“Αφού κατάφεραν να χάσουν και στο Γεντί Κουλέ, το πρωτάθλημα έχει πάρει τον δρόμο που ξέρει καλά και έρχεται ξανά στο μεγάλο λιμάνι… που είναι βαθύ. Πάμε να τους αποτελειώσουμε την Κυριακή, για να το βουλώσουν μία και καλή” γράφει ο dp11 στο σημερινό του κείμενο.
Ξέρω ότι σας έχω πρήξει με τις επιφυλάξεις που διατύπωνα ξανά και ξανά… Είχα την εντύπωση ότι οι αντίπαλοί μας έχουν ακόμα σφυγμό και ότι θα προσπαθούσαν να ανατρέψουν την κατάσταση, αλλά ομολογώ ότι έπεσα έξω. Τους πήρε η κατηφόρα και δεν έχουν φρένα. Είναι και η Παναγιά λεχώνα, βλέπετε…
Με είχαν ζώσει τα φίδια μετά την ισοπαλία στο παιχνίδι με τα Γιάννενα και έγραψα ότι δυσκόλεψαν πολύ τα πράγματα, βλέποντας την άσχημη αγωνιστική εικόνα της ομάδας μας και το δύσκολο πρόγραμμα του δεύτερου γύρου. Δεν μπορούσα τότε να φανταστώ ότι θα έτρωγαν τόσες απανωτές τεσσάρες και τριάρες από μεσαίες ομάδες, όπως είναι η Ξάνθη, τα Γιάννενα και ο Αστέρας Τρίπολης. Όμως, αυτό που ξεπέρασε κάθε φαντασία ήταν οι διαδοχικές ήττες τους από τον Παναιτωλικό στην Τούμπα και από τον μισοδιαλυμένο ΟΦΗ…
Το παιχνίδι της Κυριακής γίνεται πλέον για το γόητρο και για το “γαμώτο”, έτσι όπως ήρθαν τα πράγματα. Περιμένω από τα παιδιά με τα ερυθρόλευκα να πάρουν το τρίποντο, να καθαρίσουν από τώρα την υπόθεση-τίτλος και να χαρίσουν τη νίκη στα αδικοχαμένα αδέρφια μας, που άφησαν την τελευταία τους πνοή πριν 34 χρόνια στα σκαλοπάτια και στα τσιμέντα…
Πάμε για το πλεονέκτημα έδρας
Μετά από τη σημερινή μεγάλη νίκη κόντρα στην CSKA, που ήρθε αήττητη στο κατάμεστο Σ.Ε.Φ., βάλαμε πλώρη να πάμε στα play off της φετινής Euroleague με πλεονέκτημα έδρας. Παρά το μουδιασμένο ξεκίνημα της πρώτης περιόδου (11-17), τα παιδιά του Γιάννη Σφαιρόπουλου έκαναν κατάθεση ψυχής στο παρκέ του φαληρικού σταδίου και καθήλωσαν τη ρώσικη αρκούδα, έχοντας σκορ 73-59 στις επόμενες τρεις περιόδους, για να φτάσουν στο τελικό 84-76 και να πάρουν την… παρθενιά της αρκούδας. Αυτά είναι !
Πριν γράψω οτιδήποτε για τους παίχτες και τον προπονητή μας, καθώς έγραφα παραπάνω το σκορ των τριών περιόδων, θυμήθηκα ότι ήταν σχεδόν ίδιο με το τελικό σκορ (73-58) του ονειρεμένου τελικού της Ρώμης, όταν νικήσαμε την Barcelona και κατακτήσαμε τον πρώτο ευρωπαϊκό μας τίτλο. Είχα την τύχη να ζήσω από κοντά εκείνες τις απίστευτες στιγμές, όταν 11 χιλιάδες άνθρωποι βάψαμε κόκκινο το Palaeur και νιώθαμε σαν να παίζουμε στον Πειραιά !
Τα δύο πεντάρια μας (Dunston και Hunter) έτρωγαν σίδερα απόψε και έδωσαν σκληρές μάχες μέσα στις δύο ρακέτες, καλύπτοντας και το πρόβλημα που προέκυψε με την αδυναμία του Petway να βοηθήσει στη μάχη των αιθέρων. Ο αθόρυβος αλλά σπουδαίος Lojeski έβαλε μεγάλα σουτ σε κομβικά σημεία του παιχνιδιού και ο Πρίντεζης βοήθησε πολύ, σε άμυνα και επίθεση… Σλούκας και Μάντζαρης έδειξαν ότι μεγαλώνουν και μπορούν να προσφέρουν πολλά πράγματα στην ομάδα μας.
Ο Lafayette πρόσθεσε κρίσιμους πόντους και μοίρασε αρκετές ασίστ, πλαισιώνοντας ιδανικά τον αρχηγό μας, που ήταν εκεί όταν η μπάλα έκαιγε, όταν έπρεπε να κρατήσει τη μπαγκέτα και να οδηγήσει την ομάδα στη νίκη. Βοήθησε ο Κατσίβελης, προσπάθησε και ο Darden, παρ’ όλο που δεν ήταν στη βραδιά του. Όλοι για έναν και ένας για όλους, όπως είναι και το σύνθημα αυτής της ομάδας !
Ψύχραιμο και μελετημένο το κοουτσάρισμα από τον Σφαιρόπουλο, που μέρα με τη μέρα δείχνει ότι έχει και τις γνώσεις και τα κότσια να οδηγήσει την ομάδα στον δρόμο των επιτυχιών. Παρ’ όλο που ο ίδιος δήλωσε ότι δεν χρειάζεται προσθήκη άλλου παίχτη, πιστεύω ότι θα πάρουμε άλλον έναν παίχτη ρακέτας, για να έχουμε ακόμα περισσότερες επιλογές και ευκαιρίες για rotation στη δύσκολη συνέχεια, χωρίς να ξεχνάμε ότι περιμένουμε τις επιστροφές του Παπαπέτρου και του Αγραβάνη.
Δεν φοβάμαι ότι μπορεί να πάρουν τα μυαλά μας αέρα… Ακούγοντας τις δηλώσεις των πρωταγωνιστών μετά το παιχνίδι, νιώθω βέβαιος ότι θα συνεχίσουμε με σταθερά βήματα στον δρόμο που έχουμε χαράξει και είμαι πολύ αισιόδοξος για τη συνέχεια, αφού όλοι οι άνθρωποι της ομάδας δείχνουν αποφασισμένοι να δουλέψουν σκληρά για να φτάσουμε όσο πιο ψηλά μπορούμε… Limit is sky !
