Θυμάμαι ακόμα…

“Αυτό που μας ενώνει, είναι ιερό για όλους μας και λέγεται ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ. Όλα τα άλλα είναι δευτερεύοντα και ελπίζω να δείξουμε τη συμπεριφορά που αξίζει στον ΘΡΥΛΟ της καρδιάς μας, κάνοντας κι εμείς τη διαφορά σε σχέση με όλους τους υπόλοιπους” γράφει ο dp11.

peristeri_01Ήξερα ότι θα άναβα φωτιές με το προηγούμενο κείμενο που έγραψα σ’ αυτή τη στήλη. Δεν είμαι εξωγήινος, έχω πλήρη επίγνωση της πραγματικότητας, σ’ αυτή τη χώρα ζω και παρακολουθώ με απόλυτη προσοχή αυτά που συμβαίνουν γύρω μου. Όλοι κρινόμαστε για όσα λέμε και κάνουμε, όλοι έχουμε δικαίωμα γνώμης και άποψης. Δεν πρόκειται να ασχοληθώ με τις χυδαίες ύβρεις που εκστόμισαν ορισμένοι, ούτε με τις κατάρες και με τις απειλές τους. Δεν αρμόζει στον χαρακτήρα μου και δεν το επιτρέπει η αγωγή μου.

Είχαμε δύο παιχνίδια εντός των συνόρων αυτή τη βδομάδα, ένα για το Κύπελλο και ένα για το πρωτάθλημα. Πήραμε τα αποτελέσματα που θέλαμε και προχωράμε. Όμως, η ομάδα έδειξε ότι θέλει πολλή δουλειά ακόμα για να φτάσει στο επίπεδο που πρέπει, ενόψει της δύσκολης συνέχειας σε Ελλάδα και Ευρώπη.

Δεν είδα το νικηφόρο παιχνίδι κόντρα στον Πλατανιά, επειδή γίνονταν σε εργάσιμη ώρα. Έμαθα ότι νικήσαμε εύκολα, κερδίζοντας και έναν παίχτη, τον παροπλισμένο Πάρντο που σκόραρε δύο φορές και έδειξε ότι μπορεί να βοηθήσει την ομάδα μας. Δεν μπορώ να ξέρω τι έχει ο Μπέντο στο μυαλό του, αλλά έχω αρκετές επιφυλάξεις για το περιορισμένο rotation. Επειδή την πάτησε στη Λάρισα, δείχνει να φοβάται τις αλλαγές στην ενδεκάδα, με κίνδυνο να κάψει κάποιους παίχτες και να βάλει στη ναφθαλίνη κάποιους άλλους.

platanias_01Στο παιχνίδι του Περιστερίου, σταθήκαμε πολύ τυχεροί. Όπως ήρθαν τα πράγματα, θα μπορούσαμε να έχουμε χάσει βαθμό ή βαθμούς. Όμως, κάποια διαιτητικά λάθη που μας ευνόησαν και η ανικανότητα των αντιπάλων να σκοράρουν στις κλασικές ευκαιρίες που δημιούργησαν, μας έδωσαν την ευκαιρία να κάνουμε μία επαγγελματική νίκη και να συνεχίσουμε χωρίς βαθμολογικές απώλειες.

Ξέρω ότι η επισήμανση των διαιτητικών λαθών, όταν αυτά είναι ευνοϊκά για την ομάδα μας, εξοργίζει κάποιους και αρχίζουν να αναρωτιούνται μήπως είμαι βαλτός ή μήπως δεν είμαι με τον Ολυμπιακό. Τους καταλαβαίνω απόλυτα, επειδή τα βλέπουν όλα με χρωματιστά γυαλιά, αλλά θέλω να τους θυμίσω ότι γαύρος σημαίνει περήφανος. Γι’αυτό, θα πω για ακόμα μία φορά ότι προτιμώ να χάσουμε ένα παιχνίδι ή έναν τίτλο, παρά να κερδίσουμε επειδή μας ευνόησαν κάποια σφυρίγματα.

Φάνηκαν και σ’ αυτό το παιχνίδι τα ρήγματα που δημιουργούνται στην πλάτη της άμυνας, με αποτέλεσμα να βγαίνουν απέναντι στον Καπίνο οι αντίπαλοι επιθετικοί. Μακάρι να βγω ψεύτης, αλλά πολύ φοβάμαι ότι κάποια στιγμή θα το πληρώσουμε πολύ ακριβά. Δεν είμαι τεχνικός και δεν ξέρω τι φταίει και πώς μπορεί να διορθωθεί, αλλά πρέπει να διορθωθεί άμεσα. Η ψυχή μας βγαίνει κάθε φορά !

Δεν ήμασταν καλοί σ’ αυτό το παιχνίδι, απέναντι σε έναν δύσκολο αντίπαλο, που κάλυψε με επιτυχία τους χώρους και έβγαλε αρκετές αξιόλογες επιθέσεις. Δεν καταφέραμε να επιβάλουμε τον ρυθμό μας και να κάνουμε καθαρές ευκαιρίες για γκολ. Ας είναι καλά ο Φορτούνης με τη συστημένη σέντρα που βρήκε το κεφάλι του Ιντέγιε και αυτός τελείωσε τη φάση με ιδανική κεφαλιά στη γωνία.

Δεν μπορώ να σταθώ ιδιαίτερα σε κάποιον παίχτη, θετικά ή αρνητικά, αφού δεν κατάφερα να ξεχωρίσω κάποιους μέσα στη γενική μετριότητα. Η ομάδα έδειξε να μην έχει φρεσκάδα, πήγε στο Περιστέρι για να βγάλει την υποχρέωση και να πάρει τους βαθμούς. Αφού τα κατάφερε, είμαι ευχαριστημένος από αυτό και μόνον από αυτό. Δεν είναι αυτός ο Ολυμπιακός που θέλω να βλέπω στο γήπεδο.

Πήραν μπροστά οι ερυθρόλευκες μηχανές

Είχαμε δύο παιχνίδια, Τρίτη και Πέμπτη, για τον μαραθώνιο της Euroleague. Κόντρα στους Ιταλούς της EA7 Milano πατήσαμε το γκάζι στα μέσα της τρίτης περιόδου και με τα εύστοχα τρίποντα του Green, χτίσαμε μία διαφορά ασφαλείας και καθαρίσαμε (91-81) χωρίς άγχος το παιχνίδι. Η ομάδα έδειξε καλά στοιχεία, στην άμυνα και στην επίθεση, κούρασε τους αντιπάλους και τους έριξε στο καναβάτσο. Στο τέλος μειώθηκε κάπως η διαφορά, ίσως επειδή στο μυαλό του Σφαιρόπουλου υπήρχε το παιχνίδι στη Βιτόρια μετά από δύο μέρες και ήθελε να δώσει ανάσες σε κάποιους παίχτες.

armaniΤο παιχνίδι της Πέμπτης ήταν συγκλονιστικό από κάθε πλευρά και ένα από τα πιο όμορφα που έχουμε δει στα ευρωπαϊκά γήπεδα. Παίζοντας σε μία δύσκολη έδρα και κόντρα σε έναν δυνατό αντίπαλο, που είχε κερδίσει τη Ρεάλ μέσα στη Μαδρίτη πριν από δύο μέρες, η υπόθεση νίκη έμοιαζε με κατόρθωμα πριν αρχίσει το παιχνίδι. Οι αντίπαλοι, έχοντας ανεβασμένη ψυχολογία και παίζοντας μπροστά στο ένθερμο κοινό τους, μπήκαν φουριόζοι στο γήπεδο και ήταν εκνευριστικά εύστοχοι.

Το ημίχρονο τελείωσε με πολύ μεγάλο σκορ (52-47), αν και το ταμπλό έδειχνε 52-50 από κάποιο λάθος που διορθώθηκε στην ανάπαυλα. Μιλώντας με τα παιδιά στο καφενείο, όπου έβλεπα το παιχνίδι, είπα ότι πρέπει να βελτιώσουμε την άμυνα και να περάσουμε μπροστά στο σκορ, για να αγχώσουμε τους αντιπάλους που μέχρι τότε δεν έχαναν σουτ, ακόμα και όταν η άμυνα της ομάδας μας ήταν υποδειγματική.

Στα μέσα του τρίτου δεκαλέπτου, πατήσαμε γκάζι και προσπεράσαμε, αλλά στο τέλος της περιόδου βρεθήκαμε ξανά πίσω στο σκορ (74-72). Δεν ξέρω αν ήταν ο Γιώργος Πρίντεζης σε κακή βραδιά ή δεν του βγήκε το παιχνίδι, αλλά κάποιος έπρεπε να καλύψει το αγωνιστικό του κενό. Ευτυχώς, αυτός βρέθηκε στο πρόσωπο του ταλαντούχου Ιωάννη Παπαπέτρου, που ζώθηκε τα άρματα και μπήκε στη φωτιά σαν έτοιμος από καιρό.

vitoria_01Οι στατιστικές λένε συχνά την αλήθεια, αλλά όχι πάντα. Η προσφορά αυτού του παιδιού ήταν καταλυτική για την έκβαση του αγώνα. Προσέφερε πολλή ενέργεια στην ομάδα και, σε συνδυασμό με τη γεμάτη εμφάνιση του Καναδού Birch και με την εξαιρετική εμφάνιση του Παπανικολάου που έκανε το καλύτερο παιχνίδι μετά την επιστροφή του, έδωσε την ευκαιρία στους περιφερειακούς να καθαρίσουν τη μπουγάδα. Όταν το σκορ έγινε 82-90, είχαμε επιμέρους σκορ 30-43 μετά από 16:20 λεπτά παιχνιδιού στο δεύτερο ημίχρονο.

Ένας Σπανούλης πραγματικός μαέστρος, που έκανε ατομικό ρεκόρ με 15 ασίστ στην Euroleague, ένας εκπληκτικός Μάντζαρης που σκόραρε κατά βούληση από το τρίποντο (5/8 σουτ) και ένας Green που σκότωσε τους αντιπάλους, κάνοντας το σκορ 87-94 με το τετράποντο 36 δευτερόλεπτα πριν ακουστεί η κόρνα της γραμματείας. Πολύτιμη βοήθεια από τον κέρβερο Hackett και από τον ψυχρό εκτελεστή Lojeski, για το τελικό 90-95 σε μία μεγάλη βραδιά για αυτή την ομάδα, που μας έχει προσφέρει μεγάλες χαρές και απίστευτες συγκινήσεις τα τελευταία χρόνια.

dp11 – Δημήτρης Παπαχρήστος