Έχεις γνωρίσει τους γονείς του και η καθημερινότητά σας είναι απόλυτα συνδεμένη. Όμως, ούτε που κάνει λόγο για γάμο. Κι όταν εσύ αναφέρεσαι στο θέμα, οι απαντήσεις του δεν είναι και τόσο σαφής. Ούτε όχι, αλλά ούτε και ναι. Η ημερομηνία γάμου συνεχώς απομακρύνεται.

“Εάν ο γάμος σκοτώνει τον έρωτα, σε μια μακροχρόνια σχέση που δεν έχει καταλήξει στο γάμο και συνεχώς παρατείνεται, η αναμονή είναι σκέτο ναρκοπέδιο”. Η κ.Αριάδνη Ζουλίνου, ψυχολόγος, είναι σαφής.

Αρκετά. Δεν είσαι διατεθιμένη να περιμένεις κι άλλο. Και η ψυχολογία τάσεται με το μέρος σου. “Η πολύχρονη σχέση δεν δέχεται παράταση αλλά και δύσκολα φτάνει στην ανανέωση”. Έτσι είναι. Ο γάμος μοιάζει η φυσική εξέλιξη. Είναι όμως;

“Θα συμβούλευα τα ζευγάρια που έχουν δεσμό, είναι ευτυχισμένα, υπάρχει αγάπη, σεβασμός, αλληλοεκτίμηση, κατανόηση μεταξύ τους για ένα μικρό χρονικό διάστημα -εάν αυτό είναι εφικτό, να συγκατοικήσουν. Μέσω της συγκατοίκησης θα μπορέσουν να διαπιστώσουν κατά πόσο ταιριάζουν, είναι αποδεκτοί μεταξύ τους, μπορούν να συμβιώσουν, τα ενδιαφέροντά τους είναι κοινά και γενικά εάν μπορούν να συνυπάρξουν έχοντας κατασταλάξει σαν ανδρόγυνο στο τι ακριβώς θέλουν”.

Έπειτα, και αφού έχετε εξασφαλίσει τα παραπάνω, με ωριμότητα και πιο ξεκάθαρες σκέψεις μπορείτε να καταλήξετε στο γάμο.

Μην προχωρήσεις σε γάμο αν δεν έχεις συγκατοικήσει με το σύντροφό σου. Οι εκπλήξεις ενδέχεται να μην είναι πάντα ευχάριστες. Και όπως διευκρινίζει και η ψυχολόγος Αριάδνη Ζουλίνου η συγκατοίκηση χρειάζεται “για πολύ μικρό χρονικό διάστημα. Εάν η διάρκεια του δεσμού ενός ζευγαριού παρατείνεται σε μεγάλο χρονικό διάστημα είναι επιβεβλημένο να απευνθυνθούν σε κάποιον ειδικό”. Γιατί προφανώς υπάρχει πρόβλημα.

Πρέπει να αναρωτηθείς, σοβαρά και ώριμα: τι είναι αυτό που αναβάλει το γάμο, τι εμποδίζει τη σχέση να προχωρήσει ένα βήμα παρακάτω; “Εάν δεν υπάρχουν έξωθεν, τριγύρω προβλήματα που αναγκάζουν το ζευγάρι να περιμένει, όπως την απόφαση ενός διαζυγίου, αρρώστια συγγενούς κ.α., τότε η παράταση θα πρέπει να διερευνηθεί”. Δεν είναι η ιδέα σου. Κάτι δεν πηγαίνει καλά. “Συνήθως το ζευγάρι δεν φτάνει στο γάμο, διότι συναισθηματικά δεν είναι καλυμένο μεταξύ του και πολλές φορές μέσω της παράτασης προσπαθούν να καλύψουν συναισθηματικά κενά, προσδοκώντας κάποια αλλαγή ή πιστεύοντας ότι στο διάστημα αυτό θα βρούνε κάτι καλύτερο. Είναι ασυνείδητα συνειδητοποιημένοι ότι κάτι δεν πάει καλά και έτσι παρατείνουν και παρατείνουν τον δεσμό τους, προσδοκώντας σε κάποια αλλαγή του συντρόφου τους”.

Σύμφωνα με την ειδικό “αυτή η αδικαιολόγητη παράταση κρύβει μέσα της πολλά ερωτηματικά, ανασφάλεια στο ίδιο το ζευγάρι και εγκυμονεί κινδύνους για το μέλλον του. Σε αυτή την περίπτωση η παρατεταμένη συμβίωση μόνο ανανέωση δεν μπορεί να φέρει”. Το αντίθετο. “Υπάρχει κίνδυνος νέων γνωριμιών, διότι αυτή η σχέση έχει τελματώσει”.

Λυπάμαι που θα στο πω, αλλά η πολύχρονη σχέση ενδέχεται και υπάρχουν φόβοι “να μην φτάσει ποτέ στο γάμο”.

“Η καλύτερη ανανέωση μιας πολύχρονης σχέσης είναι αυτός καθ’ αυτός ο γάμος”. Το λέει η επιστήμη, το λέει και η λογική σου.

Πηγή : http://www.tlife.gr/