“Τον Φλεβάρη του 2012 ήταν ο Αμπντούν και ο Μιραλάς, τώρα πήραν σειρά ο Ιντέγε και ο Μιλιβόγεβιτς να σκοράρουν νωρίς-νωρίς και να παγώσουν την Τούμπα, δείχνοντας ποιος είναι το αφεντικό. Καλά το πάει ως τώρα ο Μάρκο Σίλβα και ελπίζουμε σε ακόμα καλύτερη συνέχεια, αφού έχουμε καλομάθει στους τίτλους και δεν μας αρκούν αυτοί… θέλουμε να βλέπουμε και καλό ποδόσφαιρο” γράφει ο dp11 μετά την άλωση της Τούμπας.
Δεν είναι εύκολο να κάνεις δύο νίκες στο Emirates και στην Τούμπα μέσα σε λίγες μέρες, ούτε είναι πολλές οι φορές που έχουμε καταφέρει κάτι τέτοιο. Μπράβο στα παιδιά και στον προπονητή μας, μπράβο και στη Διοίκηση της ΠΑΕ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ που στελέχωσε επαρκώς την ομάδα και τώρα άρχισε να εισπράττει τα αποτελέσματα.
Βλέποντας τη μικρή τελετή που προηγήθηκε του παιχνιδιού, με την κατάθεση στεφανιών και λουλουδιών – από τους παίχτες των δύο ομάδων – στη μνήμη των έξι οπαδών του ΠΑΟΚ που χάθηκαν πρόωρα και άδικα πριν 16 χρόνια στο δυστύχημα των Τεμπών, παρασύρθηκα και ξεχάστηκα…
Δεν σκεφτόμουν το παιχνίδι, αλλά αναλογιζόμουν πόσο λίγη αξία έχει μία νίκη σε έναν ποδοσφαιρικό αγώνα, όταν συγκρίνεται με μία ανθρώπινη ζωή, με τη ζωή ενός νέου παιδιού που ακολουθεί την αγαπημένη του ομάδα και δεν γυρίζει ξανά στο σπίτι του, επειδή μοίρα κακιά στερεί από τη δόλια του μάνα το δικαίωμα να το ξανασφίξει στην αγκαλιά της. Όσο και αν είναι ιδιαιτέρως δυσάρεστες αυτές οι σκέψεις, μου έκαναν καλό, αφού μου έδιωξαν το άγχος που είχα για το παιχνίδι και έδωσα στον εαυτό μου το δικαίωμα να χαλαρώσω λιγάκι και να σκεφτώ αλλιώς. Να πω “δεν βαριέσαι… άμα δεν κερδίσουμε, δεν θα χαλάσει ο κόσμος”.
Μπορεί σε πολλούς να ακούγεται παράξενα αυτό που λέω, αλλά έτσι λειτουργώ πριν τα παιχνίδια και όταν αυτά παίζονται. Όταν κουβαλάς το μικρόβιο μέσα σου πάνω από μισό αιώνα, τα παιχνίδια της ομάδας είναι κάτι σαν ιεροτελεστία και όλα πρέπει να γίνουν στην εντέλεια… Όταν μάλιστα αυτή η ομάδα είναι ο ΘΡΥΛΟΣ, το σκηνικό επαναλαμβάνεται πολλές φορές κάθε βδομάδα, αφού έχουμε βαλθεί να πρωταγωνιστούμε σε όλα τα σπορ και τα παιχνίδια είναι πάρα πολλά. Ομάδα στο μπάσκετ των κοριτσιών δεν είχαμε μέχρι τώρα, την αποκτήσαμε και αυτή.
Αντιαθλητικό παιχνίδι εσείς… Γκολ εμείς !
Είπαμε ότι το ποδόσφαιρο είναι παιχνίδι για άντρες, αλλά κάποια παλικάρια το έπιασαν λάθος το νόημα και ξέχασαν ότι οι αντίπαλοί τους είναι επαγγελματίες. Μέτρησα τουλάχιστον τρεις κραυγαλέες περιπτώσεις που κάποιοι ψευτόμαγκες με ασπρόμαυρες φανέλες προσπάθησαν να τραυματίσουν εσκεμμένα τους παίχτες μας, με την απαράδεκτη ανοχή του Γιάχου, ο οποίος ήταν αισχρός στον πειθαρχικό έλεγχο και έδωσε ένα σωρό σφυρίγματα έδρας στην εφαρμογή των κανονισμών. Είδε πώς πήγαινε το παιχνίδι και σου λέει “αυτοί είναι πολύ καλύτεροι, θα κερδίσουν όπως και να ‘χει, οπότε με παίρνει να κάνω τα κέφια της εξέδρας”. Σκέφτομαι και γελάω με αυτά που θα ακούγαμε αν όλα αυτά τα διαιτητικά λάθη γίνονταν ανάποδα… Θα είχαν να λένε για καμιά δεκαετία και θα ζητούσαν δημοψήφισμα για να αποβληθούμε από το πρωτάθλημα.
Παρασύρθηκα και ασχολήθηκα με τη διαιτησία, που δεν το συνηθίζω και δεν θα το έκανα αν δεν υπήρχαν τα αντιαθλητικά χτυπήματα στους παίχτες μας, που με εξόργισαν. Πάντως, η αίσθηση που έχεις – όταν κερδίζεις εκεί μέσα και δεν έχουν ούτε μισή φάση να μιλήσουν για τη διαιτησία – είναι μοναδική. Να είναι καλά τα παιδιά και ο Μάρκο Σίλβα που μας έδωσαν την ευκαιρία να το ζήσουμε απόψε…
Ο Φορτούνης σέρβιρε, ο Ιντέγε έγραψε το πρώτο με όμορφη ενέργεια και άψογο πλασέ, ο Λούκα έπιασε την κεφαλιά-οβίδα ξετινάζοντας για δεύτερη φορά τα δίχτυα του Όλσεν και μετά ανέλαβε δράση ο Ρομπέρτο. Όταν βάζεις δύο γκολ και έχεις σε καλή βραδιά τον… άγιο που φοράει το “16” μπορείς να κερδίσεις και σε πιο δύσκολο παιχνίδι από αυτό της Τούμπας. Προσπάθησαν φιλότιμα να μας απειλήσουν οι γηπεδούχοι, τους δώσαμε την κατοχή της μπάλας, τους έσπρωξε όσο μπορούσε και ο Γιάχος, αλλά το αποτέλεσμα δεν άλλαξε. Η καλύτερη ομάδα κέρδισε και κέρδισε πολύ εύκολα…
Ακολουθεί διακοπή του πρωταθλήματος λόγω των υποχρεώσεων που έχουν οι εθνικές ομάδες (η δική μας συμμετέχει τυπικά πλέον, μετά τους διαδοχικούς διασυρμούς από τις Ιρλανδίες και τις νήσους Φερόες). Για μία καινούργια ομάδα, όπως είναι σε σημαντικό βαθμό η ομάδα που φτιάχνει ο Μάρκο Σίλβα, είναι ευκαιρία να πάρει λίγες ανάσες και να δουλέψει, βελτιώνοντας το παιχνίδι της και βγάζοντας περισσότερους αυτοματισμούς μέσα στο γήπεδο. Είπαμε ότι ο Πορτογάλος τεχνικός είναι δουλευταράς και δείχνει αρκετά ενήμερος πάνω στο σύγχρονο ποδόσφαιρο. Νέος άνθρωπος είναι, μακάρι να πετύχει και να ικανοποιήσει τις δικές του φιλοδοξίες, εκτοξεύοντας μία καριέρα που βρίσκεται ακόμα στο ξεκίνημά της.
dp11 – Δημήτρης Παπαχρήστος
