“Απ’ όσο ξέρω, αυτό δεν είχε ξαναγίνει ποτέ στην πολύχρονη ιστορία της ομάδας μας… Όμως, για όλα τα πράγματα υπάρχει η πρώτη φορά και η ομάδα του Μάρκο Σίλβα κατάφερε να πετύχει ένα σπουδαίο ρεκόρ, παρ’ ότι παρουσίασε αγωνιστική κάμψη στα τελευταία παιχνίδια. Δεν σταματάμε εδώ, αλλά κοιτάμε με αισιοδοξία προς το μέλλον” γράφει ο dp11 μετά την ολοκλήρωση του πρώτου γύρου στο πρωτάθλημα.
Δούλευα και δεν είδα το παιχνίδι της Ριζούπολης, για το Κύπελλο κόντρα στον Απόλλωνα, αλλά στα τρία τελευταία παιχνίδια του πρωταθλήματος (με Πανθρακικό, με Παναιτωλικό και χτες με την Καλλονή) κάναμε πολύ μέτριες εμφανίσεις και δείξαμε να μην έχουμε διάθεση και φρεσκάδα. Αυτό είναι κατανοητό και μέχρι κάποιο σημείο είναι αποδεκτό, αλλά πρέπει να σταματήσει εδώ και να μην το ξαναδούμε μετά την άδεια που πήραν οι παίχτες, για να ξεκουραστούν και για να κάνουν γιορτές κοντά στις οικογένειές τους.
Όσοι διαβάζουν τα κείμενά μου, ξέρουν ότι αποφεύγω να ασχολούμαι με τις αποφάσεις των διαιτητών και αδιαφορώ εντελώς για όσα λένε αυτοί που το έχουν κάνει χόμπυ και δεν κάνουν άλλη δουλειά (το “άλλο” που κάνουν δεν είναι δουλειά, είναι μία προσωπική απασχόληση και δεν την κατονομάζω για να μην λέμε… μαλακιές κουβέντες).
Πήραμε πέντε πέναλτι σ’ αυτά τα τρία παιχνίδια (ένα με τον Παναιτωλικό και από δύο στην Κομοτηνή και στη Μυτιλήνη). Διαιτητικό λάθος ήταν μόνον το πρώτο στην Κομοτηνή, ενώ θα μπορούσαν να μας έχουν δοθεί 2-3 ακόμα σ’ αυτά τα παιχνίδια… Προσωπικά, προτιμώ να μην κερδίζουμε ένα παιχνίδι, παρά να το κερδίζουμε έτσι ώστε να έχουν οι άλλοι το δικαίωμα να λένε. Όμως, όταν υπάρχουν άνθρωποι που θεωρούν εύνοια της διαιτησίας και το πέναλτι που κέρδισε χτες ο Φορτούνης, όταν πέρασε και τον τερματοφύλακα, τότε αγριεύω και θυμάμαι τον Einstein που είπε ότι “δύο πράγματα είναι άπειρα, το σύμπαν και η ανθρώπινη βλακεία… αν και δεν είμαι εντελώς σίγουρος για το πρώτο” !
Χρειάζεται ξεκαθάρισμα και ενίσχυση της ομάδας
Τερματοφύλακες έχουμε, δεν μας λείπουν και δεν μας περισσεύουν, οπότε ο λογαριασμός ξεκινάει από την άμυνα. Μετρώντας τέσσερις πλάγιους (Σαλίνο, Ελαμπντελαουί, Μαζουάκου και Τσιμίκα, που δείχνει να πατάει γερά στα πόδια του) πιστεύω ότι δεν χρειάζονται κάποιες μεταγραφικές κινήσεις στις θέσεις αυτές τον Γενάρη. Όμως, στο κέντρο της άμυνας έχουμε θεματάκια, καθώς – παρά την υπεραριθμία παιχτών – έχουν φανεί και κάποιες σοβαρές αγωνιστικές αδυναμίες, οπότε πρέπει να το δούμε σοβαρά. Ο προπονητής μέχρι τώρα δείχνει να μην υπολογίζει καθόλου τον Αυλωνίτη και τον Γούτα, που είχε και ένα σοβαρό πρόβλημα τραυματισμού, άρα πρέπει να τους δώσει κάπου δανεικούς για να πάρουν χρόνο συμμετοχής και να κοιτάξει στην αγορά για κάτι καλύτερο από την τετράδα Σιόβα, Μποτία, Ντα Κόστα και Βούρου που διαθέτει και εμπιστεύεται.
Στον άξονα της μεσαίας γραμμής γίνεται άλλος ένας χαμός, αφού υπάρχουν: Μιλιβόγεβιτς, Καμπιάσο, Κασάμι, Ζντιέλαρ, Τζανδάρης και, οι προερχόμενοι από τραυματισμούς, Μανιάτης και Μπουχαλάκης. Δεν έχω ενημέρωση για τη σοβαρότητα του προβλήματος που έχει ο Μπουχαλάκης και, ειλικρινά, δεν περίμενα ότι θα λείψει για τόσο μεγάλο διάστημα. Είναι κρίμα για το παιδί, που ξεκίνησε εντυπωσιακά τη χρονιά και τώρα έχει μείνει τόσο πίσω… Από την άλλη, η βιαστική επιστροφή του Μανιάτη είχε ως αποτέλεσμα να πάει πίσω και η δικιά του περίπτωση. Μπορεί φέτος να μην είχε θέση βασικού στην ομάδα, αλλά – όπως και να το κάνουμε – ο υγιής Μανιάτης είναι ένας χρήσιμος παίχτης για κάθε προπονητή που μπορεί να τον καθοδηγήσει σωστά και να του αναθέσει συγκεκριμένα πράγματα μέσα στο γήπεδο.
Μετά τις επιστροφές του Τσόρι και του Φουστέρ από τους τραυματισμούς και βλέποντας τον Φορτούνη να κάνει μία εξαιρετική χρονιά (θα κάνει και πολύ καλύτερες, να μου το θυμηθείτε…), μπορούμε να θεωρήσουμε ότι είμαστε πλήρεις στη θέση του επιτελικού μέσου, αρκεί να ξαναβρεί ο Τσόρι τη φόρμα του και να επιστρέψει στις καλές εμφανίσεις.
Στην κορυφή της επίθεσης έχει ριζώσει ο Ιντέγιε, ενώ δείχνει περοπλισμένος και με πεσμένο το ηθικό ο Φινμπόγκασον. Δεν ξέρω τι θα γίνει με τον Ισλανδό, αφού ακούγεται ότι μπορεί και να αποχωρήσει τον Γενάρη, ούτε γνωρίζω σε ποια κατάσταση βρίσκεται ο Μπεν που προέρχεται από σοβαρό τραυματισμό και δεν τον έχουμε δει καθόλου να αγωνίζεται για την ομάδα μας. Μην ξεχνάμε ότι στην κορυφή της επίθεσης υποτίθεται ότι μπορεί να παίξει και ο Πουλίδο, αλλά χάθηκε εντελώς αυτό το παιδί και όλα δείχνουν ότι θα καταχωρηθεί σύντομα στην κατηγορία αυτών που “πέρασαν και δεν ακούμπησαν”.
Στους πλάγιους επιθετικούς έχουμε αφθονία παιχτών, αλλά και κάποιες εύλογες απορίες για τη διαχείριση που κάνει ο Μάρκο Σίλβα. Επέμεινε προσωπικά να φέρει στην ομάδα τον Ερνάνι και έδειξε να τον πιστεύει τόσο πολύ, ώστε να αφήσει εκτός λίστας Champions League τον φουκαρά Ντουρμάζ, που κάνει φέτος μία πολύ καλή χρονιά. Όμως, ο συμπατριώτης του κάθε άλλο παρά τον δικαίωσε και τώρα σκέφτεται να τον διώξει, αν δεν το έχει αποφασίσει κιόλας. Στον Κολοβό έδωσε κάποιες ευκαιρίες, αλλά σε εκείνο το καψόπαιδο τον Γιαννιώτα δεν έδωσε καμία, ενώ ξέρουμε ότι έχει τα προσόντα να παίξει κάποιο ρόλο στην ομάδα. Πάρντο και Σεμπά έχουν βοηθήσει, αλλά κανένας δεν ανήκει στην κατηγορία των παιχτών που κάνουν τη διαφορά ή έστω σηκώνουν την κερκίδα να τους χειροκροτήσει. Ο Κολομβιανός είναι ουσιαστικός στο παιχνίδι, αλλά αρκετά βαρύς για εξτρέμ, ενώ ο Βραζιλιάνος ανήκει στην ολιγομελή κατηγορία των Βραζιλιάνων που δεν μπορούν να ντριμπλάρουν… Όλα τα στραβά στη μοίρα μας, ρε γαμώτο.
Για να μην το κουράζουμε, θα μιλήσω με ονόματα για να συνεννοηθούμε εύκολα και γρήγορα. Χρειαζόμαστε έναν Μέλμπεργκ ή έναν Μανωλά για την άμυνα, έναν παίχτη που θα έχει το εύκολο γκολ (έναν Κοβάσεβιτς ή έστω έναν Πάντελιτς στα νιάτα τους) και έναν Μιραλάς για την αριστερή πλευρά της επίθεσης, αφού άλλος Τζόλε δεν πρόκειται να υπάρξει. Μεταξύ μας, αυτός ο Μπουμάλ (ο μαυρούκος του Πανιωνίου, που ακούγεται ότι θα πάει στον βάζελο) νομίζω ότι θα μπορούσε να παίξει σαν οχτάρι στο κέντρο (μαζί με τον Μιλιβόγεβιτς και τον Φορτούνη). Μένει να δούμε τις αποφάσεις του προπονητή και τις ενέργειες της Διοίκησης.
Εύχομαι καλές γιορτές και καλά Χριστούγεννα, σε όλες και σε όλους.
ΥΓ.1 Καθαρή νίκη με 3-1 σετ στην Πυλαία, για την ομάδα του βόλεϊ, που δείχνει να βρίσκεται σε καλό δρόμο και μας κάνει να ελπίζουμε ότι η περσινή χρονιά ήταν απλώς μία κακή παρένθεση.
ΥΓ.2 Με κόλαση μοιάζει ο όμιλος του top-16 για την ομάδα του μπάσκετ, αφού έχουμε να παλέψουμε με CSKA, Barcelona, Real Madrid, Khimky, Laboral Kutxa, Zalgiris Kaunas και Bamberg πρώτα για μία θέση στην πρώτη τετράδα και έπειτα για μία από τις δύο πρώτες θέσεις, αν θέλουμε να πάμε και με πλεονέκτημα έδρας στα play off. Το εγχείρημα είναι εξαιρετικά δύσκολο, αλλά έχουμε εμπιστοσύνη στα παιδιά του Γιάννη Σφαιρόπουλου και πιστεύουμε ότι θα τα καταφέρουν.
ΥΓ.3 Γιορτές έρχονται και στα σχέδια της στήλης “ΠΕΡΑΣΑΝ ΧΡΟΝΙΑ” είναι ένας απολογισμός της χρονιάς που φεύγει και ο Καζαμίας της χρονιάς που έρχεται…
