Ως ΕΔΩ μάγκες…

Καλημέρα!
OLBCplayers at UlkerΑυτό το κείμενο ήταν να “ανέβει” από τις πρώτες πρωινές ώρες, αλλά με δυο πιτσιρίκια το στοιχείο του απροσδόκητου, είναι μεγαλύτερο και από αυτό των αποτελεσμάτων του φετινού Top 16, οπότε ξεκινώ τώρα… Ελπίζω να καταφέρω να θυμηθώ τα πάντα, γιατί με το ένα μάτι στην οθόνη του laptop και το άλλο στο να ελέγχει τους μικρούς διαόλους (babysitting αγγλιστί), ε όπως και να το κάνουμε δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα στον κόσμο…

Από όποια πλευρά και αν προσεγγίσουμε το χθεσινό παιχνίδι, θα επαναληφθούμε. Είναι κάτι που δεν έχουμε διαγνώσει ή δεν έχουμε καταθέσει (γραπτώς) εδώ και καιρό? Και αυτό το “επανάληψη μήτηρ πάσης μαθήσεως” στην δική μας περίπτωση δε δείχνει να πιάνει τόπο… Για 35 λεπτά δεν είμαστε απλά φαντάσματα, κάκιστοι, άθλιοι και ανάξιοι της ιστορίας μας (περσινής και μη), αλλά μαρμαρωμένοι! Μου έκλεψε τον (όχι και τόσο πρωτότυπο) τίτλο κάποια εφημερίδα σήμερα, αλλά αυτό είχα και γω στο μυαλό μου χθες.

Σήμερα τα έχω με όλους (για ακόμη μια φορά). Δε θα κάνω καμιά απολύτως “τεχνική” προσέγγιση του αγώνα, θα πάω κατευθείαν στο ψητό. Αν οι γιοί μου μετά από λίγα χρόνια κάνουν μαλακίες, δε θα φταίνε αυτοί, αλλά εγώ που δε τους μάγκωσα και δε τους μάζεψα τα γκέμια όταν έπρεπε. Αυτή είναι μια άποψη που κληρονόμησα από τους γέρους μου και που μου είναι πολύ δύσκολο να την αρνηθώ στα 34 μου. Οπότε, αν φταίει κάποιος πρώτιστα και περισσότερο είναι η κεφαλή ή καλύτερα οι κεφαλές μας. Θα πρέπει να ξαναγράψουμε τα αυτονόητα για τους αφους? Είναι διαμάντια, είναι παραδείγματα, είναι χίλια καλά, αλλά από τσαγανό, μηδέν! Από το ότι αλωνίζουν ΧΡΟΝΙΑ ΤΩΡΑ οι κάθε “Μανολάκηδες” παρασκηνιακά, μέχρι το ότι βλέπουν την ομάδα να γίνεται ροντέο και απλά παρατηρούν. Γιατί αν έχουν βάλει χέρι και βλέπουμε ακόμη τα φαινόμενα που βλέπουμε, τότε δεν υπάρχει ελπίδα. ΟΚ, έκανες το (μεγάλο) ρίσκο να δώσεις το τιμόνι μιας πρωταθλήτριας ομάδας σε κάποιο νέο και ελπιδοφόρο προπονητή. Ή στήριξέ τον ή διώξτον! Πόσο πιο ορατό να γίνει πια ότι δεν εμπνέει τους παίκτες και ότι αυτοί δε τον σέβονται? Τους μιλά (αν έχει σωστό ή λάθος τώρα δε το εξετάζω, το ‘χω κάνει παλιότερα) και εκείνοι ΤΟΝ ΓΡΑΦΟΥΝ ΕΠΙΔΕΙΚΤΙΚΑ! Έτσι δε πάμε ΠΟΥΘΕΝΑ, ξηγημένες κουβέντες. Είναι ΤΟΣΟ γελοίο το σκηνικό πια, που ΔΕΝ ΤΙΜΑ ΚΑΝΕΝΑΝ! Δίνουμε την αίσθηση @#$! (βάλτε εσείς την λέξη που σας έρχεται πρώτη) και το κακό δεν είναι ότι την δίνουμε απλά, αλλά και ΕΙΜΑΣΤΕ.

Μιλάμε και λέμε ΤΟΣΟ καιρό τώρα, ότι όσα λάθη και να γίνανε, δεν είμαστε του πεταματού (το αντίθετο μάλιστα). Για την ακρίβεια, είμαστε για πολύ ψηλότερα και πολύ ΚΑΛΥΤΕΡΑ. Χθες επί 35 λεπτά το χάος, για 5 κοσμογονία. Διαλέξτε και πάρτε. Μπορούμε τελικά να παίξουμε αυτό που ξέρουμε καλά (DNA, θα ΤΟ ΦΩΝΑΖΩ ΜΕΧΡΙ ΤΕΛΟΥΣ, DNA το γ@μημένο!) με χέρια (πίεση) πάνω στην μπάλα, διάθεση, ενέργεια, transition, τσαμπουκά και refuse to lose mentality ή όχι? Έχουμε κερδίσει (από πέρυσι όταν και μπήκαν οι βάσεις) το 95% των κρίσιμων αγώνων, με φέτος ειδικά αυτό να επιτυγχάνεται με ένα μόνο 30% (maximum) ενέργειας και διάθεσης από πλευράς μας, ναι ή όχι?

Διαβάζω την συνέντευξη του Άντιτς μες στην βδομάδα, στο site της Ευρωλίγκας και καραφλιάζω (όχι Πέρο μου, δεν έχω καμία όρεξη να γίνω σαν εσένα οπτικά)! “Παίζουμε καλύτερα έξω”… Ναι, το είδαμε… Δηλαδή να υποθέσω ότι ο “κακός” ο κόσμος του Ολυμπιακού, που είναι “ΤΟΣΟ ΠΙΕΣΤΙΚΟΣ” δε θα πρέπει να έρθει ΣΕΦ την άλλη εβδομάδα για το ΚΡΙΣΙΜΟΤΑΤΟ ματς με Κίμκι, για να μη σας αγχώσουμε, ε? Μαζευτείτε ρε, ΜΑΖΕΥΤΕΙΤΕ! Γιατί ΟΣΟ και να σας ΑΓΑΠΑΜΕ (δε χρειάζεται περισσότερα επαυτού ή αν είναι αλήθεια…), δε θα αφήσουμε ΚΑΝΕΝΑΝ να παίξει με την ιστορία και την αξιοπρέπεια του Ολυμπιακού! Και ΝΑΙ, αυτό περιλαμβάνει και εσάς που όχι μόνο είστε μέρος της, αλλά μάλιστα από τα ΠΙΟ ΕΝΔΟΞΑ!

Αρκετά με τα χαϊδέματα! Και αναφέρομαι και σε δημοσιογράφους “μας” που προσπαθούν ΤΟΣΟ καιρό να μας βγάλουν τρελούς, ψεύτες ή κάφρους! Τέρμα οι σκέψεις για τα συμβόλαια, τέρμα οι ενδοδιαμάχες και οι έριδες και εν τέλει, τέρμα τα ψέματα! Εμείς θα είμαστε ΕΚΕΙ, στο ΣΕΦ και έχετε ΧΡΕΟΣ να παίξετε για τα λεφτά που πληρώνεστε, αν όχι για την ομάδα και τον κόσμο της. Αν δε θέλετε ή δε μπορείτε (ΑΠΑΝΤΕΣ εκεί μέσα), το καλοκαίρι που έρχεται, μη διαπραγματευτείτε καν. Όποιος δε θέλει ή δε μπορεί, από εκεί είναι ο δρόμος.

Εμείς ΣΑΣ ΠΙΣΤΕΥΟΥΜΕ όσο τίποτα όμως και εκεί έγκειται και η όποια ειρωνεία/παράπονο. Είμαστε δίπλα σας τόσο καιρό, θα συνεχίσουμε να είμαστε αλλά αν όπως λέτε πια (ξεδιάντροπα) “σας αγχώνουμε” είναι δικό σας πρόβλημα, όχι δικό μας. Μη τρελαθούμε κιόλας. Και σας πιστεύουμε ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ μάλιστα, που παρακαλάμε να πέσουμε (και με μειονέκτημα έδρας ει δυνατόν) με τα γνωστά, μεγαλόστομα, ειδεχθή και ξιπασμένα ΠΡΑΣΙΝΑ ερπετά, που δε ξέρω αν το πήρατε γραμμή, “σας προτιμάνε” όπως λένε για το δρόμο προς το Λονδίνο! Έφτασε ο Πεδουλάκης, ο Τράκης και ο Ούκιτς να σας θεωρούν του χεριού τους ρε… Και ‘μεις, θα πρέπει “για να μη κάνουμε κακό στην ομάδα”, να βλέπουμε και να μη μιλάμε… Κάντε όνειρα και οι από την “από δω” πλευρά και (κυρίως) οι από την “από ‘κει”! Όσο τσιτάτο, κλισέ, δε ξέρω ‘γω τι άλλο και αν ακούγεται, ο Ολυμπιακός είναι ο κόσμος του και το ΜΟΝΟ που απαιτεί είναι τσαμπουκάς και μάτωμα της φανέλας. Όχι απαραίτητα τίτλους. Τώρα ότι αυτοί έρχονται με όλα τα παραπάνω, είναι κάτι που το ξέρουμε ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΑΠΟ ΕΣΑΣ, γιατί εμείς είτε σε Παπαστράτειο – είτε σε ΣΕΦ, είτε με Γκούλιας – είτε με Κλέιζα και Τσίλντρες, είμαστε ΕΚΕΙ και θα συνεχίσουμε να είμαστε και να ΠΟΝΑΜΕ και να δακρύζουμε και να νιώθουμε οικογένειά μας αυτό τον ΣΥΝΔΕΣΜΟ (είπαμε, σύλλογοι είναι άλλοι, ΟΧΙ ΕΜΕΙΣ).

Στις 4 Απριλίου ΕΜΕΙΣ λοιπόν θα είμαστε σίγουρα ΣΕΦ, εσείς?

(Κοινό post με Red&White BasketBall Diaries)