“Επιτέλους είδαμε σήμερα μία αξιοπρεπή εμφάνιση της ομάδας μας, μετά από τις μέτριες έως κακές εμφανίσεις κόντρα στους Ελβετούς και στην Κέρκυρα, που μας στέρησαν πολύτιμους βαθμούς. Ακολουθούν δύο δύσκολα παιχνίδια, στην Κύπρο και στα Γιάννενα, στα οποία πρέπει να νικήσουμε και να μπούμε ξανά στον δρόμο των επιτυχιών” γράφει ο dp11.
Πέρασε σχεδόν ένας μήνας από τη μέρα που έγραψα το προηγούμενο κείμενο σε αυτή τη στήλη, μετά από τη νίκη κόντρα στον Παναθηναϊκό. Μεσολάβησε η διακοπή του πρωταθλήματος για τις υποχρεώσεις των εθνικών ομάδων και για τον εμπρησμό της κατοικίας του Μπίκα, πριν επανέλθουμε στις αγωνιστικές μας υποχρεώσεις με τα παιχνίδια κόντρα στους Ελβετούς της Young Boys για τον όμιλο του Europa League, κόντρα στην Κέρκυρα για το πρωτάθλημα, στα Χανιά για το Κύπελλο Ελλάδος και στον Λεβαδειακό για το πρωτάθλημα.
Η αγωνιστική απραξία της ομάδας φάνηκε έντονα στα δύο πρώτα παιχνίδια, στα οποία δεν είχαμε καλό ρυθμό και δεν μπορέσαμε να απειλήσουμε επαρκώς τις αντίπαλες εστίες, παίρνοντας τα επιθυμητά αποτελέσματα. Πέρα από το γόητρο, στα παιχνίδια αυτά χάσαμε αφενός την ευκαιρία να πάρουμε κεφάλι στον όμιλο του Europa League για να πάμε στην Κύπρο στοχεύοντας σε δύο αποτελέσματα και αφετέρου για να αυξήσουμε τη διαφορά από τις ομάδες που μας ακολουθούν στον βαθμολογικό πίνακα.
Το βράδυ της επόμενης Πέμπτης πρέπει να κυνηγήσουμε τη νίκη στο παιχνίδι κόντρα στον ΑΠΟΕΛ για να κατακτήσουμε την κορυφή του ομίλου, πράγμα που δεν είναι ακατόρθωτο, αλλά ούτε και εύκολο. Οι αντίπαλοι διαθέτουν μία αξιόλογη ομάδα και θα χρειαστεί μία πολύ πειστική εμφάνιση για να γυρίσουμε νικητές από το μαρτυρικό νησί. Τα λάθη απαγορεύονται και οι επιθέσεις στην πλάτη της άμυνάς μας πρέπει να περιοριστούν στο ελάχιστο, αν θέλουμε να πετύχουμε τον στόχο μας. Στην επίθεση πρέπει να εκμεταλλευτούμε τους κενούς χώρους και να παίξουμε γρήγορα, για να διασπάσουμε τις γραμμές άμυνας που θα παρατάξουν οι αντίπαλοί μας.
Για το παιχνίδι κόντρα στην ομάδα του Λεβαδειακού δεν υπάρχουν πολλά πράγματα που αξίζει τον κόπο να σχολιαστούν, γι’ αυτό και θα αρκεστώ να μιλήσω μόνον για το πρώτο γκολ, για την αντίδραση του Φορτούνη μετά από το γκολ που πέτυχε και για κάποιες εμμονές του Μπέντο.
Ο βοηθός που είχε τον έλεγχο της φάσης στο γκολ του Ιντέγιε, φαίνεται ότι… χάζευε την όμορφη προσπάθεια του Νιγηριανού και δεν υπέδειξε το καταφανές οφσάιντ. Έχω βαρεθεί να λέω και να γράφω ότι δεν γουστάρω οτιδήποτε δίνει την αφορμή στους πικραμένους για να μας βάζουν στα στόματά τους. Εφόσον ήταν σε αντικανονική θέση ο σκόρερ, το γκολ δεν έπρεπε να μετρήσει και έπρεπε να βρούμε άλλον τρόπο για να λύσουμε τον Γόρδιο Δεσμό.
Διέκρινα μία πίκρα στην έκφραση του Φορτούνη, όταν η κάμερα εστίασε πάνω του, αμέσως μετά από το γκολ που πέτυχε. Δεν ξέρω τον λόγο που συνέβη αυτό και δεν θέλω να πιστεύω ότι υπάρχει κάποια σοβαρή αιτία πίσω από αυτό, αν και πολύ το φοβάμαι. Ο Κώστας είναι ένα παιδί που αγαπάει την ομάδα μας και δεν παίζει μόνον από επαγγελματική υποχρέωση σε αυτή. Είναι αλήθεια ότι έκανε αρκετά λάθη στο παιχνίδι, αλλά θα είναι μεγάλο λάθος να του φορτώσουμε τη ρετσινιά του αδιάφορου ή του μπλαζέ. Είναι αμαρτία να ψάχνουμε αφορμές για να τον ξενερώσουμε και να τον “κάψουμε” μόνοι μας.
Οι εμμονές του Μπέντο που έχει αποδυναμώσει το ρόστερ της ομάδας, με τον παραγκωνισμό πολλών ικανών παιχτών, είναι ένα μεγάλο ερωτηματικό για μένα και, φαντάζομαι, για πολλούς ακόμα. Δεν είμαι ρεπόρτερ και δεν μπορώ να ξέρω τι παίζεται στο προπονητήριο του Ρέντη, έχω όμως την υποψία ότι κάτι δεν πάει καλά και αυτό με οδηγεί σε μαύρες σκέψεις. Η ομάδα πρέπει να είναι μία αγαπημένη οικογένεια και φοβάμαι ότι δεν είναι ούτε αγαπημένη, ούτε οικογένεια.
Ο παραγκωνισμός του Σιόβα, του Μανιάτη, του Βούρου, του Τσόρι, του Καμπιάσο, του Μαρίν και ίσως κάποιων ακόμα παιχτών, που μου διαφεύγουν αυτή τη στιγμή, φωνάζει και λέει ότι κάτι πολύ στραβό φαίνεται να υπάρχει στο βασίλειο της Δανιμαρκίας. Η ηρεμία στα αποδυτήρια είναι το άλφα και το ωμέγα για να πάει καλά μία ομάδα και αρκεί να ρίξουμε μια ματιά στην Τούμπα και στην Παιανία για να το εμπεδώσουμε. Τρομάζω στη σκέψη ότι πλησιάζει η ώρα που θα ζήσουμε κι εμείς τέτοιες καταστάσεις και όσοι είναι υπεύθυνοι πρέπει να λάβουν εγκαίρως τα μέτρα τους.
Δύο πολύ σημαντικές νίκες και μία ακόμα “κακή” ήττα
Με το παιχνίδι της Παρασκευής στην Πόλη, φτάσαμε αισίως στο ένα τρίτο του μαραθωνίου της φετινής Euroleague με σκορ 6-4 που μας δίνει την τέταρτη προνομιούχο θέση στη βαθμολογία. Μέχρι τώρα μετράμε τρεις σημαντικές νίκες, αυτές που πήραμε στη χώρα των Βάσκων, στο ΟΑΚΑ και στην Πόλη, αλλά και δύο κακές ήττες (από τη Γαλατά στην Πόλη και από τη Μακάμπι στο ΣΕΦ). Το πράγμα έχει πολύ δρόμο ακόμα και όλα είναι ανοιχτά για την ομάδα μας, η οποία πρέπει να δείξει χαρακτήρα και διάρκεια για να φτάσει με πλεονέκτημα στο τέλος της διαδρομής.
Δεν είμαι ειδικός, αλλά θεωρώ ότι πολλά θα εξαρτηθούν από τα πεντάρια μας και από την ευστοχία των περιφερειακών μας παιχτών. Η αγωνιστική παρουσία του Young είναι εντελώς υποτονική μέχρι τώρα και, αν αυτό δεν μπορεί να αλλάξει, θεωρώ ότι πρέπει να πάρουμε άλλον στη θέση του. Δεν βγαίνει με επιτυχία η χρονιά μόνον με τον Birch, που είναι εξαιρετικός και κάνει ό,τι μπορεί, με βοήθειες μόνον από τον Milutinov. Ο νεαρός Σέρβος μπορεί να δίνει κάποιες ανάσες στον Καναδό και να κάνει τη βρώμικη δουλειά, αλλά αυτό δεν φτάνει σε παιχνίδια κόντρα σε ομάδες που έχουν γεμάτα και ποιοτικά ρόστερ.
Η έλλειψη εναλλακτικών λύσεων μέσα στη ρακέτα έχει ως αποτέλεσμα να σουτάρουμε πολύ από την περιφέρεια, με ό,τι αυτό μπορεί να συνεπάγεται. Όταν μπαίνουν τα σουτ, είμαστε καλά… αλλά έχουμε σοβαρό πρόβλημα όταν δεν μπαίνουν, όπως συνέβη στο παιχνίδι κόντρα στους Ισραηλινούς. Θέλω να πιστεύω ότι ο Σφαιρόπουλος έχει εντοπίσει το πρόβλημα και θα εισηγηθεί λύσεις στους αδερφούς Αγγελόπουλους, για να αποκτήσουμε περισσότερη σταθερότητα και να είμαστε ανταγωνιστικοί απέναντι σε όλους τους αντιπάλους. Οι απαιτήσεις είναι πάρα πολλές και δεν μπορούμε να στηριζόμαστε συνεχώς στην ποιότητα του Σπανούλη και στην αυταπάρνηση του Πρίντεζη για να κερδίζουμε τα δύσκολα παιχνίδια.
dp11 – Δημήτρης Παπαχρήστος
