Γιουβέντους – Ολυμπιακός 2-0

Γιουβέντους – Ολυμπιακός 2-0

Ο Θρύλος έκανε καλή εμφάνιση στο Τορίνο και έχασε το ματς στις λεπτομέρειες.

Ικανός να φύγει με καλύτερο αποτέλεσμα, από την έδρα της Γιουβέντους, ήταν ο Ολυμπιακός, που στάθηκε πολύ καλά στο «Allianz Stadium», «πάλεψε» για 68’ λεπτά αλλά στο τέλος λύγισε, μετά το γκολ του Γκονζάλο Ιγκουαΐν (69’). Έως τότε βέβαια, ο Θρύλος έκανε το παιχνίδι του, απείλησε την εστία του Μπουφόν, ειδικά στο πρώτο ημίχρονο, είχε συνοχή και προσήλωση στο αγωνιστικό του πλάνο και άφησε υποσχέσεις, παρά τη δύσκολη συνέχεια στον όμιλο. Ο Μάντζουκιτς πέτυχε το δεύτερο γκολ των γηπεδούχων στο 80’ και «κλείδωσε» τη νίκη για την πρωταθλήτρια Ιταλίας με 2-0.

Στην επάνοδό του στον πάγκο του Ολυμπιακού, ο Τάκης Λεμονής παρέταξε τον Ολυμπιακό με διάταξη 4-1-4-1. Ο Προτό ήταν στο τέρμα. Στην άμυνα, από δεξιά προς τα αριστερά ήταν οι Φιγκέιρας, Ένγκελς, Νικολάου και Κούτρης. Ο Ζντιέλαρ, ως καθαρό «εξάρι» ήταν μπροστά από την άμυνα, δίνοντας βοήθειες και στα στόπερ. Ο Ρομαό με τον Οτζίτζα ήταν μπροστά από τον Σέρβο, με τον πρώτο να έχει περισσότερο ανασταλτικά καθήκοντα και τον δεύτερο, δημιουργικά. Δεξιά, στη μεσαία γραμμή, ήταν ο Πάρντο, αριστερά ο Σεμπά και στην κορυφή της επίθεσης, ήταν ο Εμάνουελ Εμενίκε.

Η Γιουβέντους, όπως ήταν αναμενόμενο, ανέλαβε την πρωτοβουλία των κινήσεων, στα πρώτα λεπτά του αγώνα. Ο Ολυμπιακός προσπάθησε να κοντρολάρει τις επιθέσεις των Ιταλών, να παίξει «μαζεμένα» και με τις γραμμές κοντά, τη μία με την άλλη, θέλοντας να ψάξει οποιαδήποτε καλή ευκαιρία θα του παρουσιαζόταν, για να βγει στην κόντρα. Η πρώτη απειλή της ομάδας μας, προς την εστία του σπουδαίου Τζιανλουΐτζι Μπουφόν, ήρθε από μία στατική φάση, η οποία οδήγησε σε σουτ του Πάρντο, άστοχο όμως. Ο Ολυμπιακός ήθελε και προσπαθούσε να παίξει κλειστά, να πιέσει στις πάσες των γηπεδούχων και να τους εξαναγκάσει σε κάποιο λάθος. Λάθος, το οποίο η ομάδα μας, θα μπορούσε να εκμεταλλευτεί, σε μία κόντρα.

Μετά το 10λεπτο, η Γιουβέντους έδωσε λίγα παραπάνω μέτρα στον Ολυμπιακό, ο οποίος ανέλαβε την πρωτοβουλία των κινήσεων. Η μεγάλη ευκαιρία του Σεμπά στο 14’, ήρθε έτσι ακριβώς. Από πίεση, λάθος των γηπεδούχων και αντεπίθεση. Ο κόσμος του Ολυμπιακού ακουγόταν έντονα στο Allianz Stadium και ανάγκασε τους Ιταλούς τιφόζι να… απαντήσουν. Το ματς έδειχνε να έχει ισορροπία και Γιουβέντους δεν είχε καταιγιστικό ρυθμό. Ο Ολυμπιακός κρατούσε την μπάλα περισσότερο στα πόδια του και δεν την έχανε τόσο εύκολα. Η Γιουβέντους ξαναπάτησε γκάζι στο 20λεπτο, όμως μέχρι εκείνο το σημείο δεν είχε απειλήσει ουσιαστικά την εστία του Προτό.

Ο Ρομαό αναλάμβανε συχνά-πυκνά τον ρόλο του Ζντιέλαρ, όταν ο Σέρβος έβγαινε πιο μπροστά και βοηθούσε τα στόπερ. Ιδιαίτερα στις στατικές φάσεις. Ο Οτζίτζ είχε έναν πολυσύνθετο ρόλο στο κέντρο, αφού έμενε κοντά στον Ρομαό, αλλά έψαχνε και τις ευκαιρίες να ανέβει, πιο κοντά στον Εμενίκε. Ο Νιγηριανός είχε τον… άχαρο ρόλο της πρώτης πίεσης στα στόπερ της Γιουβέντους και το «κυνήγι» της κόντρας, παίρνοντας τις προωθημένες μπαλιές είτε του Ρομαό, είτε του Οτζίτζα, είτε των ακραίων. Μέχρι το ημίωρο το ματς παρέμεινε δίχως τη μεγάλη φάση και τον Ολυμπιακό να έχει κάνει 1-2 καλές «επισκέψεις» στην περιοχή του Μπουφόν. Στο 33’ η ομάδα μας έγινε ιδιαιτέρως απειλητική, όμως δεν τα κατάφερε στην τελική προσπάθεια και ο Φιγκέιρας έχασε τη δυνατότητα να κάνει ένα καλό σουτ.

Η Γιουβέντους πίεσε στο επόμενο πεντάλεπτο και ιδιαιτέρως με στατικές φάσεις, έφτασε κοντά στο γκολ. Η τακτική του Ολυμπιακού είχε αποδώσει μέχρι το σημείο εκείνο και το αποτέλεσμα έμενε στο 0-0. Γινόταν, δε, σαφές, πως οι οδηγίες του Τάκη Λεμονή, για κοντρόλ της άμυνας και «χτύπημα» στην κόντρα, θα μπορούσαν να δώσουν στον Ολυμπιακό κάτι θετικό. 3-4 περιπτώσεις, πλέον, η ομάδα μας είχε βρει την ευκαιρία να απειλήσει και μάλιστα σοβαρά. Ήθελε ψυχραιμία, ηρεμία, ειδικότερα στις μεταβιβάσεις όταν η μπάλα ήταν σε πόδια παικτών του Τάκη Λεμονή και αυτό ο Ολυμπιακός το είχε δείξει μέχρι εκείνο το σημείο.

Ο Πάρντο «ενόχλησε» ιδιαιτέρως τον Μπουφόν, λίγο πριν «βγει» ο ημίχρονο, αλλά ο Ιταλός τερματοφύλακας μπλόκαρε και η Γιουβέντους συνέχισε την πίεσή της. Ο Ένγκελς είχε την τύχη με το μέρος του, ελάχιστα πριν εκπνεύσει το πρώτο 45λεπτο, βλέποντας το δοκάρι να… σώζει το αυτογκόλ, σε προσπάθεια να απομακρύνει την μπάλα. Στο μεταξύ, ο Σίλβιο Προτό είχε δηλώσει «παρών» όποτε χρειάστηκε, πραγματοποιώντας σημαντικές επεμβάσεις. Το αποτέλεσμα έμεινε στο 0-0, η Γιουβέντους δεν είδε την πίεσή της να αποδίδει καρπούς και ο κοντρολαρισμένος Ολυμπιακός, είχε ακόμη 45 λεπτά μπροστά του, για να πάρει κάτι καλό, σε μία πραγματικά δύσκολη έδρα.

Το δεύτερο μέρος άρχισε με τον Ολυμπιακό να μην πραγματοποιεί καμία αλλαγή. Στη σύνθεση, τη διάταξη, αλλά και τη φιλοσοφία του στον αγωνιστικό χώρο. Οι γηπεδούχοι ανέλαβαν την πρωτοβουλία των κινήσεων, όπως έκανε και στην αρχή του πρώτου ημιχρόνου και ο Ολυμπιακός κράτησε την άμυνά του. Το πλάνο του Τάκη Λεμονή ήταν σαφές: Υπομονή στο παιχνίδι, συνοχή στην άμυνα και στη μεσαία γραμμή και αναζήτηση της κόντρας με Εμενίκε, Σεμπά και Πάρντο, ταχύτατους να φεύγουν μπροστά με κάθε ευκαιρία. Το πρώτο δεκάλεπτο του δευτέρου μέρους ήταν δύσκολο για τον Ολυμπιακό, καθώς οι γηπεδούχοι πίεζαν πολύ, ψάχνοντας το προβάδισμα. Το φάουλ του Ντιμπάλα στο 55’ παραλίγο να το φέρει, όμως ο Αργεντινός ήταν άστοχος και ο Προτό, ο οποίος είχε πέσει στη γωνιά του, είδε την μπάλα να φεύγει έξω.

Ο Ολυμπιακός, βγαίνοντας σε μία υποδειγματική αντεπίθεση στο 57’, έφτασε πολύ κοντά στο γκολ, όμως η τελική πάσα του Πάρντο προς τον Οτζίτζα δεν ήταν καλή και το σουτ του Σεμπά, το οποίο ακολούθησε, ήταν άστοχο. Αυτό που είχε σχεδιάσει ο Ολυμπιακός, έκανε. Έπρεπε, βέβαια, να αντέξει περισσότερο στην πίεση της Γιουβέντους, η οποία, όσο περνούσε η ώρα, αυξανόταν κατά πολύ. Ο Αλέγκρι έριξε στο ματς τον Ιγκουαΐν, αντί του Κουαδράδο και πλέον είχε δύο επιθετικούς στο ματς. Ο Ολυμπιακός έπρεπε ακόμη περισσότερο να διαφυλάξει τα μετόπισθεν, όμως πριν από αυτό, όφειλε να κρατήσει περισσότερο την μπάλα στα πόδια του, όποτε την έπαιρνε. Ο Εμενίκε, ο οποίος είχε προσφέρει, μέχρι εκείνο το σημείο, απίστευτο τρέξιμο, έδειχνε να μην έχει την ίδια φρεσκάδα, όμως συνέχιζε με αμείωτο πάθος, να πιέζει την αντίπαλη άμυνα και να κρατά απασχολημένους Κιελίνι και Μπαρτσάλι.

Ο Οτζίτζα «ενόχλησε» τον Μπουφόν με ένα σουτ, στο 66’, όμως ο Ιταλός ήταν εκεί. Ο Ολυμπιακός κρατούσε το «0» και έψαχνε την κόντρα του, μία χρυσή ευκαιρία να πετύχει κάτι συγκλονιστικό! Προδόθηκε από τις κόντρες, σε μία φάση, κατά την οποία η Γιουβέντους βγήκε με μεγάλες αξιώσεις, απέναντι από την άμυνα του Θρύλου. Ο Ιγκουαΐν χρίστηκε σκόρερ (69’), έπειτα από τις κόντρες, μέσα στην περιοχή και πλέον ο Ολυμπιακός κυνηγούσε στο σκορ. Στην αμέσως επόμενη επίθεση ο Εμενίκε βγήκε σε πλεονεκτική θέση, από μπαλιά του Σεμπά, αλλά ήταν οφσάιντ. Ο Τάκης Λεμονής σήκωσε, στο 70’, τον Μπεν, βάζοντάς τον στα άκρα και περνώντας εκτός αγώνα τον Πάρντο. Η Γιουβέντους συνέχισε να πιέζει, όμως ο Ολυμπιακός κατάφερε να μην αποκλίνει από το πλάνο του. Ο Τάκης Λεμονής έβγαλε τον Ζντιέλαρ στο 76’ και έριξε στο ματς τον Φορτούνη, για να κρατήσει η ομάδα μας λίγο περισσότερο την μπάλα.

Στο 80’ και ενώ ο Ολυμπιακός προσπαθούσε να κρατήσει μακριά από την περιοχή του τη Γιουβέντους, χτυπώντας στην κόντρα έτσι ώστε να φέρει το ματς στα ίσα, η πρωταθλήτρια Ιταλίας διπλασίασε τα τέρματά της με το γκολ του Μάντζουκιτς. Ο Ντιμπάλα πλάσαρε τον Προτό, ο Ένγκελς προσπάθησε να απομακρύνει προτού ο Αργεντινός επιθετικός χριστεί σκόρερ, με την μπάλα να χτυπάει στο κεφάλι του υψηλόσωμου στράικερ και να καταλήγει τελικά στα δίχτυα. Στο 88’ ο Τάκης Λεμονής πέρασε στον αγώνα τον Μάριν για να δώσει φρεσκάδα στα άκρα της επίθεσης και παράλληλα ανάσες στον Εμενίκε, ο οποίος μέχρι εκείνη την ώρα είχε… καταπιεί πολλά χιλιόμετρα. Με το τελευταίο σφύριγμα της λήξης, οι «ερυθρόλευκοι» μπορεί να γνώρισαν την ήττα με 2-0 από τη φιναλίστ του περυσινού τελικού της διοργάνωσης, ωστόσο, πάλεψαν και στάθηκαν εξαιρετικά στο γήπεδο, κάνοντας το παιχνίδι τους κατά διαστήματα.