Δύσκολη κλήρωση για τους… αντιπάλους μας !

“Θα μπορούσε να είναι καλύτερη, όπως θα μπορούσε να είναι και πολύ χειρότερη η κλήρωση των ομίλων του Champions League για την ομάδα μας. Δεν χρειάζεται ούτε απαισιοδοξία, ούτε ενθουσιασμός… θα παλέψουμε για το καλύτερο και όπου μας βγάλει” γράφει ο dp11 στο σημερινό του κείμενο.

safe_image

Στο τελευταίο υστερόγραφο του προηγούμενου κειμένου αυτής της στήλης, έγραψα ότι δεν σκοπεύω να γράψω ξανά πριν τελειώσει το επόμενο παιχνίδι της ομάδας μας, το Σάββατο στο Αγρίνιο. Όμως, η σημερινή κλήρωση των ομίλων και ο καθορισμός του προγράμματος των αγώνων στο Champions League είναι ένα σημαντικό γεγονός και, αφού βρήκα λίγο χρόνο, είπα να… αθετήσω την υπόσχεσή μου και να γράψω λίγα πράγματα.

Η άγνωστη Μάλμε και το πρόγραμμα των αγώνων

Όταν η κληρωτίδα σε τοποθετεί κάτω από την πρωταθλήτρια Ισπανίας και φιναλίστ της περσινής διοργάνωσης του Champions League, που έχασε την ευκαιρία να σηκώσει την κούπα επειδή δέχτηκε ένα γκολ στις καθυστερήσεις του τελικού και παρέδωσε πνεύμα στην παράταση, όταν κληρώνεσαι στον ίδιο όμιλο με την πρωταθλήτρια Ιταλίας και τον όμιλο συμπληρώνει η πρωταθλήτρια Σουηδίας, η οποία στα play off έκανε φύλλο και φτερό μία πολύ καλή και οικονομικά εύρωστη ομάδα, όπως ήταν η πρωταθλήτρια Αυστρίας, καλείσαι να αντιμετωπίσεις μία μεγάλη πρόκληση και να δείξεις πόσο μετράς !

Οι βιαστικοί άρχισαν να λένε : τουλάχιστον, έχουμε εξασφαλισμένη την τρίτη θέση και τη συνέχεια στο Europa League. Διαφωνώ εντελώς… καμία θέση δεν είναι εξασφαλισμένη και όσοι θεωρούν ότι οι Σουηδοί θα αποτελέσουν τον σάκκο του μποξ, είναι αλάργα νυχτωμένοι. Βλέποντας κάποια στιγμιότυπα από τα παιχνίδια των Σουηδών στα play off απέναντι στη Σάλτσμουργκ, διαπίστωσα ότι πρόκειται για μία πολύ αθλητική ομάδα, η οποία μπορεί να κάνει ζημιά σε οποιονδήποτε αντίπαλο.

Βεβαίως, έχει σημαντικά κενά στην άμυνα και ίσως στάθηκε αρκετά τυχερή σε πολλές φάσεις και στα δύο παιχνίδια απέναντι στους Αυστριακούς. Όπως είναι αλήθεια ότι της λείπουν και οι εμπειρίες από αγώνες σ’ αυτό το επίπεδο, αλλά είναι μία συγκροτημένη ομάδα που παίζει γρήγορα και μπορεί να κάνει ζημιές. Ένας λόγος παραπάνω είναι ότι βρίσκεται σε φουλ φόρμα, αφού εκεί στον Βορρά παίζουν όλο το καλοκαίρι και κάθονται τον χειμώνα, λόγω των καιρικών συνθηκών. Είναι καλό ότι θα πάμε νωρίς να παίξουμε στη Σουηδία (1/10) και ότι έρχονται για το τελευταίο παιχνίδι στο “Γ. Καραϊσκάκης” στου Δεκέμβρη τις εννιά, που ‘χεις Άννα τη γιορτή σου (όπως λέει και το τραγούδι)…

Πολύ ασχολήθηκα με δαύτους και το έκανα επειδή είναι η λιγότερο γνωστή ομάδα από τις τρεις αντιπάλους μας. Επ’ ευκαιρία, μιας και αναφέρθηκα στο πρόγραμμα των αγώνων, το παραθέτω ολόκληρο για όσους από εσάς τυχαίνει να μην το ξέρετε.

16/09 ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ – Ατλέτικο Μ.

01/10 Μάλμε – ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ

22/10 ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ – Γιουβέντους

04/11 Γιουβέντους – ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ

26/11 Ατλέτικο Μ. – ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ

09/12 ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ – Μάλμε

Είμαστε μπροστά σε μία μεγάλη πρόκληση…

Οι πρωταθλητές Ισπανίας και Ιταλίας νομίζω ότι δεν χρειάζονται ιδιαίτερες συστάσεις. Πρόκειται για δύο πολύ καλές και δύσκολες ομάδες, οι οποίες προέρχονται από δύο πρωταθλήματα που ανήκουν στην ελίτ του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου και σε συλλογικό επίπεδο και σε επίπεδο εθνικών ομάδων. Μην ξεχνάμε ότι η Ισπανία (2010) και η Ιταλία (2006) ήταν οι παγκόσμιες πρωταθλήτριες, πριν το τελευταίο Μουντιάλ.

Επειδή τυχαίνει να ξέρω αρκετά Μαθηματικά και, νομίζω ότι, κάτι σκαμπάζω και από ποδόσφαιρο… θα γράψω, για ακόμα μία φορά, ότι το ποδόσφαιρο δεν είναι Μαθηματικά και θα προσθέσω ότι μπάλα δεν παίζουν τα μπάτζετ και τα ονόματα. Στο γρασίδι μετράνε άλλα πράγματα, όπως είναι η διάθεση για διάκριση και η ψυχολογία των παιχτών, το σωστό διάβασμα των παιχνιδιών από τους προπονητές κλπ.

CL_2014

Χωρίς καμία αμφιβολία, οι δύο αντίπαλοί μας (Ατλέτικο και Γιουβέντους) έχουν πολύ μεγαλύτερα μπάτζετ και ονόματα που μετράνε πολύ στον ευρωπαϊκό χώρο. Ακριβώς αυτή είναι και η μεγάλη πρόκληση για την ομάδα μας… για τους παίχτες και για τον Μίτσελ, για τη Διοίκηση και για εμάς, τους οπαδούς του ΘΡΥΛΟΥ.

Όταν φιλοδοξείς να κάνεις βήματα προς τα μπροστά και να καθιερωθείς ανάμεσα στους μεγάλους, πρέπει να νικήσεις αυτούς που θεωρούνται μεγάλοι… Για να γίνεις βασιλιάς, πρέπει να σκοτώσεις τον βασιλιά !

Ξέρω ότι δεν θα είναι εύκολο, αλλά τίποτα σπουδαίο δεν γίνεται εύκολα σ’ αυτή τη ζωή. Λέω και ξαναλέω, σε σημείο που μπορεί και να γίνομαι βαρετός, ότι ο δρόμος προς την επιτυχία είναι πάντα ανηφορικός και δύσκολος. Όποιος νομίζει ότι του αξίζει κάτι καλύτερο και κάτι περισσότερο απ’ αυτά που έχει, δεν έχει παρά να το αποδείξει. Ιδού η Ρόδος, ιδού και το… πήδημα !

Μπορούμε… αρκεί να το πιστέψουμε !

Η φύση, δηλαδή οι γονείς μου, με έκαναν αισιόδοξο άνθρωπο και τους ευχαριστώ πολύ για αυτό, όπως και για πάρα πολλά ακόμα… Όμως, δεν είναι μόνον θέμα ιδιοσυγκρασίας, είναι και αποτέλεσμα του ψυχισμού που διαθέτει ο καθένας από εμάς. Όταν έχεις μάθει να αγωνίζεσαι για ένα κομμάτι ψωμί από τη μέρα που θυμάσαι τον εαυτό σου, τότε δεν κωλώνεις ποτέ και σε τίποτα, υιοθετείς σαν “πιστεύω” σου τη φράση : “δεν υπάρχουν αδιέξοδα στη ζωή, αλλά μόνον στα κεφάλια μας…” και προχωράς κόντρα σε θεούς και δαίμονες, κόντρα σε λυτούς και δεμένους !

Αν είσαι και χριστιανός, κάνεις τον σταυρό σου και παρακαλάς τον Θεό να σου δίνει υγεία και είσαι διατεθειμένος να παλεύεις πάντα και για όλα, χωρίς φόβο και με πολύ πάθος… Ακριβώς επειδή έχω τέτοιες απόψεις και ενστερνίζομαι αυτή τη φιλοσοφία, γι’ αυτό κρατάω μία αντίστοιχη στάση ζωής και ίσως να είναι αυτός ένας πολύ βασικός λόγος που υποστηρίζω τον ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ μας.

Ναι, ρε μάγκες… είμαστε μια ομάδα με κοχόνες (αφού προσπαθούμε να ακολουθήσουμε το ισπανικό μοντέλο, ας βάλουμε και την αντίστοιχη λέξη για να το περιγράψουμε). Προσωπικά, δεν είχα και δεν έχω, ούτε πρόκειται ποτέ να αποκτήσω τον χαρακτήρα του ψευτοτσαμπουκά, που… πουλάει μούρη σ’ αυτούς που έχει του χεριού του. Αηδιάζω όταν το βλέπω από κάποιους δικούς μας και, δυστυχώς, υπάρχουν τέτοιοι και δεν είναι καθόλου λίγοι.

Τσαμπουκάς, όπως τον εννοώ, είναι να μην κωλώνεις και να μην υποστέλεις ποτέ τις σημαίες σου… Δεν είναι να πετάς πλαστικά κύπελλα στον Αναστασίου και να τον κάνεις “ήρωα”, ούτε να φλομώνεις το γήπεδο με χρωματιστά καπνογόνα, δημιουργώντας ασφυξία στα παιδιά που βρίσκονται στον αγωνιστικό χώρο και χρειάζονται οξυγόνο, ούτε να “τα κάνεις πουτάνα” επειδή στράβωσε ένα παιχνίδι. Δεν είναι μαγκιά και τσαμπουκάς να βρίζεις ζωντανούς και πεθαμένους, μάνες και αδερφές, πόλεις και συνοικίες…

Μαγκιά και τσαμπουκάς είναι να υποστηρίζεις με πάθος την ομάδα με τα ερυθρόλευκα, πάντα και παντού, με κρύα και με ζέστες, με βροχές και με χιόνια… Να μην αφήνεις κανέναν κερατά να βάζει τον ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ στο βρωμόστομά του, να μην “τσιμπάς” στην οργανωμένη προπαγάνδα των απέναντι, που προσπαθούν συστηματικά να μειώσουν την ομάδα μας, επειδή αυτοί ασχολούνται με τη… φύτευση και την καλλιέργεια κηπευτικών !

Τσαμπουκάς για την ομάδα που λέγεται ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ είναι να βουλώνει όλα τα στόματα με… σκατά, επιτυγχάνοντας καθαρές και ευρείες νίκες μέσα στα γήπεδα. Τσαμπουκάς για τη Διοίκηση της ΠΑΕ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ είναι να μην δίνει ποτέ και σε κανέναν δικαιώματα, να καθίζει στο σκαμνί τους συκοφάντες και να ενισχύει την ομάδα με παιχταράδες, ενημερώνοντας με ειλικρίνεια και με καθαρές κουβέντες όλο αυτὀ τον κόσμο που ζει και αναπνέει για το μεγαλείο τoυ ΘΡΥΛΟΥ μας.

Έμειναν 4 μέρες μέχρι το τέλος των μεταγραφών και ακούσαμε απόψε τον Πρόεδρο, μετά την κλήρωση, να μιλάει στην κάμερα της NOVA και να… αντιγράφει τον τίτλο ενός προηγούμενου κειμένου αυτής της στήλης, λέγοντας ότι “η ιστορία επαναλαμβάνεται”, σαν απάντηση στην ερώτηση : στην περσινή κλήρωση είχατε υποσχεθεί δύο μεταγραφές… αυτό, ισχύει και φέτος ;

Μετά και την πώληση του Μανωλά, τα ταμεία της ΠΑΕ είναι αρκετά γεμάτα πλέον… Περιμένουμε να αποκτηθούν δύο παίχτες που θα κάνουν τη διαφορά, όχι Γιαταμπαρέδες και Ουρτάδους. Ελπίζουμε να έχουμε ευχάριστα νέα στο μεταγραφικό μέτωπο τις επόμενες μέρες… Το αξίζει ο κόσμος του ΘΡΥΛΟΥ και το έχει ανάγκη η ομάδα μας, για να γράψει νέες λαμπρές σελίδες στην ιστορία της.

ΥΓ.1 Είναι πολύ θετικό το γεγονός ότι πέρασαν όλες οι ελληνικές ομάδες (εκτός από τον Ατρόμητο που αυτοκτόνησε στο παιχνίδι του Περιστερίου κόντρα στη Σαράγεβο) στους ομίλους του Europa League, για τρεις κυρίως λόγους : α) η Ελλάδα θα μαζέψει κάποιους πόντους στη βαθμολογία της ΟΥΕΦΑ, β) οι τρεις ομάδες θα μοιραστούν το market pool και αυτό δεν θα πάει ολόκληρο σε μία ομάδα, όπως έγινε πέρσι που το πήρε ο Σαββίδης και γ) οι αντίπαλοί μας θα έχουν και άλλες υποχρεώσεις, οπότε δεν θα ασχολούνται “αχάλαγοι” μόνον με τις εγχώριες διοργανώσεις. Εκεί θα φανεί και πόσο σημαντικό είναι το βάθος του ρόστερ κάθε ομάδας.

ΥΓ.2 Θέλω να ευχαριστήσω τον Κώστα Μανωλά για όσα προσέφερε, πρώτα αγωνιστικά και μετά οικονομικά, στην ομάδα μας και να του ευχηθώ “καλή επιτυχία στη συνέχεια της καριέρας του” μέσα από την καρδιά μου. Οι δηλώσεις που έκαναν, αυτός και η μητέρα του, όταν ολοκληρώθηκε η μετακίνηση του παίχτη στη Ρόμα, εκτός από συγκινητικές, είναι και πολύ σημαντικές από κάθε άποψη για την ομάδα μας. Στο καλό, Κώστα… και ελπίζω, όπως είπες κι εσύ, να ξανασμίξουν κάποια μέρα οι δρόμοι μας !

dp11 – Δημήτρης Παπαχρήστος