Τα σύν και τα πλήν του μεταγραφικού σχεδιασμού εν όψει της νέας περιόδου

2011-2013, οι χρονιές που άλλαξαν το ρου της ιστορίας του Ευρωπαϊκού μπάσκετ με απόλυτο πρωταγωνιστή τον ΘΡΥΛΟ των γηπέδων, Ολυμπιακό. Η εποχή της οικονομικής λιτότητας και της αυστηρής πολιτικής σε θέματα μπάτζετ όχι απλά έτυχε αλλά ΠΕΤΥΧΕ στον υπέρτατο βαθμό! Με οδηγούς τους α/φούς Αγγελόπουλους και τον Ντούσαν Ίβκοβιτς και συνοδοιπόρους τους νεαρούς Έλληνες παίχτες, πλαισιωμένους από τον ηγέτη της ομάδας Β.Σπανούλη και τους ξένους που πρόσθεσαν τα δικά τους στοιχεία στο παιχνίδι καθιέρωσαν τον Ολυμπιακό ως την νέα υπερδύναμη στον ευρωπαϊκό χάρτη. Μυστικό σ’αυτήν την επιτυχία η απίστευτη συσπέιρωση ΟΛΗΣ της ομάδας εντός κι εκτός παρκέ η οποία παρέμεινε ακράδαντη ακόμα και στις φετινές δύσκολες καταστάσεις. Κι επειδή είναι εύκολο να ανεβείς στην κορυφή αλλά δύσκολο να παραμείνεις, η περυσινή χρονιά με μπροστάρτη τον Έλληνα τεχνικό Γιώργο Μπαρτζώκα αποτελεί πλέον το σημείο αναφοράς για την συνέχεια. Το πρωτάθλημα χάθηκε άδοξα αλλά ο πρωταρχικός στόχος δεν είναι άλλος απ’την διατήρηση του ρόστερ στον πιο μέγιστο βαθμό…αυτό ήταν το μεγάλο κόλπο της διοίκησης και την προπέρσινη περίοδο, πράγμα το οποίο αποδείχθηκε…σοφό! Φέτος όμως τα πράγματα δεν είναι και τόσο απλά…και μπαίνουμε στο ψητό:

Αρχίζωντας απ’τα θετικά του σχεδιασμού για την νέα χρονιά είναι το πλούσιο Ελληνικό και ΚΑΤΑΞΙΩΜΕΝΟ στοιχείο που παρουσιάζει η ομάδα. Αγόρια που έγιναν άντρες και πρωταγωνιστές, που δεν φοβούνται, που σέβονται την ομάδα και τον κόσμο της. Πρίντεζης, Παπανικολάου, Περπέρογλου, Μάντζαρης, Σλούκας, Κατσίβλελης αλλά και Μαυροειδής (θα κριθέι φέτος αυστηρά) αποτελούν παρακαταθήκη ετών. Επίσης, οι προσθήκες Σίμονς και Πέτγουευ αντί των Σερμαντίνι και Άντιτς δίνουν περισσότερη ενέργεια αλλά και δύναμη στην ομάδα πράγμα που στους τελικούς ήταν η αχίλλειος μας πτέρνα. Με την επερχόμενη ανανέωση του Έισι Λό η ομάδα έχει μια σωστή και γερή βάση αλλά για να δέσει το γλυκό χρειάζονται και τα βασικά ‘συστατικά’. Και εδώ πάμε στις ανησυχίες που πλέον γίνονται ολοένα και πιο σημαντικές…

Η πρώτη αποχώρηση της πετυχημένης ομάδας ακούει στο όνομα Κάιλ Χάινς. Ένας παίχτης λαχείο που έφυγε άδοξα με την ευθύνη να βαραίνει τόσο την ΚΑΕ και την αδυναμία της όταν μπορούσε και έπρεπε να τον ανανεώσει αλλά και στην πλευρά του παίχτη που έπαιξε με την αγάπη του κόσμου αλλά και την εμπιστοσύνη των προέδρων. Γράφτηκαν διάφορα για τον Κάιλ και αυτό που ευχόμαστε είναι το κενό του να καλυφθεί είτε με παίχτη εγνωσμένης αξίας (Ντέιβις, Λάμπε, Λαουάλ) είτε με κάποιο λαβράκι που θα δώσει οντότητα στο παιχνίδι. Η δεύτερη ανησυχία και η μεγαλύτερη όλων ακούει στο όνομα Βασίλης Σπανούλης! Τι να πει κανείς για αυτόν τον παίχτη; Έφτυσε στα μούτρα τα λαμόγια και από κομπάρσος έγινε ο απόλυτος πρωταγωνιστής! Ο μίστερ ‘MVP F4’! Στα 3 χρόνια στον ΘΡΥΛΟ δικαιολόγησε απόλυτα τα 7,2εκ που του πρόσφεραν οι προέδροι αλλά κάπου φαίνεται πως ο αρχηγός δεν θα είναι πλέον μαζί μας. Όχι, εγώ σαν RunAndGun7 δεν γνωρίζω τίποτα εκ των έσω αλλά έχω κάποιες καταστάσεις μπροστά μου που με οδηγούν σ’αυτό το συμπέρασμα:

-Κασέ: οι α/φοί με τα λεγόμενα τους στο συνέδριο της 7 έδειξαν μεν ότι θέλουν στην ομάδα τον Μπίλ αλλά κι ότι θα του κάνουν μια γερή προσφορά προσβλέποντας όμως πως ο Βασίλης θα κατανοήσει τις δυσκολίες της χώρας…εδώ να μου επιτρέψετε να μην είμαι βέβαιος πως θα σκεφτεί ένα ποσό 2 εκ με ένα ποσό των 2,6 της Μπαρτσελόνα και τα 3 εκ της ΤΣΣΚΑ. Και βλέποντας την αποχώρηση Χάινς σίγουρα θα ζυγίζει τα δεδομένα.

-Καθυστήρηση στις συζητήσεις: Μιλάμε για τον ηγέτης της ομάδας, τον παίχτη που άλλαξε τις ισορροπίες, τον ηγέτη ενός μαχητικού συνόλου…τον απόλυτο πρωταγωνιστή! Δεν είναι δυνατόν να μην τον καλέσεις ΑΜΕΣΩΣ και χωρίς αναβολές στο γραφείο για άμεση κουβέντα έστω και προφορική…Ακόμα κι αν ξέρεις πως έχει μεγάλες προτάσεις από άλλες μεγάλες ομάδες με λεφτά τρελά στα χέρια του. Ζητάς επίμονα συνάντηση ΜΟΝΟ μαζί του και του λες ξεκάθαρα πως οι στόχοι της ομάδας ήταν, είναι και θα παραμέινουν μεγάλοι και του ζητάς να μείνει και να καθοδηγεί τους συμπαίχτες του στην κορυφή. Τον θέλεις; Τον δένεις αμέσως! Όσο αργεί τόσο απομακρύνεται…και με τον Μίνσκο μάνατζερ απλά περιμένεις την μοίρα σου.

Η περίπτωη Μαυροκεφαλίδη είναι επίσης ιδιαίτερη καθως αν και Έλληνας και πρώην ερυθρόλευκος δείχνει να προτιμά τα λεφτά της Φενέρ και του Ομπράντοβιτς παρά την σιγουρία και τις φιλοδοξιες του Πρωταθλητή. Και εδώ λειτουργήσαμε νωχελικά καθώς ενώ υπήρχε μια καταρχήν συμφωνία οι υπογραφές δεν έπεφταν και στο τέλος…πάλι θα τρέχουμε. Και εδώ πρέπει να κινηθούν άμεσα και με τον Λό με τον οπόιον ήδη συμφώνησαν κι απομένουν τα τυπικά (υπογραφές).

Τέλος, η ομάδα χρειάζεται έναν παίχτη κίλερ απ την περιφέρεια, έναν αντι-Γκέτσε που δεν θα συμπληρώνει απλά το ρόστερ αλλά θα έχει ενεργό ρόλο στην ομάδα. Παίχτες διαθέσιμοι πολλοί, φτάνει να γίνει το σωστό σκάουτινγκ.
Η γνώμη μου αλλά και ίσως μια γενική απ’τον κόσμο της ομάδας είναι ότι τα αδέρφια κάνουν ότι είναι δυναατόν για να διατηρήσουν τον ΘΡΥΛΟ μας ψηλά αλλά ίσως το κάνουν με λάθος τρόπο. Δηλαδή; Το να εμπιστεύεσαι κάποιον παίχτη με μια χειραψία και ‘συμφωνίες κυρίων’ δεν είναι κι ότι καλύτερο και το πάθημα με Χάινς πρέπει να γίνει μάθημα. Το ήθος τους δεν το βρίσκεις σε κάνενα παράγοντα στην Ευρώπη…κι εδώ είναι που πρέπει να γίνουν πλέον πιο…ΑΓΡΙΟΙ! Αυτόν που θέλεις τον ΔΕΝΕΙΣ στην ομάδα με το έτσι θέλω και κλείνεις στόματα αλλά και…βλέψεις άλλων ομάδων! Μια ενδεχόμενη φυγή Σπανούλη θα είναι μια επικοινωνιακή ήττα αλλά αγωνστικά δεν θα τα παρατήσουμε ποτέ σαν ομάδα γιατί απλά μας απέδειξαν πως μαζί τους δεν έχουμε παρά να ελπίζουμε σε καλύτερες μέρες…

RunAndGun7