Χρόνια πολλά σου, “αρχηγέ”!!!
Οι Ινδιάνοι , είχαν τα τοτέμ, τα οποία τους προφύλασσαν από τα κακά πνεύματα και τους εξύψωναν το ηθικό στην μάχη, μαζί με το ”νερό της φωτιάς”, για να είμαστε ειλικρινείς. Τα τοτέμ, ήταν ξύλινοι πάσσαλοι σκαλισμένοι με την μορφή ζώων και είχαν υπερφυσικές ιδιότητες για τους ιθαγενείς. Για εμάς τους γάβρους όμως, το αντίστοιχο τοτέμ είναι δόξα τον Θεό έμβιο και έχει ονοματεπώνυμο. Πρόκειται για τον αρχηγό των αρχηγών, τον ανυπέρβλητο Πρέντραγκ Τζόρτζεβιτς, ο οποίος σήμερα γίνεται 42 ετών.
Γ
Γεννημένος στις 4 Αυγούστου του 1972 στο Κραγκούγιεβατς της Σερβίας, ο Τζόλε ξεκίνησε την ποδοσφαιρική του καριέρα σε ηλικία 18 ετών στην Ραντνίσκι Κραγκούγιεβατς. Μετά από 11 συμμετοχές και 2 γκόλ, μετεγγράφεται το 1991 στα αδέρφια μας στον Ερυθρό Αστέρα (11 συμ, 1 γκόλ) από όπου πηγαίνει με δανεισμό στην Σπαρτάκ Σουμπότιτσα (25 συμ, 3 γκόλ). Το 1993 μετακόμισε στην Ελλάδα για να αγωνιστεί στον Πανηλειακό, που τότε έπαιζε στη Γ’Εθνική. Προσωπική επιλογή του τότε προέδρου των ερυθρολέυκων της Ηλείας, κυρίου Σταυρόπουλου, ήταν από τους μεγάλους συντελεστές στις διαδοχικές ανόδους της ομάδας. Στην τριετία 1993-1996 κατέγραψε 111 συμμετοχές και 15 γκόλ , συνοδευμένα με εκπληκτικές εμφανίσεις που τραβούν το ενδιαφέρον των 2 αιωνίων αντιπάλων, του Ολυμπιακού και του ΠΑΟ.
Οι μεθοδευμένες κινήσεις του μέγιστου Σωκράτη Κόκκαλη και η απάντηση στην ισχνή οικονομική προσφορά των αντιπάλων μας, φέρνουν ”πακέτο” στο λιμάνι τον Τζόλε μαζί με τον ”διόσκουρό” του στον Πανηλειακό, Στέλιο Γιαννακόπουλο.
Αμφότεροι ήταν από τους παίκτες που συνετέλεσαν περισσότερο στην κατάκτηση των εφτά συνεχόμενων πρωταθλημάτων. Ξεχώρισε γρήγορα χάρη στον εκπληκτικό συνδυασμό δύναμης, ταχύτητας, αντοχής καθώς και της καλής ντρίμπλας και σέντρας που διέθετε. Σύντομα έγινε εκτελεστής όλων των στημένων φάσεων, των πέναλτι και ταυτόχρονα ηγέτης του Ολυμπιακού. Σκόραρε 50 φορές για λογαριασμό του Ολυμπιακού τα 5 πρώτα χρόνια, κερδίζοντας παράλληλα και τα 5 πρωταθλήματα. Την έκτη χρονιά (2002/03) σκόραρε 14 γκολ στο πρωτάθλημα και έδωσε 15 ασίστ. Ακόμα, σκόραρε 4 γκολ σε 6 παιχνίδια στο Τσάμπιονς Λίγκ, κάνοντας μάλιστα χατ – τρικ στον αγώνα με τη Μπάγερ Λεβερκούζεν, την βραδιά του αλησμόνητου 6-2 στην Ριζούπολη. Το 2003/04, ο Τζόρτζεβιτς πέτυχε 10 γκολ στο πρωτάθλημα και έδωσε 22 ασίστ. Έτσι, ψηφίστηκε ο καλύτερος παίκτης στην Α’ Εθνική , αν και ο Ολυμπιακός δεν κέρδισε το πρωτάθλημα τη χρονιά αυτή.
Στο UEFA Champions League τη χρονιά 2004/05 έχασε τα τρία πρώτα παιχνίδια εξ αιτίας τραυματισμού, αλλά επέστρεψε και σκόραρε το νικητήριο γκολ εναντίον της Ντεπορτίβο Λα Κορούνια. Συμμετείχε και στα τέσσερα παιχνίδια του Κυπέλλου UEFA, σκοράροντας εναντίον της Νιουκάστλ Γιουνάιτεντ. Στο ελληνικό πρωτάθλημα, οδηγεί τον Ολυμπιακό στο νταμπλ βάζοντας πέντε γκολ και δίνοντας έξι ασίστ.
Προς γενική έκπληξη, το 2005/06 ήταν η πιο παραγωγική χρονιά του 34χρονου πλέον Τζόρτζεβιτς, χάνοντας μόλις ένα παιχνίδι στο πρωτάθλημα της Α’ Εθνικής και όντας ανάμεσα στους πρώτους σκόρερς του πρωταθλήματος με 15 γκολ. Η ομάδα του κέρδισε και πάλι το νταμπλ, ενώ συμμετείχε στο Μουντιάλ του 2006.
Το 2006/07 κατέκτησε τον τίτλο του πρωταθλητή για 10η φορά στα 11 χρόνια παρουσίας του στον Ολυμπιακό. Ωστόσο μία εβδομάδα μετά τη φιέστα, στις 20 Μαΐου του 2007 σκοτώθηκε σε τροχαίο δυστύχημα στο Βελιγράδι ο μικρός του αδερφός σε ηλικία 20 ετών. Λίγες μέρες μετά την κατάκτηση του πρωταθλήματος του 2006, κινδύνευσε η ζωή του Τζόρτζεβιτς ο οποίος είδε το αυτοκίνητό του να καταστρέφεται ολοσχερώς ύστερα από τροχαίο ατύχημα.
Στις 30 Μαρτίου 2009 ανακοίνωσε τον τερματισμό της καριέρας του ως ποδοσφαιριστής. Στις 26 Απριλίου 2009 έπαιξε το τελευταίο του παιχνίδι στο ελληνικό πρωτάθλημα εναντίον της ομάδας του Θρασύβουλου. Τελευταίο επίσημο παιχνίδι της καριέρας του ήταν ο τελικός κυπέλλου εναντίον της ΑΕΚ, στις 2 Μαΐου 2009, που συνοδεύτηκε και με τον τελευταίο του τίτλο. Το 2009 τιμήθηκε με ειδικό βραβείο (έπαθλο αθλητικής προσφοράς και ήθους) από το Σύνδεσμο Αθλητικών Συντακτών Ελλάδας.
Ο Τζόρτζεβιτς έκανε ντεμπούτο με την εθνική Σερβίας εναντίον της Ελβετίας τον Σεπτέμβριο του 1998. Συμμετείχε στην πρόκριση της εθνικής του ομάδας για το UEFA Euro 2000, αλλά δεν επιλέχθηκε για να συμμετάσχει στα τελικά. Συμμετείχε, επίσης, στα προκριματικά για το UEFA Euro 2004, αλλά η Σερβία – Μαυροβούνιο δεν προκρίθηκε για τα τελικά της Πορτογαλίας. Ωστόσο, συμμετείχε στο Μουντιάλ του 2006.
Ο «Τζόλε» είναι ο παίκτης με τα περισσότερα πρωταθλήματα στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου, έχοντας κατακτήσει 12 συνολικά . Ακολουθούν με 10 κατακτήσεις οι Αντώνης Νικοπολίδης, Αλέκος Αλεξανδρής, Γιώργος Ανατολάκης και Μίμης Δομάζος.
Τέλος, στις 18 Φεβρουαρίου 2009 έγινε ο πρώτος σκόρερ του Ολυμπιακού στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Με το γκολ που πέτυχε ενάντια στη Σεντ Ετιέν έφτασε τα 15 τέρματα, ξεπερνώντας έτσι το Νίκο Αναστόπουλο.
Συνολικά τα ατομικά ρεκόρ του:
Πρώτος ξένος ποδοσφαιριστής του Ολυμπιακού σε συμμετοχές στο πρωτάθλημα (341 συμμετοχές)
Τρίτος ποδοσφαιριστής σε συμμετοχές στην ιστορία του Ολυμπιακού (341 συμμετοχές, πρώτος ο Κυριάκος Καραταΐδης με 363, δεύτερος ο Γιάννης Γκαϊτατζής με 346)
Πρώτος ξένος σκόρερ του Ολυμπιακού (156 γκολ)
Τέταρτος σκόρερ του Ολυμπιακού στο πρωτάθλημα (126 γκολ, πρώτος ο Γιώργος Σιδέρης με 224)
Ο ποδοσφαιριστής με τα περισσότερα πρωταθλήματα στην Ελλάδα (12 τίτλοι)
Πρώτος ποδοσφαιριστής του Ολυμπιακού σε συμμετοχές στην Ευρώπη (76 συμμετοχές)
Πρώτος σκόρερ του Ολυμπιακού στην Ευρώπη (15 γκολ)
Πρώτος ποδοσφαιριστής του Ολυμπιακού σε συμμετοχές στο Τσάμπιονς Λιγκ
Πρώτος σκόρερ ελληνικών ομάδων στο Τσάμπιονς Λιγκ (9 γκολ, μαζί με το Μιχάλη Κωνσταντίνου)
Πρώτος ξένος ποδοσφαιριστής του Ολυμπιακού σε χρονική διάρκεια παραμονής (13 χρόνια)
Μοναδικός ποδοσφαιριστής του Ολυμπιακού με χατ-τρικ στο Τσάμπιονς Λιγκ (στο 6-2 με Λεβερκούζεν το 2002)
3 φορές καλύτερος ξένος ποδοσφαιριστής (2001, 2002, 2003)
Είναι νυμφευμένος με Ελληνίδα και έχει πάρει την ελληνική υπηκοότητα, μιας και λατρεύει την χώρα μας. Τα συναισθήματα είναι αμοιβαία μιας και δεν υπάρχει Έλληνας ποδοσφαιρόφιλος που να μην αναγνωρίζει την τεράστια κλάση του Πέτρου μας. Για τον υπογράφοντα είναι ο μακράν καλύτερος βάσει προσφοράς μη Έλληνας ποδοσφαιριστής που έχει αγωνιστεί με την ερυθρόλευκη. Τον θυμάμαι ακόμα στο τελευταίο του ντέρμπι στην Τούμπα να μην κωλώνει στις κλασσικές προκλήσεις και στις αλητείες των μπουγατσομάχων, με τα καδρόνια και τα μπουκάλια να σφυρίζουν δίπλα στο αυτί του σε κάθε κόρνερ. Μακάρι Παναγία μου να με αξιώσει ο Θεός να ξαναδώ ένα παίκτη φτιαγμένο από την ιδιαίτερη πάστα του Τζόλε. Ξέρω ότι συνήθως ο Ύψιστος σπάει το καλούπι, αλλά ας ελπίσουμε να έχει κάτι φυλαγμένο στην αποθήκη Του για εμάς τους εραστές της όμορφης μπάλλας.
Όπως και να έχει, χρόνια πολλά στον αρχηγό των αρχηγών. Μακάρι κάποια στιγμή να γίνει ο Γκουαρδιόλα του Θρύλου, αναλαμβάνοντας την τεχνική μας ηγεσία……
