τον διακόπτη. Χαμηλώνει την ένταση, σταματάει να ουρλιάζει και παίζει με τις σιωπές. Όπως έκανε στην “Ένταση”, όπως έκανε στο αριστουργηματικό “Insider”.
Επίσης ο Πατσίνο όταν μιλάει με αυτή τη βραχνάδα στη φωνή του σε καθηλώνει, σε αναγκάζει να ξεχάσεις τους υπόλοιπους ηθοποιούς κυριαρχεί μόνο αυτός!! Ο άτιμος έχει και αυτό το βλέμμα, κάνει και αυτά τα σπαστικά τρίκ του τρελού, που πολύ δύσκολα ένας ηθοποιός μπορεί να αποδώσει τόσο ρεαλιστικά. Και στο κάτω-κάτω ποιος μπορεί να ξεχάσει το Μάικλ Κορλεόνε στο δεύτερο «Νονό» μια ερμηνεία ανεπανάληπτη που είχε προταθεί και για όσκαρ.
Βέβαια, για να λέμε και του στραβού το δίκιο, δεν θα πρέπει να ξεχάσουμε και τις πατάτες που έχει πρωταγωνιστήσει, με τη πιο γνώστη το S1m0ne–Simone καθώς και το ανεκδιήγητο Gigli.
Ρόμπερτ ντε Νίρο
Με δύο όσκαρ στο ενεργητικό του («Νονός δεύτερο μέρος και Οργισμένο Είδωλο) και ερμηνείες που μένουν στην ιστορία όπως αυτή στον «Ταξιτζή» σίγουρα δεν περνάει απαρατήρητος… Ηθοποιός που προσαρμόζεται σε κάθε είδος από κωμωδία μέχρι δράμα και καταφέρνει σχεδόν πάντα να κλέψει τις εντυπώσεις.
Αυτά…………………….
Δυστυχώς, ψάχνω να βρώ κάποιο χαρακτηριστικό όπως στο Πατσίνο, που με ελκύει και θέλω να βλέπω ταινίες του, αλλά τίποτα… Ίσως να είναι αυτό που έγραψα πριν, είναι ο «χαμαιλέων» του κινηματογράφου!!
Τα τελευταία χρόνια όμως έχει πρωταγωνιστήσει σε ουκ ολίγον χαζοταινίες (βλέπε Fockers), στις συνεντεύξεις του επιδίδεται σε καραγκιοζισμούς και υστερίες ειδικά αν δεν έχει πάρει τα chillout χάπια του… Βέβαια ο μέγιστος ξεπεσμός του ήρθε με την ιταλικής παράγωγης ταινία «Οι εποχές του Έρωτα» όπου βρέθηκε να κάνει στριπτίζ μπροστά στην Monica Belucci (ναι, σωστά διάβασες, όχι το αντίστροφο)…
Αν και νομίζω φαίνεται η προτίμηση μου, οφείλω να δηλώσω ότι με έχει «σημαδέψει»… ο Πατσίνο!!!!
Εσείς ποιόν διαλέγετε;;;;;
