Είναι ακόμα νωρίς, αλλά…

Είναι ακόμα νωρίς, αλλά…

maniaΝα ‘μαστε ξανά πίσω στις επάλξεις… Τελείωσαν οι διακοπές, άρχισε το πρωτάθλημα και έχουμε πλέον αντικείμενο για να συζητήσουμε. Είχα την σπάνια ευκαιρία να παρακολουθήσω το παιχνίδι της πρεμιέρας από τις εξέδρες του ΟΑΚΑ και δεν την άφησα να πάει χαμένη.

Δεν μου άρεσε το παιχνίδι, ούτε η ομάδα μας. Λίγα πράγματα είδαμε, τα νύχια μας φάγαμε και με το στανιό κερδίσαμε… Δεν είναι στον χαρακτήρα μου να είμαι βιαστικός και δεν θέλω να είμαι άδικος με κανέναν. Συγκρίνοντας την ενδεκάδα που παρέταξε ο Μίτσελ κόντρα στην Καλλονή, με αυτήν που έπαιξε στον τελικό του Κυπέλλου (Κάρολ, Μοντέστο, Μανωλάς, Σιόβας, Χολέβας, Φέισα, Μανιάτης, Μασάντο, Φουστέρ, Μήτρογλου και Αμπντούν) διαπιστώνουμε ότι η ομάδα ήταν αλλαγμένη κατά 7/11. Επομένως, είναι λογικό να μην υπάρχει η απαιτούμενη ομοιογένεια, να μην λειτουργούν οι αυτοματισμοί και να μην βλέπουμε αυτά που θέλουμε μέσα στο γήπεδο.

Όμως, σε κάθε λόγο υπάρχει και αντίλογος. Οι παίχτες οι οποίοι πήραν τις θέσεις αυτών που αποχώρησαν από την ομάδα ή δεν επιλέχτηκαν στο αρχικό σχήμα, διαθέτουν ποδοσφαιρική ποιότητα και θα μπορούσαν να δείξουν περισσότερα πράγματα στο γήπεδο. Είναι αλήθεια ότι οι αντίπαλοι έπαιξαν πολύ κλειστά, αλλά κι εμείς δεν είχαμε κίνηση χωρίς τη μπάλα και η ανάπτυξη του παιχνιδιού ήταν προβλέψιμη.

Προσπαθήσαμε να παίξουμε από τα πλάγια, αλλά δεν καταφέραμε να τροφοδοτήσουμε τον Σαβιόλα, παιχνίδι από τον άξονα δεν είδαμε, Μανιάτης και Ντομίγκεζ προσπάθησαν να δημιουργήσουν χωρίς αποτέλεσμα. Η είσοδος του Φετφατζίδη άλλαξε προς το καλύτερο την εικόνα της ομάδας, ήρθε το γκολ και άνοιξε λίγο το παιχνίδι, αλλά… Δεν είναι αυτό που θέλουμε να βλέπουμε και μακάρι να βελτιωθούμε γρήγορα, πριν μας κοστίσουν βαθμολογικά αυτές οι πολύ ρηχές εμφανίσεις.

Όπως η ομάδα, έτσι κι εγώ δεν έχω βρει ακόμα τον ρυθμό μου και θα κινηθώ σε ρηχά νερά σ’ αυτό το κείμενο. Αφού επισημάνω δύο πράγματα που αφορούν στις επιλογές του Μίτσελ, θα κάνω μία σύντομη αναφορά σε καθέναν από τους παίχτες που αγωνίστηκαν και δεν θα σας ταλαιπωρήσω πολύ αυτή τη φορά.

Απέναντι σε έναν ταμπουρωμένο αντίπαλο δεν έπρεπε να παίξουμε με δύο ανασταλτικούς μέσους (Φέισα και Μανιάτη). Επίσης, διαφωνώ με τον παραγκωνισμό του Μανωλά και με την επιλογή του να αφήσει τον Φετφατζίδη και τον Μήτρογλου εκτός ενδεκάδας. Θέλουμε περισσότερες επιλογές στις στημένες μπάλες, αφού μας δίνονται οι ευκαιρίες να γεμίζουμε την αντίπαλη περιοχή και να βάλουμε γρήγορα κάποιο γκολ που θα ανατρέπει τα σχέδια του κάθε Ματζουράκη. Επ’ ευκαιρία, να ρωτήσω : τον Λεάντρο γιατί τον δώσαμε και φέραμε τον Μεντζανί ;

Ρομπέρτο : ήταν σταθερός όταν χρειάστηκε και δείχνει πολύ άνετος.

Σαλίνο : το παιδί ξέρει καλή μπάλα και έχει τη διάθεση να βοηθήσει.

Μεντζανί : δεν ήταν κακός, αλλά μέχρι τώρα δεν μου γεμίζει το μάτι…

Σιόβας : άρχοντας στον αέρα και πολύ καλός με την μπάλα κάτω… αν έβαζε και το γυριστό που επιχείρησε, θα ήταν σούπερ !

Χολέβας : θα στεναχωρηθώ άμα φύγει… όταν έβαλε το δεύτερο ζευγάρι πνευμόνια που έχει, ήταν ξανά ο παίχτης που αγαπήσαμε.

Φέισα : ήταν πολύ συνεπής και συγκεντρωμένος στο παιχνίδι, αλλά είναι αργός και δεν μπορεί να μαρκάρει κοντούς και ευέλικτους παίχτες.

Μανιάτης : προσπαθεί πολύ, αλλά δεν έχει συγκεκριμένο ρόλο μέσα στο γήπεδο και αυτό αδικεί την αγωνιστική του εικόνα… Πρέπει να σοβαρευτεί και να κόψει τους θεατρινισμούς, που τον βλάπτουν και δίνουν το δικαίωμα σε πολλούς και διάφορους να τον έχουν βάλει στον στόχο !

Κάμπελ : προσπάθησε πολύ, αλλά στο τέλος ξέμεινε από δυνάμεις. Είναι πολύ συνεπής σε θέματα τακτικής και αγωνιστικής συμπεριφοράς. Θα μας βοηθήσει…

Ντομίγκεζ : είναι σπουδαίος μπαλαδόρος, αλλά δεν μπορεί να οργανώσει μόνος όλο το παιχνίδι της ομάδας… Με έναν ακόμα δημιουργικό παίχτη δίπλα του, μπορεί να προσφέρει πολλά.

Φουστέρ : έκανε καλά αυτά που μπορεί και αυτά που έπρεπε στα 10 λεπτά που έπαιξε.

Βάις : ωσεί παρών !

Φετφατζίδης : μακάρι να συνεχίσει έτσι… δείχνει έτοιμος για μεγάλα πράγματα !

Σαβιόλα : είναι μαχητής και πανέξυπνος, αλλά δεν είχε επαρκή υποστήριξη.

Μήτρογλου : είναι χαρισματικός παίχτης, αλλά πρέπει να βγάζει περισσότερο πάθος μέσα στο παιχνίδι, να είναι πιο σοβαρός και να μην βαριέται όταν πρέπει να πρεσάρει.

ΥΓ. Καλή χρονιά να έχουμε και τον Μάη να ‘ναι ωραία, με τις κούπες στον Περαία !

dp11 – Δημήτρης Παπαχρήστος