“Ευχήθηκα να κάνουμε 4/4 νίκες αυτή την εβδομάδα, αλλά δεν μας έκατσε… Πήραμε σκορ πρόκρισης κόντρα στους Αρκάδες, αλλά την επόμενη μέρα φάγαμε μια ξεγυρισμένη σφαλιάρα στο Μιλάνο, χάνοντας το αήττητο στην Euroleague που κρατούσε από τον Απρίλη του 2013. Όμως, η ομάδα έδειξε να ξεπερνάει την ήττα, νικώντας στη Νέα Σμύρνη, αλλά στο ποδόσφαιρο αφήσαμε δύο βαθμούς στο Περιστέρι” γράφει ο dp11 στο σημερινό του κείμενο.
Δεν είναι κάθε μέρα Πασχαλιά, λένε στο χωριό μου… και μάλλον έχουν δίκιο, αφού μετά από τις τεσσάρες στην Καλλονή και στον Αστέρα Τρίπολης ήρθαν και τα “κουλουράκια” του Περιστερίου για να μας θυμίσουν ότι δεν παίζουμε μόνοι μας. Σίγουρα θέλαμε τη νίκη, όπως πάντα, αλλά δεν είναι κακό αποτέλεσμα και η ισοπαλία, στην έδρα μιας από τις καλύτερες ομάδες του πρωταθλήματος.
Θα μπορούσαμε να έχουμε πάρει το τρίποντο, αν ήμασταν πιο προσεκτικοί στα τελειώματα κάποιων φάσεων, αλλά η ιστορία δεν γράφεται με υποθέσεις. Αφού δεν καταφέραμε να σκοράρουμε, μοιραίο ήταν να μην φύγουμε νικητές από το Περιστέρι… Πάλι καλά, αφού θα μπορούσαμε και να χάσουμε στην τελευταία φάση του παιχνιδιού, όταν χάσαμε δύο κεφαλιές μέσα στη μικρή μας περιοχή, ενώ νωρίτερα ο Ρομπέρτο είχε κάνει την απόκρουση του αγώνα στη γυριστή κεφαλιά του Παπαδόπουλου.
Μετά το ψυχολογικό σοκ από τον σοβαρό τραυματισμό του Σιόβα στην προπόνηση του Σαββάτου, με τον Αβραάμ εκτός αποστολής και με τον Μήτρογλου να προέρχεται από αγωνιστική απραξία, ο Μίτσελ επέλεξε να χρησιμοποιήσει τον Μπονγκ σε θέση αριστερού στόπερ και τον Ολαϊτάν στην κορυφή της επίθεσης. Ο πρώτος τα πήγε αρκετά καλά και ο δεύτερος προσπάθησε φιλότιμα, αλλά αυτή η θέση είναι πολύ δύσκολη για όποιον δεν την ξέρει και σας το λέω από… προσωπική εμπειρία !
Το παιχνίδι έπρεπε να πάει στα άκρα και ο… Οτσαλάν, που δεν είναι χτεσινός, ενίσχυσε τις πτέρυγες με διπλά μαρκαρίσματα και μας δυσκόλεψε αρκετά. Δεν ήταν άλλωστε και πολύ δύσκολο, αφού ο Κάμπελ δεν ήταν στην καλύτερη μέρα του και ο Φουστέρ δεν είναι πλάγιος επιθετικός. Προσπάθησαν οι πλάγιοι αμυντικοί μας να βοηθήσουν, τρέχοντας στις πλευρές, αλλά το αποτέλεσμα δεν ήταν το αναμενόμενο.
Κάτι πήγε να γίνει με την είσοδο του Μήτρογλου, του Σαβιόλα και του Βάις, αλλά τα χρονικά περιθώρια συνεχώς και στένευαν. Είχαμε 2-3 καλές στιγμές στο παιχνίδι, όμως η κεφαλιά του Μανιάτη βρήκε το δοκάρι, η κεφαλιά του Μήτρογλου από καλή θέση έστειλε τη μπάλα στο χορτάρι και, στο τέλος, το πλασέ του Κάμπελ έφυγε έξω απ’ το τέρμα του Τσενάμο. Ήρθε και η φάση στην οποία οι διαιτητές σταμάτησαν τον Ολαϊτάν που ξεκίνησε από κανονική θέση, φεύγοντας μόνος του απέναντι στην αντίπαλη εστία, και μείναμε στο μηδέν για δεύτερη φορά φέτος, αφήνοντας δύο βαθμούς στα δυτικά προάστια…
Δεν υπάρχει λόγος να σας κουράσω, κάνοντας ατομική κριτική στους παίχτες που αγωνίστηκαν, αφού κανένας δεν έκανε το κάτι παραπάνω και κανένας δεν υστέρησε. Προσπάθησαν όλα τα παιδιά, αλλά η συνολική εικόνα της ομάδας ήταν μέτρια και δεν ήρθε το αποτέλεσμα που θέλαμε … Θα σταθώ μόνον στην παρουσία του Ν’Ντιγκά, που ήταν πολύ καλός σ’ αυτό το παιχνίδι και δικαίωσε τον Μϊτσελ, προσθέτοντας άλλη μία καλή λύση στις επιλογές του.
Ακολουθούν δύο εύκολα παιχνίδια, με τον Λεβαδειακό στο “Γ.Καραϊσκάκης” και με τον Αστέρα στην Τρίπολη, στη ρεβάνς της τεσσάρας του πρώτου αγώνα. Δυστυχώς, δεν είδα αυτό το παιχνίδι… και λέω “δυστυχώς” επειδή, απ’ όσα έμαθα, πρέπει να παίξαμε αρκετά καλά την Τετάρτη. Έτσι, το δεύτερο παιχνίδι είναι πλέον μία τυπική υποχρέωση που πρέπει να βγάλουμε, αφού αμέσως μετά θα πάμε στην Ξάνθη για το επόμενο παιχνίδι του πρωταθλήματος.
Εννοείται ότι πρέπει να διατηρήσουμε το αήττητο στις εντός των συνόρων διοργανώσεις, επεκτείνοντας και άλλο το αήττητο σερί στους εκτός έδρας αγώνες πρωταθλήματος, που κρατάει από τις 22 Ιανουαρίου του 2012, μετά την ήττα στα Πηγάδια με το γκολ του Βλαχοδήμου. Το πρόγραμμα που ακολουθεί είναι βατό στο πρωτάθλημα, αφού μετά θα υποδεχτούμε τον Παναιτωλικό και τον Πανιώνιο, πριν πάμε στη Βέροια. Όμως, κατά πάσα πιθανότητα, στο Κύπελλο θα ξαναβρούμε τον Ατρόμητο μπροστά μας και, όπως είδαμε σήμερα, δεν θα είναι καθόλου εύκολη η αποστολή μας.
Είναι πολύ νωρίς να ασχοληθούμε, ακόμα και σαν σκέψη, με τα παιχνίδια κόντρα στη Manchester United. Υγεία να έχουμε, άλλους τραυματισμούς να μην έχουμε και θα τα πούμε όταν πρέπει… Η απουσία του Σιόβα δημιουργεί σοβαρό θέμα για το κέντρο της άμυνας στα παιχνίδια αυτά και ελπίζω να επανέλθει στις καλές εμφανίσεις ο Αβραάμ και να αποτελέσει τη λύση για τον Μίτσελ και την ομάδα μας. Προσωπικά, θεωρώ ότι δεν χρειαζόμαστε κάποια μεταγραφή στη θέση αυτή, εκτός και αν κρίνει διαφορετικά το αφεντικό που κάνει κουμάντο…
Η ιταλική σφαλιάρα μπορεί να μας ωφελήσει…
Μέσα στη ζωή είναι και οι ήττες, όσο κι αν έχουμε καλομάθει στις νίκες και μας κακοφαίνεται. Είναι αλήθεια ότι δεν περιμέναμε τέτοιο στραπάτσο στο Μιλάνο, αλλά αυτό είναι το μπάσκετ… Φάγαμε μια σβουριχτή σφαλιάρα από τους Ιταλούς και πρέπει να ανασυνταχθούμε αμέσως, αφού την Πέμπτη έρχεται η Barcelona στο ΣΕΦ και πρέπει να πάρουμε τη νίκη, για να μην μπλέξουμε από νωρίς σε περιπέτειες.
Το πράγμα έδειχνε από καιρό ότι η ομάδα δεν είναι σε καλή κατάσταση… Δεν ήμασταν αυτοί που έπρεπε στο ΟΑΚΑ, χάσαμε στη Δράμα και κάναμε ντέρμπι το παιχνίδι με την Κηφισιά στο ΣΕΦ. Μετά τις τιμωρίες του Πρίντεζη και του Begic, ήρθαν οι τραυματισμοί του Acie Law και του Petway, οπότε έδεσε το… γλυκό. Όμως, το πρόγραμμα τρέχει και η ζωή προχωρά, όπως λέει και ένα από τα αγαπημένα μου τραγούδια. Πρέπει να κόψουμε τον λαιμό μας και να βρούμε τον τρόπο να ανταποκριθούμε…
Φάγαμε 82 πόντους από τους Τούρκους και άλλους 81 πόντους από τους Ιταλούς στα δύο πρώτα παιχνίδια του top-16 και αυτό δείχνει ότι δεν παίζουμε καλά στην άμυνα. Δεν γίνεται να βάζουμε 100 πόντους σε κάθε παιχνίδι, αφού έχουμε πρόβλημα και στην επίθεση, όταν δεν μπαίνουν τα σουτ από την περιφέρεια. Φαντάζομαι ότι ο coach Μπαρτζώκας, μαζί με το υπόλοιπο τεχνικό επιτελείο, ψάχνουν να βρουν τις λύσεις και πρέπει να τις βρουν…
Όσοι πίστεψαν ότι θα… πάμε τραίνο μέχρι το final four στο Μιλάνο, μάλλον δεν έχουν ιδέα από μπάσκετ και δεν έχουν δει τις ομάδες που αποτελούν τον όμιλό μας. Έχουμε πολύ δρόμο μπροστά μας και, έτσι όπως ήρθαν τα πράγματα, πρέπει να ματώσουμε για να πάρουμε την πρόκριση για τα play off, ειδικά αν θέλουμε να έχουμε και το πλεονέκτημα της έδρας. Κανένα παιχνίδι δεν θα είναι εύκολο, αφού όλοι μπορούν να τους κερδίσουν όλους…
Δεν είμαι τεχνικός και δεν είναι στις συνήθειές μου να υποδεικνύω λύσεις. Θεωρώ ότι ο καθένας ξέρει τη δουλειά που κάνει καλύτερα από μένα, όπως ξέρω κι εγώ τη δικιά μου δουλειά καλύτερα απ’ τους άλλους. Όμως, κάποια πράγματα φωνάζουν και πρέπει να διορθωθούν πάραυτα… Δεν επιτρέπεται να χάνουμε τα αμυντικά ριμπάουντ και τόσες προσωπικές μονομαχίες, δεν πρέπει να είμαστε light στις επιθέσεις κοντά στο αντίπαλο καλάθι και να είμαστε άστοχοι στις βολές. Πρέπει να βγάζουμε περισσότερη ενέργεια στο παιχνίδι, να πιέζουμε περισσότερο τον αντίπαλο και, όταν χρειάζεται, να… παίζουμε ξύλο !
Κανένας δεν ξέρει αν θα μπορέσουν να καλύψουν οι νέοι παίχτες (Moon και Collins) τις πολύ σημαντικές απώλειες που προέκυψαν από τους τραυματισμούς των δύο Αμερικανών. Είναι ένα στοίχημα και μακάρι να τα καταφέρουν… Όμως, όπως και να ‘χει, θα χρειαστούν κάποιο χρόνο για να προσαρμοστούν στις απαιτήσεις και στο παιχνίδι της ομάδας μας.
Πολλή κουβέντα γίνεται για τον Begic, αφού πολλοί τον θεωρούν “λίγο” για την ομάδα μας. Γνώμη μου είναι ότι ο Σλοβένος δεν είναι κακός παίχτης και, σίγουρα, δεν υπολείπεται σε αξία από τον Shermadini για τη θέση του οποίου αποκτήθηκε. Όμως, δείχνει να μην έχει δέσει με την ομάδα και να μην διαθέτει την απαιτούμενη αυτοπεποίθηση. Το τεχνικό team πρέπει να στηρίξει ψυχολογικά τον παίχτη ή να τον αντικαταστήσει… τρίτη επιλογή δεν υπάρχει !
Είναι φανερό ότι από την ομάδα λείπει η δύναμη του Hines κάτω από τα καλάθια, το παθιασμένο παιχνίδι του Παπανικολάου και ο… τσαμπουκάς του Antic. Όμως, υπάρχουν δύο παίχτες (Dunston και Simmons) που μπορούν να καλύψουν και με το παραπάνω τη θέση του πρώτου, υπάρχει ο βελτιωμένος Περπέρογλου και ο πολύτιμος Lojeski για τη θέση του Κώστα, αλλά δυστυχώς δεν έχουμε πλέον διαθέσιμο τον Petway για τη θέση του Σκοπιανού. Νομίζω ότι σ’ αυτή τη θέση πονάμε περισσότερο, αφού ο Πρίντεζης έχει άλλα αγωνιστικά χαρακτηριστικά και δεν μπορεί να ανταπεξέλθει με επιτυχία στις μάχες σώμα με σώμα.
Την Πέμπτη, ολόκληρο το ΣΕΦ πρέπει να… βράζει και να σπρώξει την ομάδα στη νίκη. Οι παίχτες πρέπει να είναι ήρεμοι και συγκεντρωμένοι, να κυνηγήσουν όλες τις φάσεις, να βγάλουν άμυνες και να μαζέψουν τα ριμπάουντ, να παλέψουν με νύχια και με δόντια, να τα δώσουν όλα για να πάρουμε το παιχνίδι !
Δεν είδα το παιχνίδι με τον Πανιώνιο, στο οποίο έκανε μεγάλη εμφάνιση ο Σπανούλης και βάλαμε πολλά σουτ από την περιφέρεια, ενώ πήραμε και τα ριμπάουντ. Όμως, θεωρώ ότι τα 21 λάθη είναι πάρα πολλά, ακόμα και όταν μοιράζουμε 22 ασίστ στο παιχνίδι. Το θετικό είναι ότι πήρε ανάσες ο Dunston και κάποια λεπτά συμμετοχής ο Collins. Καλό θα ήταν να παίξει λιγότερο ο Βασίλης και περισσότερο ο Σλούκας, αλλά απ’ έξω απ’ τον χορό (εννοώ, αφού δεν είδα το παιχνίδι) πολλά τραγούδια λέμε…
Μου κάνει εντύπωση η ελάχιστη χρησιμοποίηση του Begic (μόνον για 4:20) και, ίσως, αυτό είναι ένα προμήνυμα για τη συνέχεια της συνεργασίας με τον Σλοβένο. Φαντάζομαι ότι ο Μπαρτζώκας θέλει να τον τεστάρει και την Πέμπτη με αντίπαλο τον Tomic, αφού για τέτοιες περιπτώσεις τον έφερε το καλοκαίρι στην ομάδα μας. Όμως, παρ’ ότι ο coach δήλωσε ότι δεν γουστάρει αλλαγές στο ρόστερ κατά τη διάρκεια της αγωνιστικής περιόδου, μπορεί αυτή να είναι και η τελευταία ευκαιρία του Begic. Θα δούμε…
ΥΓ.1 Κάνοντας τον τελικό έλεγχο σε ολόκληρο το κείμενο, διαπίστωσα ότι είναι από τις σπάνιες φορές που δεν έχει καθόλου χιούμορ. Για όλους εσάς που διαβάζετε τα κείμενά μου, φαντάζομαι ότι αυτό αποτελεί έκπληξη. Μην ανησυχείτε, δεν μου συμβαίνει κάτι… Απλώς, τυχαίνει να είμαστε σε μία κρίσιμη περίοδο στο μπάσκετ, χάσαμε και βαθμούς στο ποδόσφαιρο (πράγμα που δεν συμβαίνει συχνά) και φόρεσα το σοβαρό μου ύφος. Θα μου περάσει, χωρίς να… πάρω χάπια !
ΥΓ.2 “Σκοτώθηκα” για να προλάβω και να ανεβάσω το κείμενο με την ημερομηνία που βλέπετε. Αυτό μας έλειπε, να το αφήσω για την επόμενη… Χα, χα, χα !
ΥΓ.3 Απ’ τη βιασύνη μου, παρέλειψα να δώσω τα θερμά μου συγχαρητήρια στα παιδιά της ομάδας του πόλο, που νίκησαν την (κανονική) Βουλιαγμένη στο ντέρμπι κορυφής. Διευκρινίζω ότι εννοώ την κανονική, επειδή στο πρωτάθλημα του πόλο συμμετέχουν δύο ομάδες με το ίδιο όνομα, δηλαδή η Βουλιαγμένη και οι… βουλιαγμένοι !
dp11 – Δημήτρης Παπαχρήστος
