Ρακοσυλλέκτες αχάριστων κοτόπουλων

kotop

Από τα λίγα πράγματα που δείχνουν τον πραγματικό χαρακτήρα ενός ανδρός, είναι η αξιοπρέπειά του. Οι αντιστάσεις του απέναντι στην εύκολη λύση και κυρίως το να μην ξεχνάει όσους του έκαναν καλό σε κάποια δύσκολη στιγμή της ζωής του. Δυστυχώς, όλο και πληθαίνουν οι χωρίς παντελόνια ”άντρες” και στον αθλητικό χώρο.

Μετά λοιπόν τον Σχορτσιανίτη που ο Θρύλος έκανε άνθρωπο βοηθώντας τον να χάσει περιττά κιλά και χρυσώνοντάς τον και αυτός πήγε σε αυτούς που του έβριζαν την μητέρα , τα κιλά και το χρώμα. Τον Μαυροκεφαλίδη, που πήγε σε αυτούς που τον καθύβριζαν και του στέρησαν τουλάχιστον ένα Πρωτάθλημα Ελλάδος όταν φόραγε την τιμημένη ερυθρόλευκη. Ακόμα και τον Γιάνκοβιτς, που προφανώς θεωρεί τιμή να δουλεύει με τον ηθικό αυτουργό της αναπηρίας του συγχωρεμένου πατέρα του, ήρθε και η σειρά του Βασιλόπουλου.

kotes mazi

Τον Παναγιωτάκη τον κάναμε άνθρωπο όταν τον πήραμε το 2005 από τον ΠΑΟΚ. Ένας ταλαντούχος πάουερ φόργουορντ, αλλά μεγάλη κότα! Από το 2007 όταν και προέκυψε το σοβαρότατο θέμα με την μέση του, οι κύριοι Αγγελόπουλοι έσκυψαν πάνω του με αγάπη και του πρότειναν να τον πάνε στον καλύτερο χειρουργό  του κόσμου στην συγκεκριμένη πάθηση. Μιλάμε για ποσοστό επιτυχίας άνω του 86% . Όμως, η ακατανόητη εμμονή του Βασιλόπουλου, κόστισε στην ομάδα πολλές νίκες και άλλους τόσους τίτλους εξαιτίας της ωσεί παρών συμμετοχής του στις αγωνιστικές μας υποχρεώσεις. Καταλαβαίνετε τι είναι να πληρώνεις ΤΖΑΜΠΑ για τέσσερα χρόνια έναν παίκτη που από ΔΙΚΗ του φοβία δεν μπορείς να έχεις αρτιμελή, και εν τούτοις να ασχολείσαι μαζί του καλύτερα από τον φυσικό σου γιό????

 kotopoula

Και όμως, αυτός ο τραγελαφικά χεσμένος άνθρωπος, που επίσης έχασε Πρωταθλήματα από την πράσινη παράγκα, το συζητάει να πάει σε δαύτους. Ας πάει, αδέρφια. Ας μαζέψουν ΟΛΟΥΣ τους αποτυχημένους μας, κι εμείς ας αρκεστούμε στην συνταγή που θα μας οδηγήσει στην τρίτη συνεχόμενη κρυστάλλινη Ευρωλίγκα.  Ακολουθεί μια μαντινάδα, ελαφρώς παραφρασμένη για να πιάσετε το νόημα, αδέρφια:

” Άντρας με άντρα διαφορά, έχει πολύ μεγάλη, αλλού είναι ο διάδοχος και άλλος πάει σε αυτούς που έπαψαν τον Γκάλη”