Σταυρίδης, όπως λέμε ‘Υβ !
Τι μαγεία ο ασπρόμαυρος κινηματογράφος… Σε ταξιδεύει σε αλλοτινές, αθώες εποχές. Όταν δε, συνδιάζεται με την απέραντη αγάπη για τον Θρύλο, περνάει στην σφαίρα του μεταφυσικού. Αρκετά με τα σκιαχτικά, όμως. Κυρίες και κύριοι, απόψε θυμόμαστε έναν θρύλο του σινεμά και τον Θρύλο της καρδιάς του, όπως αυτός τον έζησε από κοντά….
Ο Νίκος Σταυρίδης, ο τεράστιος αυτός Έλληνας κωμικός ηθοποιός του θεάτρου και του κινηματογράφου , γεννήθηκε το 1910 στη συνοικία Κατσούνι στο Βαθύ της Σάμου.Κατάγονταν από πολύτεκνη οικογένεια, της οποίας ήταν το δεύτερο παιδί. Ο πατέρας του ήταν παντοπώλης και ο Νίκος εργάστηκε σε όλη τη διάρκεια της παιδικής του ζωής ως βοηθός του. Παρακολούθησε μαθήματα Δημοτικού και Γυμνασίου στη γενέτειρα του και μαθητής ακόμη πρωταγωνιστούσε σε θεατρικές παραστάσεις, ενώ τα βράδια εργάζονταν ως μηχανικός προβολής στον κινηματογράφο «Ηραίον». Ασχολήθηκε με τον αθλητισμό και ήταν αθλητής στίβου και άλματος επί κοντώ στο οποίο, σύμφωνα με δική του μαρτυρία , είχε επίδοση 2.10 μέτρα. Παράλληλα συμμετείχε σε παραστάσεις Καραγκιόζη με εισιτήριο και τιμή εισόδου μια δεκάρα, ενώ ήταν ψάλτης στην εκκλησία της ενορίας του.
Η μεγάλη του λατρεία-αν όχι θρησκεία-όμως, δεν ήταν άλλη από τον Ολυμπιακό Πειραιώς. Φανατικός οπαδός του Θρύλου, δεν έχανε ευκαιρία να ακολουθεί την ομάδα μας όπου αυτή και αν αγωνιζόταν. Λάτρευε όλους τους παίκτες μας της εποχής εκείνης, όμως έλιωνε κυριολεκτικά για τον βιρτουόζο της μπάλλας, τον Ύβ Τριαντάφυλλο. Μάλιστα, σε μια θεατρική παράστασή του, είχε πάει να τον παρακολουθήσει ο μέγιστος Ελληνογάλος επιθετικός. Μόλις τον αντιλήφθηκε ο Νίκος, επιτόπου τον εκάλεσε να ανέβει στην σκηνή, όπου εν μέσω αποθέωσης βγήκαν φωτογραφία παρέα, με τον Σταυρίδη να φουσκώνει από περηφάνια. Έκτοτε, άπειρες φορές σταματούσε την ατάκα του στην σκηνή σε άσχετες στιγμές, για να φωνάξει με όλη του την δύναμη ”Ύβ, Ύβ, Ύβ”. Μια φορά, όταν φώναζε το σύνθημα, ένας μάλλον πικραμένος φίλαθλος αντιπάλου ομάδας, του ανέκρουσε ”σιγά τον παίκτη, βρε” για να πάρει την πληρωμένη απάντηση του Σταυρίδη ” της θειάς σου ο απαυτός!!”
Στις 17 Νοεμβρίου 1963, ο Θρύλος αγωνιζόταν στο γήπεδο της Ριζούπολης με αντίπαλο τον Απόλλων Αθηνών. Και ενώ ο κόσμος των Πειραιωτών περιμένει την είσοδο των ομάδων για προθέρμανση, ανακοινώνεται από τα μεγάφωνα ότι στο γήπεδο είναι και ο Νίκος Σταυρίδης, για τις ανάγκες των γυρισμάτων κάποιας ταινίας του. Επικράτησε πανζουρλισμός, την ώρα που ο αείμνηστος ηθοποιός μας έκανε την εμφάνισή του με στολή..διαιτητή!. Αφού έγιναν λοιπόν τα γυρίσματα της ταινίας, ξεκίνησε και ο αγώνας. Ο Ολυμπιακός εκείνη την ημέρα ζορίστηκε αρκετά από την λυσσαλέα και μαζική άμυνα των Απολλωνιστών, με το αποτέλεσμα να παραμένει 0-0 και τα φίδια να ζώνουν τους ερυθρόλευκους. Όλα αυτά όμως, μέχρι το 87ο λεπτό. Σε εκείνο το χρονικό σημείο, ο Πολυχρονίου αφού απέφυγε από αριστερά δυο αντιπάλους του, έβγαλε την σέντρα συστημένη στο κεφάλι του Σιδέρη, ο οποίος με κεφαλιά-ψαράκι κάρφωσε την μπάλα στο πλεκτό. Στους έξαλλους πανηγυρισμούς των φιλάθλων μας, ο Σταυρίδης, με πολιτική πλέον περιβολή, με ένα σάλτο βρέθηκε πάνω από τον πεσμένο στο χορτάρι Φόντακα, τον οποίο και φίλησε στο μάγουλο σε ένδειξη της ευγνωμοσύνης του!
.
Αυτός ήταν ο πιστός οπαδός του Θρύλου Νίκος Σταυρίδης, ο οποίος από κάποια συμπαντική σύμπτωση, απεβίωσε σε ηλικία 77 ετών, στις 12 Δεκεμβρίου 1987 στη γενέτειρά του, την Σάμο. Η κηδεία και η ταφή του έγινε στις 14 Δεκεμβρίου 1987 στο νεκροταφείο Κηφισιάς. Ας είναι ελαφρύ το χώμα που τον σκεπάζει. Είμαι βέβαιος πώς από εκεί ψηλά στον ουρανό, σίγουρα δεν θα χάνει αγώνα της λατρείας του και θα φωνάζει ακόμα με την χαρακτηριστική φωνή του ”ΥΒ, ΥΒ, ΥΒ”….
