Πώς πάμε… γιατρέ ;

“Η ομάδα χρειάζεται δουλειά και ενίσχυση… δεν είναι ώρα για πανηγύρια, έγραφα την περασμένη Κυριακή. Μετά την αγχωτική νίκη κόντρα στον Παναιτωλικό, επιμένω και φωνάζω όσο πιο δυνατά μπορώ: φέρτε παίχτες, πριν βρεθούμε ξανά από κάτω… θα τρέχουμε και δεν θα φτάνουμε” γράφει ο dp11 στο σημερινό του κείμενο.

man_dos_mitro

Την ψυχή μας έβγαλαν πάλι… Δεν μου βγαίνουν τα λόγια, δεν ξέρω με ποιον να τα βάλω, μπας και μπορέσω να διώξω τον αέρα που έχω μαζέψει μέσα μου… κοντεύω να εκραγώ. Να ‘ναι καλά το παλικάρι, για τον Ντοσεβί λέω, που κυνήγησε τη φάση του 69ου λεπτού και κατάφερε να σκοράρει.

Παίζοντας χωρίς τον Τσόρι και βλέποντας τον Περέιρα να βγάζει τον Φορτούνη, με έζωσαν τα φίδια… τυχαίνει να έχω και τις χειρότερες δυνατές σχέσεις με δαύτα. Το πρόβλημα, μέχρι εκείνο το σημείο, δεν ήταν ότι χάναμε τις ευκαιρίες, αλλά ότι δεν κάναμε ευκαιρίες για να σκοράρουμε.

Οι πλάγιοι αμυντικοί έπαιζαν συντηρητικά και δεν βοηθούσαν πολύ στη δημιουργία, ο Κασάμι δεν ήταν σε καλή μέρα, ο Μήτρογλου ήταν σε ακόμα χειρότερη, ο Αφελάι κινούνταν σε ρηχά νερά… Οι γιόμες από τον Ρομπέρτο και από τον Σιόβα, οι φιλότιμες προσπάθειες του Μανιάτη και οι προσωπικές ενέργειες του Ντοσεβί δεν αρκούσαν για να βάλουν δύσκολα στην οργανωμένη αμυντική διάταξη του Χάβου και να λύσουν τον γόρδιο δεσμό.

Κοιτάζοντας τις επιλογές που είχε ο Περέιρα, ένιωθα το ίδιο αμήχανα με εκείνον. Χωρίς Τσόρι και Μιλιβόγεβιτς, χωρίς Φουστέρ και Ν’Ντιγκά… υπάρχει πρόβλημα, όπως και να το κάνουμε. Ποιο από τα παιδιά που κάθονταν στον πάγκο θα μπορούσε να βγάλει το φίδι απ’ την τρύπα ;

Πολλά έγραψα… προτιμώ να μην το σκέφτομαι και πονάει το στομάχι μου. Ώρες-ώρες αναρωτιέμαι αν αυτοί που διοικούν την ομάδα μας και κρατούν το τιμόνι στα χέρια τους, έχουν τόσα άγχη και τόσες ανησυχίες, όσες έχουν κάποιοι μαλάκες σαν εμένα και σαν πολλούς ακόμα.

Ευτυχώς, υπάρχουν και τα άλλα σπορ

Αφού κερδίσαμε στην Πόλη, χωρίς να… βλέπω το παιχνίδι, σημαίνει ότι κάτι καλό γίνεται στην ομάδα μας. “Καρυδάτη” νίκη μέσα σε μία πολύ δύσκολη έδρα και απέναντι σε μία ομάδα με καλούς παίχτες και πολύ ψηλό μπάτζετ. Μπράβο στα παιδιά, μπράβο στον Γιάννη Σφαιρόπουλο και εύχομαι να σταματήσει επιτέλους αυτή η κατάρα με τους συνεχείς τραυματισμούς. Περιμένω από τους αδελφούς Αγγελόπουλους να κάνουν μία καλή προσθήκη στους ψηλούς, για να μπορούμε να κοιτάξουμε πολύ μακριά !

Όμως, πολύ μακριά μπορούμε να κοιτάζουμε και στο πόλο, καθώς οι ομάδες ανδρών και γυναικών “καθάρισαν” σήμερα τη Βουλιαγμένη (την κανονική, οι άλλοι… αυτοί με τα μπρατσάκια και τα πράσινα σκουφάκια, λέγονται βουλιαγμένοι). Αξίζουν πολλά μπράβο σ’ αυτά τα παιδιά, αγόρια και κορίτσια, στους προπονητές τους και στη Διοίκηση του Μιχάλη Κουντούρη, που μας χαρίζουν τόσες χαρές και πολλούς τίτλους.

Φαντάζομαι ότι δεν υπάρχει κάποιος, από τον αντρικό πληθυσμό τουλάχιστον, που δεν πήρε χαμπάρι ότι έκλεισε και έρχεται η Ιβάνα Νέσοβιτς στη γυναικεία ομάδα του βόλεϊ του ΘΡΥΛΟΥ. Φωτογραφίες της κοπέλας μην περιμένετε από εμένα, υπάρχουν άλλοι αρμόδιοι για αυτές τις δουλειές. Θα αρκεστώ να πω ότι είναι γυναικάρα και πολύ καλή παίκτρια, οπότε υπάρχει ένας επιπλέον λόγος για να γεμίζει το κλειστό γυμναστήριο “Μελίνα Μερκούρη” στου Ρέντη.

ΥΓ. Μετά τη γνωστή μας τρόικα, που όλοι θέλουμε να την ξεφορτωθούμε, εμφανίστηκε και άλλη τρόικα… αποτελούμενη από τους γνωστούς “εξυγιαντές” του ποδοσφαίρου. Όπως καταλαβαίνετε, το σύνθημα “όλοι τους και μόνοι μας” δικαιώνεται πανηγυρικά… Στείλτε τους χαιρετίσματα ότι εμείς δεν μασάμε και τους περιμένουμε !

dp11 – Δημήτρης Παπαχρήστος