Το «Last Dance» μας έδωσε μία πρώτη γεύση από τους μυθικούς Σικάγο Μπουλς και τον Μάικλ Τζόρνταν.
Ο Νίκος Πέττας μίλησε στο gazzetta.gr για το ματς του Ολυμπιακού με τους Μπουλς και ανέφερε ιστορίες σχετικά με την αντιμετώπιση στον Τζόρνταν.
Στα πρώτα μάλιστα επεισόδια υπάρχουν αναφορές στο τουρνουά στο Παρίσι στο οποίο οι «Ταύροι» αντιμετώπισαν τον Ολυμπιακό.
Φυσικά όπως γίνεται εύκολα κατανοητό το συγκεκριμένο παιχνίδι παραμένει αξέχαστο σε όσους συμμετείχαν. Πόσω δε μάλλον, αν μοιράζεσαι το παρκέ με τον Μάικλ Τζόρνταν και είσαι 16.5 χρονών!.
Τόσο ήταν ο Νίκος Πέττας ο οποίος μίλησε στο gazzetta.gr για εκείνη την βραδιά.
Νίκο καλησπέρα. Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Το «Last Dance» το είδες;
Φυσικά. Στήθηκα από το πρωί στην τηλεόραση. Φοβερό και πόσες ιστορίες που δεν ξέραμε.
Για πες μας για εκείνο το παιχνίδι. Βασικά πάμε πριν από αυτό. Το είχατε στο μυαλό σας τις μέρες πριν ταξιδέψετε;
Θα σου πω κάτι. Από την πρώτη μέρα της προετοιμασίας το συζητούσαμε. Εγώ ήμουν 16.5 ετών. Ο coach Ίβκοβιτς με είχε βάλει στην πρώτη ομάδα και συμμετείχα κανονικά.
Θυμάμαι πως είχαμε προετοιμαστεί για τον ημιτελικό σα να κρινόταν τίτλος. Έπρεπε να νικήσουμε για να παίξουμε με τους Μπουλς και το θέλαμε πολύ.
Είχαμε άγχος στον ημιτελικό για αυτό το λόγο και μόνο.
Τον Τζόρνταν τον συνάντησες πριν τον τελικό;
Ναι. Λοιπόν οι τρεις ομάδες μέναμε στο ίδιο ξενοδοχείο. Οι Μπουλς έμεναν σε άλλο. Είχε τρομερή ασφάλεια και δεν έμπαινε κανείς.
Την ημέρα του ματς ο Ντούντα μας είχε βάλει χαλάρωμα το πρωί. Πήγαμε στο γήπεδο, στα αποδυτήρια και ήρθε ένας εθελοντής και μας είπε να μπούμε μέσα στην αρένα.
Πριν από μας είχαν οι Μπουλς χαλάρωμα.
Μπαίναμε εμείς, έβγαιναν αυτοί.
Όπως περπατούσα με τον Κώστα Μπογατσιώτη, βοηθός του Ίβκοβιτς εκείνη την εποχή ήρθαμε πρόσωπο με πρόσωπο με τον Τζόρνταν.
Εγώ τα έχασα. Εμεινα με ανοικτό το στόμα. Ο «Μπόγας» δεν μάσησε και τον σταμάτησε. «Μάικλ έχω έρθει στο Νορθ Καρολάινα για να μάθω από τον coach Ντιν Σμιθ. Θα μου δώσεις ένα αυτόγραφο για τον γιο μου σε παρακαλώ».
Ο Τζόρνταν του το έδωσε. Εγώ είχα παγώσει.
Ήμουν 16.5 ετών και μπροστά μου ήταν ο «Θεός».
Στο παιχνίδι δεν βρεθήκατε στο παρκέ…
Όχι. Εγώ ήμουν μικρός κι έπαιξα στο τελευταίο ενάμισι λεπτό, αλλά και πάλι η εμπειρία είναι η μεγαλύτερη της ζωής μου.
Θυμάμαι όμως στην προθέρμανση, όλοι κοιτάζαμε τον Τζόρνταν. Δεν είχαμε συγκέντρωση γιατί το βλέμμα μας ήταν καρφωμένο σε αυτόν. Ακόμη και την ώρα του αγώνα από τον πάγκο, αυτόν κοιτούσαμε».
