Ο Ματιέ Βαλμπουενά τελείωσε στο… άψε σβήσε τον νέο κύκλο του Casa De Papel όπως παραδέχθηκε ο ίδιος σε συνέντευξή του στην Γαλλία. Τι άλλο είπε για την καθημερινότητά του και το ποδόσφαιρο.
Ο Βαλμπουενά – που ξεκαθάρισε ότι προτίμησε να μείνει στην Αθήνα – τόνισε μεταξύ άλλων για:
Το πως περνάει τον χρόνο του και εάν είναι μόνος του: «Όχι, την περνάω οικογενειακά. Αυτή τη στιγμή βρίσκομαι μαζί με την κόρη μου, την αδερφή μου και τον γαμπρό μου».
Το εάν περνάει καλά και το πως είναι η καραντίνα στην Ελλάδα: «Ναι πολύ καλά. Όταν έχεις την οικογένεια σου δεν χρειάζεσαι κάτι άλλο. Όταν βιώνεις μία τόσο δύσκολη κατάσταση, όσο αυτή σήμερα, είναι ακόμα πιο σημαντικό να έχεις την οικογένεια στο πλευρό σου. Η Κυβέρνηση πήρε μέτρα λίγο πιο νωρίς εδώ. Είχε κλείσει από νωρίς τα σχολεία. Κατευθύνθηκε από νωρίς στην ολική απαγόρευση κυκλοφορίας. Αυτός είναι ο λόγος που δεν επηρεάστηκε πολύ».
Το εάν κάνει τα ψώνια: «Όχι, όχι, όχι (γέλια). Δεν βγαίνω και δεν πάω για ψώνια. Κυρίως η αδερφή μου και ο γαμπρός μου ασχολούνται με αυτά. Εγώ κυρίως κάνω την… νταντά, κρατάω τα παιδιά, δεν με ενοχλεί καθόλου. Εδώ έχουμε την τύχη να έχουμε ένα καταπληκτικό κλίμα, έχει καλό καιρό σχεδόν όλες τις ημέρες. Εκμεταλλευόμαστε την πισίνα, έχουμε την πλαζ στα 2 μέτρα, καμιά φορά μου αρέσει να κάνω έναν μικρό περίπατο στην παραλία».
Το τι κάνει, με τι ασχολείται και τι παρακολουθεί: «Το να ασχολείσαι με τα παιδιά, είναι σαν δουλειά. Οι μέρες περνάνε αρκετά γρήγορα. Σε αυτή την στιγμή, όπως όλος ο κόσμος, βλέπω κυρίως σειρές, τηλεόραση, ταινίες. Όπως όλοι παρακολουθώ τον νέο κύκλο του Casa De Papel που μόλις κυκλοφόρησε. Τον τελείωσα μέσα σε μία εβδομάδα. Μου αρέσουν πολύ επίσης οι σειρές με εμπόριο ναρκωτικών με τον El Chapo για παράδειγμα. Μου αρέσει να βλέπω ταινίες περιπέτειας ή δράσης επίσης».
Το εάν βλέπει ματς: «Δεν κρύβω όι το ποδόσφαιρο μου λείπει απίστευτα. Είμαι παθιασμένος, είμαι κολλημένος με το ποδόσφαιρο, μου λείπει τρελά, όπως πιστεύω πως λείπει σε όλο τον κόσμο. Κάθε φορά που πέφτει στην αντίληψη μου κάτι, παρακολουθώ ποδόσφαιρο όλη την ώρα, κυρίως στο κινητό μου, αυτό που είπες, παλιά ματς. Βλέπω ευχαρίστως ματς στα οποία έπαιξα ή στιγμιότυπα από τις ομάδες στις οποίες αγωνίστηκα. Έβλεπα παιχνίδια που έκανε με την Μαρσέιγ στο Champions League. Το ποδόσφαιρο μου λείπει απίστευτα, όμως έτσι αναμοχλεύω στην μνήμη μου τις στιγμές που έζησα. Κάπως έτσι λέω στον εαυτό μου πόσο μου λείπει αυτή η μυρωδιά των αποδυτηρίων».
Τον αμυντικό που τον δυσκόλεψε πιο πολύ: «Έχω πέσει σε μερικούς πολύ μεγάλους αμυντικούς. Θυμάμαι στην Εθνική με τον Ραφαέλ Βαράν. Ήταν ήδη πολύ δυνατός. Ήταν πολύ γρήγορος, ο οποίος είχε πολύ άμεσες αντιδράσεις. Ήταν πολύ δύσκολο να τον περάσεις. Ο Αθπιλικουέτα ήταν πολύ σκληρός επίσης για να τον περάσεις. Με ζόρισε πολύ, μου έκανε την ζωή δύσκολη, ειδικά στις προπονήσεις, όταν αγωνιζόμασταν μαζί στην Μαρσέιγ».
Το πως κρατιέται σε καλή κατάσταση: «Υπάρχουν τα προγράμματα που σου δίνει η ομάδα, αλλά και τα επιπλέον ατομικά. Ζούμε μία κατάσταση που είναι αρκετά σκοτεινή, αρκετά δραματική. Είμασε στην αναμονή, δεν έχουμε πολύ μεγάλη ορατότητα σε ότι αφορά τις ακριβείς ημερομηνίες επιστροφής. Είμαστε υποχρεωμένοι να προπονούμαστε. Δυστυχώς νομίζω ότι οι καλοκαιρινές μας διακοπές, θα είναι αυτές που μόλις είχαμε. Πιστεύω ότι αυτές οι προπονήσεις δεν αντικαθιστούν τις ομαδικές προπονήσεις και τα παιχνίδια. Όταν επιστρέψουμε θα πρέπει να κάνουμε μία νέα προετοιμασία για να επιστρέψουμε στους αγώνες. Ναι, προπονούμαστε, αλλά κυρίως, το κυριότερο πρέπει να προσέχουμε τι τρώμε. Όταν είσαι σε καραντίνα και δεν κάνεις τίποτα, νιώθεις πιο συχνά το αίσθημα της πείνας. Εκεί πρέπει να προσέξεις. Δεν είναι εύκολο, αλλά δεν πρέπει να προπονείσαι κοντά στο ψυγείο (γέλια)».
Την σεζόν στον Ολυμπιακό και την συνέχεια αλλά και το πάθος του: «Ναι, φυσικά. Πάντα ήμουν παθιασμένος με το ποδόσφαιρο, αλλά δεν αρκεί αυτό. Πρέπει να ακκολουθεί και το σώμα. Χτυπάω ξύλο, γλίτωσα από σοβαρούς τραυματισμούς. Η υγιεινή ζωή είναι κάτι πολύ σημαντικό, ειδικά όταν φτάνεις σε μία ηλικία όπως η δική μου. Έχω πάντα αυτή το πάθος για την νίκη, αυτό το σφίξιμο στο στομάχι πριν από τα μεγάλα ματς. Πριν από τα μεγάλα ματς, υπάρχει πάντα αυτό το σφίξιμο. Κι αυτό είναι που λατρεύω σε αυτό το επάγγελμα. Αν δούμε την σεζόν μπορούμε να πούμε ότι είναι μία από τις καλύτερες στην καριέρα μου. Διατηρώ πάντα αυτή την πείνα για την νίκη, αυτή την δύναμη, αυτό το πάθος, αυτή την ευτυχία, διότι βλέπω ως ευχαρίστηση να σηκώνεσαι το πρωί για να πας στην προπόνηση. Δεν βλέπω τον λόγο για να σταματήσω. Νιώθω πολύ καλά σε πολύ καλή φόρμα, έχω ακόμα πολλά πράγματα να εκπληρώσω και να δουλέψω για να συνεχίσω στον ίδιο ρυθμό με σήμερα».
Το τι θα κάνει μετά το τέλος της καριέρας του και σε ποιο πόστο εάν είναι στο ποδόσφαιρο: «Ναι φυσικά και το έχω σκεφτεί. Το τι θέλω να κάνω. Όταν βρίσκεσαι σε μία κατάσταση όπως η δική μου, τότε αρχίζεις να αναρωτιέσαι περισσότερο, πότε θα τελειώσει όλο αυτό. Προσπαθώ να κάνω μία υγιεινή ζωή γιατί ξέρω καλά ότι το σώμα μου είναι το όργανο της δουλειάς μου. Ξέρω ότι σε όλα υπάρχει ένα τέλος. Φυσικά και το να συνεχίσω μέσα στο ποδόσφαιρο θα ήταν κάτι που θα με ευχαριστούσε. Να δουλέψω σε ένα κλαμπ με ένα αληθινό αθλητικό πλάνο, να δουλέψω για μία ομάδα θα με ευχαριστούσε πολύ.
Ως προς το πόστο θα ήθελα να δουλέψω στον τομέα των μεταγραφών ή ένα πόστο αθλητικού διευθυντή. Το σκεφτόμουν αυτό, είναι κάτι που μου ήρθε αστραπιαία στο μυαλό. Θέτω αυτή την ερώτηση στον εαυτό μου, χωρίς να ρωτάω πιο πολλά. Αλλά σίγουρα θα ήταν το καλύτερο σε έναν τέτοιο τομέα».
Τον παίκτη που τον ώθησε να γίνει ποδοσφαιριστής: «Ήμουν ένας απόλυτος θαυμαστής του Ρονάλντο. Το φαινόμενο. Κάθε χρόνο πήγαινα διακοπές στο Σαλού, μία ώρα απόσταση από την Βαρκελώνη. Πήγαινα πάντα να επισκεφτώ το μουσείο της Μπαρτσελόνα και το Καμπ Νόου. Ήμουν οπαδός της Μπαρτσελόνα από πολύ μικρό και μέσα σε όλο αυτό συνυπήρξε και η εποχή του Ρονάλντο στην ομάδα. Τρελαινόμουν μαζί του. Ο τρόπος που ντρίμπλαρε, ανατρίχιαζα όταν τον έβλεπα στην τηλεόραση. Είναι μία παράδοση στην Μπαρτσελόνα να παρουσιάζει τα νέα αποκτήματα στην έδρα της μπροστά σε 30, 40 καμιά φορά 50 χιλιάδες κόσμο. Πάντα πήγαινα να βλέπω αυτές τις παρουσιάσεις, όταν ήμουν 8-10 ετών».
Το ότι ο Ρονάλντο δεν είχε το ίδιο στιλ με εκείνον και τι ελληνικά έχει μάθει: «Ναι δεν ήταν το ίδιο στιλ, ειδικά όπως παίζω τώρα.Ήταν όμως ο παίκτης που με έκανε να ονειρεύομαι. Είχα τα πάντα. Ήταν ντριμπλέρ, είχε φοβερά φυσικά προσόντα, τέλεια τεχνικά, έβαζε γκολ με το δεξί, με το αριστερό. Δεν τον αποκαλούσαν φαινόμενα δίχως λόγο. Πάντα με ενέπνεε. Υπήρχαν κι άλλοι που με ενέπνεαν, αλλά για μένα αυτός ήταν πάνω από όλους. Ελληνικά; (γελάει) Ξέρω κάποιες λέξεις της καθημερινότητας. Καλημέρα. Καλή όρεξη. Τα ελληνικά δεν είναι εύκολα, αλλά ξεκίνησα και προσπαθώ, προσπαθώ, προσπαθώ».
Πηγή Gazzetta.gr
